Op vrijdag 29 oktober komt het tweede album ‘Dromen in kleur’ van het Nederlandse duo Suzan & Freek uit. Op het album staan de hitsingles ‘Weg van jou’, ‘Onderweg naar later’, en ‘De overkant’, waarvoor het duo een Buma Award ontving. ‘Dromen in kleur’ is de opvolger van ‘Gedeeld door ons’, het platina debuutalbum van Suzan & Freek in 2019 dat vorig jaar werd bekroond met een Edison in de categorie Nederlandstalig.
Zelf weet ik al het antwoord op mijn eerste vraag, maar voor al onze West-Vlaamse lezers én omdat het onze eerste babbel is zou ik toch willen beginnen met even te informeren naar de start van jullie carrière. Ik weet het: deze vraag hebben jullie al vaak van een antwoord voorzien, maar vertel het nu toch nog eens voor onze lezers.
Freek: “Meer dan tien jaar geleden begonnen we samen muziek te maken. We speelden allebei als hobby in bandjes. Op de middelbare school – in het muzieklokaal – leerden we elkaar kennen. Suzan zat één jaar hoger dan ik. Ik werkte toen in een snackbar. De eigenares vroeg om muziek te maken op haar terras. Dat klonk heel leuk.”
Suzan: “Dat mocht intiem, akoestisch gebeuren. We deden dat met twee. Ze vroeg welke naam er op het bord moest staan en het werd ‘Suzan & Freek’, onze artiestennaam werd geboren.”
Freek: “We vonden het leuk, deden covers online en voor we het wisten hadden we fans, deden we andere optredens. We dachten ook aan het schrijven van een eigen liedje.”
Suzan: “Het was leuk om die covers te brengen, om op die manier muziek te leren kennen en te spelen. We waren er klaar voor om een eigen liedje samen uit te brengen. Het werd ‘Als het avond is’. Dat werd een groter succes dan we hadden gedacht.”
Freek: “Dan hadden we allebei nog een baan. Suzan werkte als architect, ik werkte bij een platenfirma in Nederland. ‘Als het avond is’ stond op één in Nederland, in België op drie of vier in de Ultratop. We kregen meer werk en moesten een beslissing nemen. We kozen dan samen voor de muziek en zeiden vaarwel aan onze vaste job.”
Suzan: “Op zondagavond besloten we dat samen, op maandag dienden we ons ontslag in bij onze werkgevers. Sindsdien zijn we officieel muzikant.”
Jullie hadden direct al succes in Vlaanderen, terwijl veel van de andere Nederlandse artiesten zelfs soms al tien jaar bezig zijn vooraleer ze in ons land doorbreken. De reden?
Freek: “Daar heb ik geen verklaring voor.”
Suzan: “Dat is inderdaad moeilijk om te verklaren. Sommige dingen werken in Nederland en dat is ook zo in België. Ik vind het hier leuk. We hebben een klik met de Belgische artiesten en met de muziek die ze maken.”
Freek: “We voelen ons thuis in Vlaanderen. De mensen liggen ons, de cultuur…”
Drie weken geleden sprak ik met de Nederlandse artiest Jaap Reeseman die zei: Rij ik drie uren ver, dan kom ik in een ander land met een andere menukaart terecht én dat spreekt mij wel aan. Zijn jullie ook fan van culinair eten?
Freek: “We zijn inderdaad ook fan van lekker eten. We kwamen recent één weekend naar Antwerpen. We kennen Amsterdam en Rotterdam goed, maar nu leren we nieuwe smaakjes ontdekken.”
Suzan: “Het is hier ook een andere architectuur en dat leunt dan weer aan bij mijn studies en vorig werk. Je bemerkt hier hoe anders de woningen zijn gebouwd. Je rijdt de grens over en je ziet het verschil. Je voelt het ook aan het wegdek: Oei, we zijn weer in België (lacht). Het is hier toch wat hobbelig hoor. Maar de architectuur is hier mooi, de steden idem.”
In Nederland zijn de woningen toch niet zo groot dan hier, correct?
Suzan: “Het is leuk om de afwisseling te zien. Hier gelden heel andere regels. Hier mag er veel meer. Soms pakt dat minder uit, soms pakt dat goed uit.”
‘Dromen in kleur’: prachtige woorden die jullie zingen en een prachtige titel. Dromen jullie zelf vaak?
