Ik hoor het alsmaar vaker, en dan zeker bij mijn generatiegenoten: ze volgen het nieuws niet echt. De grote stormen bereiken hen wel, de rimpels in het water drijven voorbij. Vorige week keek iemand me verbaasd aan toen het over ‘de cijfers’ ging. “Het laatste nieuws heb ik niet gehoord”, zei hij terwijl hij zijn schouders ophaalde. “Ik hoor het wel wanneer er positief iets verandert en we opnieuw dingen mogen.”
Het is geen ignorant gedrag, het is zelfbescherming, denk ik. Of je er nu wel of niet over leest, over die stijgende cijfers, dat zal het verschil niet maken. Behalve dat jouw dag weer een stukje donkerder kleurt. Ik vind het een mooi idee, gedeconnecteerd te kunnen zijn van het nieuws. Al is het maar voor even. Ik lees elke dag kranten, en niet alleen omdat het moet voor mijn werk. Maar omdat er behalve negatieve, ook heel mooie dingen in de kranten (en in de magazines natuurlijk) staan.
Maandagochtend heb ik luidop gelachen met een nieuwsberichtje dat er in Taiwan 150 mensen hun naam in ‘zalm’ hebben veranderd, nadat een sushiketen de uitdaging ‘wie zijn naam in zalm verandert, krijgt een avond gratis sushi met vijf vrienden’ lanceerde. Gevolg: registratiekantoren werden overspoeld met grapjassen die hun naam in ‘lekkere zalm’ of ‘zalmkoning’ veranderden. Blijkt dat je in Taiwan je naam al voor 2,50 euro kan aanpassen. Het hier neerschrijven ontlokt me opnieuw een gniffel. Echt waar.
“Als het nieuws echt te lelijk wordt, dan vlucht ik in mijn hoofd. Waar de dromen huizen”
Het is niet al kommer en kwel in de wereld. En als het nieuws echt te lelijk wordt, dan vlucht ik in mijn hoofd. Waar de dromen huizen. Niet de nachtmerries die ik ’s nachts heb, maar de dagdromen. De verlangens, de ambities, de hoop. De dromen van terrasjes, knuffels, reizen, een onverwachte ontmoeting of een gestolen kus. Dat is waar we bij KW Weekend deze week ons best voor hebben gedaan: een stukje droom, een vlucht te creëren. Voor wanneer het nieuws echt een beetje lelijk wordt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier