Ik behoor tot een nieuw samengesteld gezin dat een serieus aantal keer verhuisde en waarbij het aantal gezinsleden fluctueerde. Op mijn zeventiende ging ik op kot, ik woonde op verschillende plaatsen samen met een vriendin, mijn zus, een lief of twee en een roomie .
Sinds lockdown twee en Johny, mijn dwergkonijntje, voel ik me voor de eerste keer thuis in mijn eigen huis. Alleen. Het is het effect van het jaar 2020. De extravert en sociale vlinder die ik ben werd haar vleugels afgepakt en tot huisarrest veroordeeld. Geen film, café, restaurant, een opening van een of andere expo of een feest als surrogaat voor de gezelligheid.
Ik doe mijn goesting en als mijn goesting morgen verandert, doe ik het anders. Zonder commentaar.
Vroeger werd ik zenuwachtig als mijn agenda niet volgepropt zat. Altijd bang om iets te missen en alleen te zitten. Vandaag zijn het net die twee dingen die ik omarm. Omdat ik zoveel thuis ben, ben ik me plots ook bewust van mijn omgeving en waardeer ik al het moois waarmee ik me kan omringen. Een amalgaam van tweedehands en een sporadisch duurderstuk, aangevuld met kunst gemaakt door mijn familie en enkele coup de coeurs. Ik tuur graag rond, verschuif stapels boeken en planten, geef schilderijen een nieuwe plek en diep bijzettafeltjes op waarvan ik niet meer wist dat ik ze had. Ik struin tweedehandsaccounts af op zoek naar mooie beeldjes én lampen. Ik doe mijn goesting en als mijn goesting morgen verandert, doe ik het anders. Zonder commentaar.
Een vriendin zei me vorige week dat een nieuw lief voor haar niet per se samenwonen hoeft te betekenen. Ze woont zo graag alleen dat een latrelatie haar het beste van alle werelden lijkt. Een latrelatie was vroeger iets wat je deed op een bepaalde leeftijd en met een nieuwe liefde, nadat er eerder al een pijnlijke scheidingen veel gedoe was. Of iets waar de eeuwige single met bindingsangst voor koos. Vandaag is het voor velen meer dan ooit een bewuste keuze. Dat is, als je het financieel weet te bolwerken. Want wat een feest kan alleen wonen zijn. Geen compromissen of ruzies te moeten maken over het grote niets dat een huishouden kan zijn. Maar wel romantiek en mysterie. Met ergens in het decor een tandpastadop. Wel of niet op de tube geschroefd. Afhankelijk van hoe jij het graag wilt.
