“Opgeven zit niet in mijn natuur”

Saartje Vandendriessche laat zich in het nieuwe Eén-programma ‘Op de man af’ uitdagen door het mannelijke geslacht. Daarbij moest ze vaak haar trots en vooral haar angsten overboord gooien. “Soms win je en soms… leer je bij.”

“Heel vaak gaan ze ervan uit dat vrouwen iets minder sterk zijn dan mannen”, stelt Saartje Vandendriessche. “Fysiek is dat ook zo, maar ik wilde in Op de man af onderzoeken of een vrouw kan winnen van een man door zich bij een uitdaging op andere zaken te focussen. Op tactiek of uithouding bijvoorbeeld, of door te mikken op de zwakke punten van de man.”

Geen uitdaging is te groot voor Saartje in dit nieuwe programma: naar beneden razen op een steile ijspiste, de hoogste klimmuur ter wereld bedwingen of kajakken in het ijskoude water van Groenland… De uitdagers van dienst, onder wie onder meer Louis Talpe, Jan Van Looveren en Rik Verheye, kiezen dan ook vaak voor extreme uitdagingen. “Ik ben van nature best competitief, ja. Ik ben opgegroeid met twee broers en alles was voor ons een wedstrijd. Het ging altijd over winnen, zelfs bij het elkaar pijn doen. Zelf ben ik ook altijd een sportieve duizendpoot geweest, ik heb sport echt nodig in mijn leven.”

Opvallend: Saartje wist niet op voorhand welke opdrachten of uitdagingen haar te wachten stonden. “Kwestie van het eerlijk te houden. Ik wist dat ik in bepaalde zaken niet goed zou zijn, maar ik rekende heel hard op mijn uithoudingsvermogen. Ik moet toegeven dat ik mij wel heb mispakt aan bepaalde uitdagingen. Want je moet niet alleen de techniek onder de knie krijgen, maar ook je angst de baas blijven. Eén ding wilde ik niet doen: uit een vliegtuig springen. Gewoon een princiepskwestie. Tot Dieter Coppens formatiespringen voorlegde als uitdaging… Oké, je hebt dit zelf bedacht, dus moet je het ook maar doen, zei ik tegen mezelf. Achteraf heb ik me wel een paar keer de bedenking gemaakt: hoe heb ik dát geflikt? Want fysiek en mentaal krijg je heel wat klappen, ook al had ik een zorgzame redactie en een goeie begeleiding van een mental coach. Maar opgeven zit niet in mijn natuur. Je wil ook je trainer niet ontgoochelen of met lege handen naar huis gaan. Bovendien stopt het niet als de camera’s even niet draaien. Omgekeerd voelde ik ook dat de mannen zich wilden bewijzen. Heel vaak begonnen ze er heel zelfzeker aan, net omdat zij wél al die uitdagingen onder de knie hebben. Ik was dan ook vaak de underdog, zeker tegen enkele sportieve alfamannetjes die zo goed als geen zwakke punten hebben. Ik heb veel bijgeleerd, ja. Want vaak zeggen ze: you win some and you lose some. Maar eigenlijk is het: you win some, you learn some. En van dat bijleren word ik altijd gelukkig.”