Suzan: “Dat is een leuke vraag. Ik vind dromen het mooiste wat er bestaat, dat is de leidraad van je leven.”
Freek: “Wat we nu doen en wat nu ons beroep is, vroeger durfden we dat niet dromen, maar onze droom is op dat gebied helemaal uitgekomen. Nu beleven we nu wel onze droom.”
Zijn jullie dromen zalig of heb je angstige dromen?
Suzan: “Wij dromen allebei minder van wel of niet succes, want dat heb je niet in de hand en je denkt er niet over na. Ik droom van optredens die verkeerd verlopen: dat je te laat komt, de gitaar werkt niet… Daar dromen we allebei wel eens van. Ik vind optredens leuk, maar dat is spannend. Een groot festival mag weer, maar wil ik het nog of kan ik het nog? Het blijft spannend.”
Marco Borsato zingt nog altijd ‘Dromen zijn bedrog’. Klopt dat?
Freek: “Ik denk het niet, want onze muzikale droom kwam toch uit. Onze dromen zijn absoluut geen bedrog. Het is ook hoe realistisch je eigen dromen zijn. Maar waar ‘Dromen in kleur’ over gaat is dat je op een moment dat je iets meemaakt en in dat liedje is het een verliefdheid, dan ga je alles veel mooier gaan zien dan het normaal is..”
Suzan: “En dat je dingen anders gaat zien. In het liedje zingen we proef je de mist/voel je het licht…Je kan het licht niet voelen, je kan mist niet proeven, maar soms zijn onwerkelijke dingen voor jezelf de werkelijkheid. De tegenstelling is waarover het liedje gaat. Dat is wat corona ook met mensen deed. Dat je dingen beter kan zien en er meer kan van genieten. Ik denk aan een natuurgebied waar je bent gaan wandelen en waar je nu anders naar kijkt, naar dat supermooie gebied.”
Zijn jullie door corona anders gaan leven? Werkte die ‘rustpauze’ verrijkend?
Suzan: “In ’t begin waren we een beetje blij met die plotse rust. We braken snel door, we konden even bijkomen omdat we bijvoorbeeld werden herkend op straat. We zijn
het alles meer gaan waarderen, zoals onze optredens. Nu wil ik niet enkel stress hebben, maar er ook écht van genieten.”
Freek: “Op microniveau is iedereen iets beter voor zichzelf gaan zorgen. Ikzelf ben meer gaan sporten, meer gaan bewegen, omdat er tijd voor was. Maar ook op macroniveau beseffen we dat we verstandig met deze planeet moeten omgaan. De trein die maar voorbij snelde, was niet zo goed. We moeten zuiniger zijn op de wereld en op de mensen rondom ons heen. In ’t begin van die lockdown heb ik door die avondklok mijn familie en vrienden meer gesproken dan voorheen, dit door o.a. facetimen, bellen.. In een wereld waar alles open was, deed ik dat toch minder.”
Ochja, hoelang zijn jullie al een koppel? En geen broer en zus, zoals sommigen denken.
Suzan: “We zijn al bijna veertien jaar bij elkaar. Ik ben nu bijna 30, ik was 15, hij 14. We hebben na de middelbare school gestudeerd, maar we bleven samen. We hielden vol.”
Freek: “We waren inderdaad al samen vooraleer we samen met muziek begonnen. Maar we blijven niet bij elkaar omdat we succes hebben hoor.”
Nick & Simon zijn weliswaar geen koppel, maar trekken ook vaak met elkaar op. Ooit zei Nick dat wanneer ze met vakantie zijn ze elkaar eens niet moeten zien, even afstand houden. Jullie zingen samen én leven ook samen. Zorgt dat wel eens voor spanningen?
Suzan: “Freek gaat sporten. We doen ook nog ons eigen ding. Ga je naar een verjaardag met allerlei vrienden, dan wil je alle vrienden spreken maar ik ga wel met mijn partner naar huis. Ik denk dat het gemakkelijker is om als een stel te doen, dan als vrienden bij elkaar te zijn.”
‘Tussen jou en mij’ gaat ongetwijfeld over jullie als partners. Alles is al eens gezegd/tussen jou en mij… Zijn jullie in jullie relatie ook praters?
Freek: “Zeker! Suzan misschien minder dan ik, maar als man ben ik wel een prater. De basis voor dat liedje was een gesprek. We zijn sinds de middelbare school bij elkaar. Wat als we na de middelbare school misschien uit elkaar waren gegaan en nu terug bij elkaar waren geweest? Dat is de basis van dit liedje. En neen, we gaan het niet proberen. We blijven bij elkaar.”
Suzan: “We schrijven meestal liedjes die niet over onze relatie gaan, maar dit liedje gaat wel degelijk over een scenario van onze relatie. Wat als we uit elkaar waren gegaan?”
‘Goud’ hoe kwam die song tot stand?
Freek: “Een gesprek van een relatie die uit elkaar gaat, maar niet over ons. De moeder van Suzan kon niet naar dat liedje luisteren, maar het gaat helemaal niet over ons. We hebben veel vrienden en vriendinnen die zoiets wel meemaakten.”
Suzan: “In die tijd had ik een vriendin die van haar vriend was. We belden vaak naar elkaar. Zo’n liedje ontstaat dan vlugger.”
Freek: “Suzan en ik zijn samen gelukkig. Het zou saai zijn om enkel daarover te zingen. Het is leuk om ook nog iets anders te belichten.”
‘Lichtje branden’… voor wie laten jullie een lichtje branden? Ongetwijfeld voor elkaar, om elkaar terug te vinden, maar hoe belangrijk is licht in een mensenleven?
Freek: “Ik denk heel belangrijk. Dit liedje is ontstaan door haar moeder.”
Suzan: “Ik ben niet gelovig, mijn moeder ook niet. Maar zij is bijgelovig. Ga ik naar de dokter, deed ik een examen, dan ontstak ze een kaarsje. Dat vond ik een mooi gebaar. Als we vroeger naar de kroeg gingen, dan brandde er een lampje toen we thuiskwamen. We kwamen dan niet in ’t donker thuis. De sterren zijn ook lichtjes. Ik vind dat een lichtje zorgt voor hoop.”
Freek: “Een beetje licht is een synoniem voor een beetje hoop. Is er nog licht te zien in ‘t duister, dan krijg je hoop.”
‘Weg van jou’ is dat autobiografisch?
Freek: “Een beetje wel. We wilden er geen coronasong van maken, maar nadien is dat toch zo geworden. De videoclip konden we niet opnemen omdat we niet buiten mochten, door de lockdown, maar die namen we op met onze gsm.”
Suzan: “Dit liedje is in feite een liefdesliedje, maar het gaat ook een beetje over corona. ‘Weg van jou’ omdat je niet in bejaardenhuizen terecht kon, omdat je niet meer met mensen kon afspreken, enz. Net voor corona namen we die song op, maar tijdens corona kwam de betekenis ervan meer tot z’n recht.”
Hoe je een idee hoe het komt dat jullie songs zo de maken raken? Komt het door jullie warme stem, door de woordkeuze in de songs?
Freek: “Ik denk dat het een combinatie is. We hebben niet heel bijzondere stemmen, maar het is een combinatie van onze stemmen en onszelf zijn.”
Suzan: “Dat is mijn persoonlijke smaak om iets te vertellen. Ik ben grote fan van Stef Bos, dat is een pratende zanger, hij vertelt een verhaal. Hij legt zijn hart op tafel. Ik vind het moeilijk wat de mensen raakt, dat kunnen de mensen zelf vertellen. Onze liedjes zijn puur, een verhaal zonder aankleding.”
Freek: “We willen niet bewijzen wat we kunnen met onze stem. Het is misschien meer gewoon dit is het én dat vertellen we. Zo komt het misschien binnen.”
Suzan: “We proberen vanuit het gevoel te schrijven en niet teveel mooie dingen te doen.”
Jullie eerste album ‘Gedeeld door ons’ werd platina én dat voor een debuutalbum. Zaten jullie met wat druk om het nu terug evengoed te of misschien nog béter te doen?
Freek: “Nou, het is altijd spannend wanneer je een album uitbrengt. ‘Gedeeld door ons’ brachten we niet uit met de hoop dat het platina zou worden of dat we een Edison zouden winnen.”
Suzan: “Ik hoop dat de mensen terug de songs meezingen tijdens onze optreden. Dat vind ik veel belangrijker dan de cijfers. Dat is niet zo interessant. Ik probeer te kijken of ik mensen kan raken en of ik iets heb afgeleverd dat ik zo mooi vind.”
Op vrijdag 5 en zaterdag 6 november treden jullie op in ons land om dan op dinsdag 9 november met een uitverkochte clubtour (25 shows) te starten in Nederland. Ben je geschrokken van zoveel populariteit?
Suzan: “Best wel.”
Freek: “Dat waren in totaal bijna 30.000 kaartjes, dat duurt wel even.”
Suzan: “De eerste dag waren er al 26.000 kaartjes verkocht. We dachten aan een typfout. Ik denk dat het leuk is om succes niet te verwachten en dat je dan overkomt, want dan kan je ervan genieten. We proberen op die manier in het leven te blijven staan en ook in de toekomst van onze carrière. Kijken wat je allemaal krijgt, dan dat je nog zou willen.”
Freek: “Anderhalf jaar waren we van niets zeker. We moesten drie keren onze shows verplaatsen. De mensen kijken uit naar optredens.”
Suzan: “De samenhorigheid tijdens een optreden is zo fijn. Je bent verbonden met elkaar. Tijdens de coronatijd misten we dat wel: die verbondenheid met elkaar. Je zit apart binnen, mag met niemand omgaan.”
Een clichévraag: wat is jullie voorkeursong?
Suzan: “Ik ben fan van ‘Tussen jou en mij’ en ‘Lichtje branden’.”
Freek: “Ik ben trots op ‘Dromen in kleur’ geschreven met onze vaste producer en met John Ewbank van Marco Borsato.”
En dan ook groot nieuws: jullie doen mee aan ‘Liefde voor Muziek’. Alweer een sprong vooruit voor jullie carrière.
Suzan: “In Nederland deden we al mee aan ‘Beste Zangers’. Nu werden we gevraagd in België.”
Freek: “We zijn fan van dit programma. Het is leuk om in het repertoire van die Vlaamse artiesten te mogen duiken, zoals van Margriet Hermans, Camille, Ozark Henry… Wij gaan de Vlaamse artiesten wat beter leren kennen, maar de Vlaamse artiesten gaan ook ons repertoire goed leren kennen.”
Is het geen nadeel dat jullie nog niet zolang bezig zijn? Dat jullie repertoire toch nog zo ruim niet is?
Freek: “Met dit album erbij hebben we al 20 liedjes en er zijn er maar zes nodig. Er is dus keuze genoeg.”
Ken je een liedje van Margriet Hermans?
Suzan: “’Alle mannen zijn zo lelijk’, vind ik leuk. Maar ik ken haar vooral van De Slimste Mens.”
Freek: “Koen Buyse van Zornik doet ook mee. We kijken er dus naar uit.”
Zullen jullie een toppertje uitbrengen?
Suzan: “Ik ben blij met de liedjes die wij gaan brengen. Het zijn leuke keuzes, maar ik heb er geen verwachtingen over. We zien wel hoe die liedjes verder gaan leven bij de mensen.”
Freek: “In Nederland deden we tijdens ‘Beste Zangers’ het lied ‘Papa’ van Stef Bos. We wisten niet hoe Stef of het publiek zou reageren.”
Suzan: “Nu zingen we ‘Papa’ van Stef tijdens onze optredens. Stef vindt dat leuk, maar ook de jongere generatie want die kinderen zingen dat liedje zelfs mee. Dit nummer gaven we dus op onze manier een tweede leven.”
We zijn een West-Vlaams weekblad uit de provincie West-Vlaanderen. Als ik vraag: kennen jullie onze provincie, dan zal je wellicht neen zeggen, maar jullie waren eind augustus al te gast tijdens de opnames van ‘Tien-om-te-Zien’ in Middelkerke én ook dat is West-Vlaanderen. Zijn er nog steden of gemeenten in West-Vlaanderen die jullie al kennen?
Freek: “Kortrijk en Blankenberge. Veel jongeren uit Nederland komen als vakantiebestemming naar Blankenberge. Wij zijn er al geweest voor Radio2. We waren ook al in Oostende.”
Suzan: “Ik vind de taal daar mooi. Freek en ik zijn een koppel. Hebben we dus in België een tv-show of een andere afspraak, dan koppelen we daar één of twee nachtjes aan om een beetje op vakantie te zijn. We verkennen dan in West-Vlaanderen de plekjes.”
Freek: “De Belgische kust is heel anders dan de Nederlandse kust. Appartementen aan het water, de strandhutjes… In Nederland hebben we zoiets niet.” (PADI)
Vanaf vrijdag 29 oktober ligt ‘Dromen in kleur’ in de winkel. Je kan de cd ook downloaden via alle grote streamingsplatformen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier