In 1983 nam een 26-jarige Ieperling modehuis Natan over. Veertig jaar later viert Edouard Vermeulen het glansrijke parcours dat hij aflegde met een tentoonstelling in Brussel en een boek. Uiteraard vergeet hij daarbij zijn Ieperse roots niet, want hij schenkt er Ypra, het bier dat zijn onlangs overleden vader Charles creëerde in zijn brouwerij in hartje Ieper en hij samen met Brouwerij Vander Ghinste weer op de markt bracht.
Baron Edouard Vermeulen werd op 4 maart 1957 geboren in Ieper. Al van kleins af aan was hij gefascineerd door architectuur en de schoonheid van mooie gebouwen. Nadat hij afstudeerde als binnenhuisarchitect in Brussel presenteerde hij zijn eerste interieurcreaties in een ruimte die hij huurde op het gelijkvloers van een herenhuis in de prestigieuze Louizalaan. In hetzelfde pand stelde Paul Natan toen zijn eigen collecties voor.
Toen Maison de Couture Paul Natan failliet ging, greep Vermeulen in 1983 de kans om de hele ruimte te benutten om zijn interieurstukken tentoon te stellen. “De trouwe klanten van Paul Natan bleven het huis bezoeken en ik besloot mijn groeiende passie voor mode te cultiveren”, vertelt hij. “Zo ging de bal aan het rollen. Ik nam het huis over onder de naam Natan en ging me volledig focussen op fashion.”
Royals
Veertig jaar later klinken de namen Edouard Vermeulen en Natan als een klok in de modewereld en is hij alom bekend als couturier van de royals. In 2017 werd hij tot de adel verheven en mag hij aangesproken worden met baron. Natan heeft zeven winkels in België, een eigen winkel in Amsterdam en een franchise in Maastricht, een winkel in Rue des Saint-Pères en een corner bij Le Bon Marché in Parijs en een honderdtal verkooppunten, hoofdzakelijk in Europa. Een carrière die mag gevierd worden en dat doet Vermeulen met een tentoonstelling en een boek.
Het boek is geschreven door modejournalist Veerle Windels, bevat nooit eerder vertoonde foto’s en kreeg de naam ‘Edouard’ mee. De tentoonstelling vindt plaats in het Modemuseum in Brussel, in de Espace Vanderborght, van 1 tot en met 26 november.
“We stellen er vijftig couturejurken tentoon die symbool staan voor de geschiedenis van Natan”, vertelt Vermeulen. “Het is eigenlijk meer een installatie dan een tentoonstelling, want tegelijk worden er beelden geprojecteerd van de coutureshow die we op 2 juli deden in Parijs ter ere van ons jubileum. Zo krijgt het Belgische publiek die show, waar we samen met Christophe Coppens bloed, zweet en tranen in gestoken hebben, ook te zien. We zullen ook signeersessies organiseren en afhankelijk van de gelegenheid zullen bezoekers in contact kunnen komen met leden van het team.”
Ieperse roots
Zijn Ieperse roots verloochent de baron allerminst. “Ik ben geboren in Ieper en ben een echte West-Vlaming. Ieper blijft in mijn hart. Ik kwam er vaak om mijn ouders te bezoeken. Mijn papa Charles is zes maanden geleden gestorven. Mijn mama verblijft nu in een bejaardentehuis in Knokke. Het huis was veel te groot om daar alleen te wonen. In Knokke heeft ze meer vriendinnen.”
Vlak voor het overlijden van zijn vader Charles blies Edouard een van zijn bekendste brouwsels nieuw leven in. “Mijn papa was brouwer, maar ik kon hem niet opvolgen, omdat ik een passie had voor mode. Daarom ben ik zo blij dat ik samen met Brouwerij Vander Ghinste, gekend van Omer, de Ypra, een van mijn vaders creaties, weer op de markt kon brengen. Het was de brouwerij die me daarvoor aansprak. Zij zorgden dat het bier gebrouwen werd. Ik nam alles van design en vormgeving voor mijn rekening. Tien dagen nadat de eerste flesjes klaar waren, is papa overleden, maar hij heeft er wel nog van kunnen proeven. Dat was een fantastisch mooi moment.”
Ypra was jarenlang het paradepaardje van de in 1836 opgerichte Brouwerij Vermeulen uit Ieper. Die bleef tot in 1976 actief, toen Charles Vermeulen de activiteiten stopzette. “Ik ben trots dat we op de openingsreceptie van de expo op 7 november Ypra zullen serveren aan de genodigden. Zo is er toch een link met mijn jeugd in Ieper op de tentoonstelling. Ik ben altijd ontroerd als ik hoor dat ze in Ieper trots zijn op mij. Ik ben – zoals alle Ieperlingen – iemand die heel bescheiden is. Als de mensen dan zeggen dat ze trots zijn, dan doet dat me wel iets.”
Geluk
“Ik heb veel geluk gehad dat ik dit beroep mag doen. Natuurlijk, twee keer per jaar moet je alles herbeginnen, maar dat maakt het ook zo mooi. Het is ook niet alleen ontwerpen, maar ook economisch, financieel, marketing… Dat zorgt er allemaal voor dat er een grote diversiteit is. Ik ben nu 66. Normaal zou ik al een jaar met pensioen moeten zijn, maar zolang ik de passie heb en een sterk team rondom mij, doe ik door.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
