Op de Kemmelberg wordt private William Jones terechtgesteld. Hij is een Kitchener-vrijwilliger en komt uit Wales.
William is een ‘strechter bearer’ en haalt gewonden, doden en lichaamsdelen op van het front. Op 5 juni 1917 brengt hij opnieuw een gewonde binnen en William houdt het voor bekeken. Hij heeft al ontelbare gewonden van het front gehaald en dit gevaarlijk werk maakt hem moedeloos. Hij geeft er die dag de brui aan en deserteert. Hij geraakt zelfs tot in Engeland. Op 4 september wordt het hem allemaal te veel en geeft hij zich vrijwillig aan in het politiestation van Bristol. Hij wordt ter plaatse aangehouden en wordt overgedragen aan de militaire overheid die hem opnieuw naar de Westhoek brengt. Een Britse krijgsraad veroordeelt William tot de dood met de kogel. Hij ligt begraven op het ‘Locre Hospice Cemetery’ langs de Godschalckstraat in Loker, samen met nog een geëxecuteerde, Denis Jetson Blakemore die op 9 juli 1917 werd terechtgesteld.
De naam van William Jones werd in 2008 terug toegevoegd aan het oorlogsmonument in Glynneath, Zuid-Wales, zijn geboortedorp.
In totaal executeerde het Verenigd Koninkrijk 346 militairen, meestal voor desertie. Na vele discussies volgde in 2006 een generaal pardon, omdat veel soldaten ook leden aan het ‘post-traumatic stress’-syndroom, het proces niet eerlijk of te snel werd gevoerd, er vooringenomenheid was,…. Het PTS-syndroom zelf, wordt tijdens de oorlog wel herkend, maar niet erkend als bewijsvoering tot vrijspraak. Van de 346 terechtgestelde soldaten vallen er 306 onder het generaal pardon van 2006. Van de 15 terdoodveroordeelden uit Wales, krijgen 11 onder hen generaal pardon. Vier niet, omdat ze werden veroordeeld voor moord. Australië heeft geen enkel doodvonnis uitgevoerd. Australiërs zijn allen vrijwilligers en de regering vindt dat vrijwilligers niet kunnen worden terechtgesteld.
De Groote Oorlog Dag op Dag
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier