18 september 2018, 22:00Bijgewerkt op: 26 november 2020, 14:16
De gouden lichting van het bouwjaar 2000 heeft een gehalte van 24 karaat. Dentergemnaar Henri Vandenabeele is de enige West-Vlaming die er tot de fine fleur in doordrong, wat hem samen met Remco Evenepoel, Steven Pattyn, Aaron Van der Beken, Ilan Van Wilder en Xandres Vervloesem een selectie opleverde voor het WK op de weg voor juniores in Innsbruck.
“Henri weet wat er in Oostenrijk van hem verwacht wordt en heeft daar niet de minste moeite mee: onvoorwaardelijk in dienst van de jonge metronoom Remco Evenepoel, die én de tijd- én de wegrit enkel maar kan verliezen”, verduidelijkt zijn vijf jaar oudere broer Emil. “Na zijn ontelbare exploten van de jongste maanden zal men het bijna vanzelfsprekend vinden dat hij de beide regenboogtruien verovert. In de wegrit zal Henri daar graag zijn steentje toe bijdragen.”
“In Innsbruck zal ik, samen met mijn ouders, de eerste supporter zijn van mijn broer en zijn wapenbroeders”
Het seizoen dat Henri zelf neerzette, was ook niet minnetjes met vooral buitenlandse uitschieters, bekroond met de dichtste ereplaats in in Ain Bugey Valromey Tour (Fr.). Ook de Ardense hoogtemeters bleken natuurlijke bondgenoten die een overwinning opleverden in Herbeumont en de tweede plaats in Vresse-sur-Semois. Enkel in de Giro di Lunigiana (It.) verging het Henri een stuk minder omdat hij op de openingsdag ziek werd.
Naar Lotto-Soudal
Nòg duurzamer dan de eedaagse momentopname van een WK-selectie is de overstap die hij als neobelofte naar Lotto-Soudal U23 mag maken. “Ploegleider Kurt Van de Wouwer liet al een eerste keer van zich horen na zijn eerste nationale selectie en liet hem daarna niet meer los”, aldus Emil. “Henri belandt er als eerstejaarsbelofte in zijn gedroomde biotoop.”
“Ik heb inderdaad ook gekoerst”, bevestigt Emil. “Ik was evenwel beduidend minder getalenteerd dan Henri en van een totaal ander type met de Vlaamse Ardennen als favoriete terrein. Van mijn broer mogen de hoogtemeters veel weliger tieren. Om als belofte te volharden, vond ik mezelf niet goed genoeg en dus hield ik drie jaar geleden de eer aan mezelf. Ik ben nu een gelukkige werknemer bij Fashion for Cycling in Lotenhulle. In Innsbruck zal ik, samen met mijn ouders, de eerste supporter zijn van mijn broer en zijn wapenbroeders.” (BCA)