Ik ben een grote fan van de roaring twenties . Het tijdperk en alles wat erbij hoort. Van zwierige flapper dresses , cocktails uit elegante glaasjes, clandestiene maar vooral exuberante feestjes, Fitzgerald en de there is no tomorrow vibe .
Experts voorspellen een roaring twenties 2.0 eenmaal de coronapandemie onder controle is. Zolang ik zelf geen rol kan spelen tegen het vibrante decor van de stad, kijk ik series en films en lees ik boeken die zich situeren in die tijdgeest. Ik droom weg bij Midnight in Paris waarbij Owen Wilson en Marion Cotillard door de straten van Parijs dansen en verliefd worden of ik cultiveer mijn kippenvel bij de fenomenale soundtrack en bijhorende dansfestijnen van Babylon Berlin . Ik herlees The Great Gatsby en Tender is the Night .
‘Mensen die roken, drinken en eten op café, het is de geschiedenis van de kunst’, het zijn de gevleugelde woordenvan fenomeen Fran Lebowitz in de negendelige miniserie Pretend it’s a city , momenteel op Netflix. Ze bewierookt niet alleen het feest, maar ook het doelloos rondhangen als een vorm van kunst. Door de straten van een stad slenteren, op de metro zitten en mensen afluisteren. Ik weet niet hoeveel uren Lebowitz in een dag heeft, maar weet wel dat ze ook nog eens 10.000 boeken in haar bezit heeft. Het zijn allemaal op hun eigen manier vormen van kunst en manieren van samenzijn.
Misschien is het een idee om elkaar eens voor te lezen?
Rondhangen is samenzijn, literatuur ook. ‘Samen’ is niet toevallig het thema van de Poëzieweek 2021 die momenteel loopt. De week viert alles wat mensen samen kunnen doen en samenbrengt. In afwachting van decadente feesten, avontuurlijke caféavonden, liveconcerten en cinema–bezoekjes, zoeken we andere manieren om samen te zijn. Misschien is het een idee om elkaar eens voor te lezen? Via de telefoon, op de dorpel of tijdens een wandeling. Want als er één voordeel is aan deze hele lockdown is het dat ik mijn boekenkast ben in gedoken. Dat ik eindelijk lees wat al die jaren stof ligt te vergaren omdat het leven buiten altijd spannender was. Het is het proberen waard. Te lezen, iets te schrijven, te vertellen of te luisteren. Literatuur en poëzie bieden troost. Een stem die iets in je oor fluistert ook.
