Wat begon als een dessert voor een etentje bij een vriendin, groeide uit tot een heus project waarbij Anneleen Deseyn elke week een taart weggaf. “Bakken geeft mij nog altijd een heel goed gevoel. En als ik taarten mag weggeven, dan deel ik meteen ook die positiviteit. Zalig, toch?”
“Ik zat in een stevige dip en voelde mij niet goed in mijn vel, toen een vriendin mij uitnodigde om te komen eten. Ik zou die avond het dessert maken en ik koos voor amandelcarreetjes. Mijn mama bakte dat vroeger altijd. Moeilijk is het niet en ik oogstte heel positieve reacties. Die gebakjes maakten mij en de anderen best gelukkig. Zo kwam het idee om één keer per week een taart te bakken en aan iemand te schenken. Mijn mama verklaarde mij gek, wat voor mij net een extra motivatie vormde om te bewijzen dat het wél kon.”
“Op Facebook lanceerde ik mijn project. Al bij de tweede taart kreeg ik respons van iemand die ik niet kende. Toen ook de media lucht kregen van mijn taartenproject, ging het snel. Mensen spraken me erover aan, het verhaal ging al snel een eigen leven leiden. Maar iedereen zomaar een taart of gebak schenken, dat deed ik niet. Ik wilde een mooie motivatie, waarom iemand een taart verdiende. Niet zomaar voor een verjaardag of zo, maar wel omdat iemand zich elke dag mateloos inzet voor een buurvrouw bijvoorbeeld. Met elke taart wilde ik iemand een complimentje geven.”
“Elke week een taart, daarvoor moest ik soms zelfs ‘s nachts staan bakken”
“Zoveel taarten bakken, dat is niet te onderschatten. Er kroop enorm veel werk in. Soms begon ik er nog aan om 2 uur ‘s nachts of stond ik al om 4 uur op om in de keuken te duiken. Dat was best pittig. Maar eens ik begon, voelde het als pure ontspanning. De positieve reacties waren een echte opsteker. Telkens ik een taart ging afgeven, stond ik erop om ook zelf een stukje mee te eten. Pas dan komen de tongen los en vertellen mensen hoe ze zich voelen, wat op hun lever ligt of hoe gelukkig ze zijn. Dat boeit mij. Mijn project startte in 2015, maar mensen spreken me er nog altijd over aan. Intussen bak ik minder frequent. In opdracht van het lokale tijdschrift Advanz deel ik wel nog zoet uit. De mooie verhalen schrijf ik ook neer in dat blaadje.”
“Of ik zelf geen taartenhuisje zou willen openen? Dat idee speelt inderdaad in mijn achterhoofd. Ik heb ervaring in de horeca en doe dat ook echt graag. Wie weet, komt het er ooit van, over tien jaar of zo. Maar ik denk dat ik mijn taarten liever zou weggeven, dus dat zou niet blijven duren, natuurlijk.” (lacht)
Anneleen Deseyn is 26 jaar en woont in Anzegem.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier