9 juni 2017, 05:00Bijgewerkt op: 26 november 2020, 15:06
Binnenkijken bij ondernemende en creatieve West-Vlamingen doen we deze week bij Julie Van Deun.
Twee bureaus
Op de eerste verdieping van het Delvauxmuseum bevindt zich het kloppend hart van de Foundation. “Ik heb het bureau van mijn vader niet kunnen overnemen. Emotioneel was dat te zwaar. Van mijn vader, die zelf kunstenaar was, heb ik alles over Delvaux geleerd. Ik was altijd in zijn buurt. We openden ‘s morgens het museum en sloten het ‘s avonds weer af. Ik hoor nog altijd de sleutelbos in zijn hand rinkelen. Mijn bureau staat ook niet op de plek waar mijn vader werkte. Daar komt binnenkort een researchcentrum. Mijn vaders bureau staat bij mij thuis.”
Het zenmoment
‘s Avonds alleen door het museum lopen, noemt Julie haar zenmoment. “Toen ik hier aankwam, was ik goed onderlegd in de kunstwereld en had ik een objectieve kijk op de zaak. Ik leerde Delvaux pas écht kennen door mijn vader, die heel close met hem was. Delvaux en mijn vader waren soulmates. Geleidelijk aan leerde ik het metier. Op een bepaald moment mocht ik zelf, helemaal alleen, een tentoonstelling in het museum organiseren. Mijn vader zag dat het anders was, maar goed. Ik was er klaar voor om zijn levenswerk voort te zetten.”
Eigen kunstwerk
Julie studeerde Art History met minor Sculpture. “Ik ben al mijn hele leven met kunst omgeven. Ergens lag het voor de hand dat ik kunstgeschiedenis zou studeren, maar ik was ook wel vaardig in het beeldhouwen. Dit werk maakte ik in mijn Amerika-periode. Door mijn opleiding heb ik een overzicht over wat er in de kunstwereld beweegt. Het museum wil ik laten groeien en ik wil er een hedendaagse toets aan geven. Met kunst ben je constant bezig en je weet ook niet wat er op je afkomt. Dat maakt het zo fascinerend.”