Het echte Wilde Westen

De Vlamingen kennis laten maken met het echte Amerika én dat vanop de fiets, dat is het doel van Wouter Deboot. Wekelijks vertelt Wouter hier over zijn belevenissen die komende week in ‘Iedereen Beroemd’ te zien zijn.

Aanstaande maandag fiets ik de lijnrechte grens tussen Colorado en Wyoming over. Een grens die niet bepaald een breuklijn vormt op het vlak van bevolkingsdichtheid. Mijn dagelijkse zoektocht naar mensen met een verhaal wordt me tijdens dit deel van het traject wel zeer moeilijk gemaakt. Het totale aantal inwoners is in Wyoming het laagst van alle Amerikaanse staten. Amper een half miljoen mensen wonen hier, in een staat waar ons land acht keer in past. Hier zijn goede buren dus automatisch ook verre vrienden.

“Stuk voor stuk brave zielen, denk ik, want hier staan maar liefst negen kerken”

Toch oefent The Cowboy State van meet af aan een heel sterke aantrekkingskracht op me uit. De eerste kilometers zijn werkelijk adembenemend. Letterlijk ook, want de harde wind heeft hier geen natuurlijke vijanden en hamert mijn tempo naar beneden. Het landschap maakt gelukkig alles goed. Het tuimelkruid dat over de uitgestrekte prairies rolt, verraadt dat het echte Wilde Westen stilaan zijn opwachting maakt. Spontaan begin ik de muzikale oorwurm uit The Good, the Bad and the Ugly te fluiten. Geen flauw idee of de film hier werd opgenomen, maar dit decor smeekt gewoon om deze tune. Na een flinke 60 kilometer kom ik aan in Saratoga, een stadje waar ongeveer 1.500 mensen wonen. Stuk voor stuk brave zielen, denk ik, want hier staan maar liefst negen kerken. Een serieuze vastgoedinvestering van boven uit.

Ik had intussen al ontelbare gesprekken over geloof, maar nog niet met een echte kerkhoeder. Ik ga op zoek en kom terecht bij Pastor Gene, al twintig jaar lang de pastoor van de protestantse geloofsgemeenschap Plate Valley. In zijn vaalwitte T-shirt en met badslippers aan zijn voeten vertelt hij me wie zijn roeping heeft bepaald. “Mijn vader was een prediker, maar mijn grootste inspiratiebron was ongetwijfeld Billy Graham.”

“Graham was fel gekant tegen het homohuwelijk en abortus”

Ik kan niet verbergen dat ik het in Keulen hoor donderen. “Zeg me niet dat je Billy Graham niet kent! Voor veel mensen is hij zelfs belangrijker dan de president.” De godsdienstles die me daarna te beurt valt, opent een wereld die ik niet ken. Billy Graham, die deze week overleed, was net geen eeuw oud en de vader van alle televisiedominees. In zijn langjarige carrière zou hij prekend over het geloof, het leven, hemel en hel twee miljard mensen bereikt hebben. En als geestelijk raadsman stond deze invloedrijke dominee vanaf de jaren vijftig zowat alle Amerikaanse presidenten ter zijde. Alleen J.F. Kennedy moest weinig hebben van de conservatieve protestant. Graham was fel gekant tegen het homohuwelijk en abortus en daardoor beperkte het contact zich tot een potje golf.

Graham verscheen al een tijdje niet meer ten tonele, want ‘America’s Pastor’ – een titel die hij van George Bush senior kreeg – had prostaatkanker en de ziekte van Parkinson. Het beeld van de charismatische, welbespraakte man die volle stadia bezwerend toesprak behoort dus al even tot het verleden, maar niet voor Pastor Gene. Hij houdt ervan om zeer theatraal en met de nodige zin voor dramatiek te preken. Net zoals Graham. “Dit is Amerika. The show must go on, anders dreig je voor lege zalen te preken.” Als je 1.500 inwoners over negen kerken moet verdelen, dan is dat risico inderdaad niet denkbeeldig.