Suzan & Freek: jaren geleden een totaal onbekend muzikaal duo én plots was daar die ene hit ‘Als Het Avond Is’ én volgden er nog talrijke hits. Suzan & Freek waren in een korte tijd in Nederland hot, waarna ze ook heel vlug Vlaanderen veroverden. Recent traden ze nog op in een uitverkocht Antwerps Sportpaleis. En goed nieuws voor de Vlaamse fans, want in het voorjaar van 2024 komen ze voor een intiemer concert naar Antwerpen, Hasselt én Waregem.
Een babbel met Suzan & Freek, en dit drie dagen na hun succesvolle show in het Antwerpse Sportpaleis. Natuurlijk zeiden we daar geen neen tegen. We bolden naar DPG Media in Vilvoorde, waar we het koppel konden spreken. Het werd een leuk weerzien.
Ik volg jullie zoals duizenden anderen op sociale media. Wat ik daar allemaal
zie verschijnen! Dan vraag ik mij af: hoe houden jullie het vol?
Freek: “We doen wat we leuk vinden.”
Suzan: “Het voelt helemaal niet als volhouden. Het voelt meer aan dat we iets doen wat we inderdaad leuk vinden. We proberen wel altijd in de gaten te houden dat we genoeg rust momenten hebben staan in onze agenda. Als je het leuk vindt, voelt het zeker niet als volhouden. Ik vind het soms jammer als dingen weer voorbij zijn.”
Vijf jaar geleden kwam ‘Als Het avond Is’ uit. Vanaf toen hoorden we in
Vlaanderen de ene na de andere hit van jullie weerklinken. Voor welk gevoel zorgt dat?
Freek: “Vooral een zeer trots gevoel. Omdat we in Nederland wonen, krijgen we niet altijd mee hoe het aanslaat. Recent toen we in het Sportpaleis stonden, merkten we pas de impact. Al die mensen die dan meezingen, dan denk je van ‘Wow.”
Suzan: “Wow, hebben al die mensen echt allemaal naar onze songs geluisterd? Soms in de statistieken is dat wat ontastbaar. Dan hoor je dat het op de radio draait en denk je van ‘Ah leuk’. Maar als je alle mensen bij elkaar ziet, dan voel je pas echt dat het iets heeft gedaan.”
Jullie brengen om de twee jaar met een nieuw album uit. Is dat toevallig of
focussen jullie zich bewust op een tweejaarlijkse nieuwe cd?
Freek: “Ik denk dat het een beetje de cyclus is waarin we werken. Dat we dus dan veel aan het schrijven zijn en toevallig iedere twee jaar iets uitbrengen.”
Suzan: “Het zijn ook nog maar drie albums, dus dat betekent dat er nog maar twee keer een tussenpauze is van twee jaar. Dat is dan redelijk toevallig. Het zou ook zomaar kunnen dat het de volgende keer ook zo is. Maar dat durf ik nog niet te zeggen. Het ligt eraan of we dan veel muziek hebben dat af is. Meestal na anderhalf jaar begin je weer, omdat je opnieuw zin hebt om iets uit te brengen. Het is dus puur toevallig dat het telkens om de twee jaar is dat er een cd uitkomt.”
Hoe zou je het nieuwe album ‘Iemand Van Vroeger’ vergelijken met de
voorgaande platen?
Freek: “Ik denk dat het misschien een verlengstuk is, dat we ons iets meer proberen uit te dagen qua producties en sounds.”
Suzan: “Dat het palet wat meer gekleurder is geworden. Dat we wat meer verschillende dingen hebben laten horen, terwijl dat ook zo is. We hebben ook gekozen om een paar liedjes te brengen met alleen de gitaar. Alleen de essentie om een wat breder pallet te hebben.”
Is het ook zo dat jullie wat meer inspiratie en ideeën hebben? Want de creativiteit komt van links en van rechts..
Freek: “Inderdaad. We proberen onszelf ook nog wat uit te dagen om verschillende dingen te maken. We hebben niet geprobeerd om nog een tweede ‘Als Het Avond Is’ te maken, want die hebben we al gemaakt.”
Suzan: “We willen niet een lied dat daar precies op gelijkt. Het moet wel weer wat anders zijn. Dat is soms dan ook weer een uitdaging. Soms komt het wel eens voor dat iets erop gelijkt en dan moeten we opnieuw beginnen.”
Persoonlijk vind ik de cover van de cd uniek. Wat is het verhaal achter die
foto?
Suzan: “We wilden iets maken wat uit onze comfortzone is qua kleding, qua standaard portret, een foto maken. We vonden het wel leuk om knipogen te maken naar vroeger. Op de plek waar we vandaan kwamen. In de natuur, in een boerderij. En we vonden het leuk om een beetje met vintage qua kleuren te werken. We wilden ervoor zorgen dat je een beetje blijft kijken naar de foto. Het was ook een Belgische dame die de foto had geschoten. We waren er ook blij mee. Omdat het ook een wat vreemde foto was. Dat je denkt van ‘Wat doen ze eigenlijk?’, ‘Wat hebben ze aan?’.”
In jullie liedjes gaat het vaak over relaties die niet van een leien dakje lopen.
Zijn zo’n onderwerpen moeilijk om neer te pennen?
Suzan: “We focussen ons wel op zaken die we meemaken in onze eigen relatie of die mensen rondom ons meemaken. Het is niet autobiografisch, soms moeten we wel eens wat afstand nemen van het echte.”
Freek: “Het is ook vaak het verhaal van vrienden om ons heen.”
Suzan: “Het zijn vaak dingen die jezelf meemaakt maar wat uitvergroot. Het voelt voor ons heel natuurlijk om over te zingen. Persoonlijk vind ik het ook wel fijn om zwaardere thema’s te zingen.”
Hoe verloopt het schrijfproces bij jullie? Is dat nog steeds hetzelfde als bij het
eerste album?
Freek: “Ja, eigenlijk nog steeds hetzelfde. We zitten bijvoorbeeld nog steeds bij onze producer Arno Krabman, waar we al vanaf ‘t begin mee werken. Sommige liedjes ontstaan thuis of onderweg. Soms kijken we naar een film en denken we van ‘Dat is echt een mooie zin.’ en werken we daar rond verder. We hebben ook vaak sessies in de studio dat we dan met z’n allen een bakje koffie gaan halen en dan beginnen. Dan breekt er iemand in en inspireren we elkaar. Zo ontstaat er dan iets nieuws.”
Suzan: “Soms hebben we een dag dat we een liedje hebben en soms hebben we het ook gewoon gezellig met elkaar en dat kan ook heel tof zijn. Maar we schrijven wel nog veel samen aan de tekst en melodie, en dat willen we wel graag zo houden.”
Een tweetal weken geleden stonden jullie voor het eerst in het Antwerpse Sportpaleis. Mijn medewerker was er ook en hij sprak over SUPER, PRACHTIG. Hoe hebben jullie dat ervaren?
Suzan: “Dat voelt aan als het optreden van ons leven. Dat is het grootste concert dat we al hebben gegeven.”
Freek: We stonden wel al op grote festivals waar nog andere artiesten stonden. Maar dit was ons grootste eigen concert. Het was echt magisch, alsof de zaal één was.”
Suzan: “De mensen waren ook heel lief voor ons.”
Freek: “Het was echt een heel warm bad.”
Suzan: “Ik kan niet spreken voor het publiek hoe ze het hebben beleefd. We kregen wel heel lieve reacties. We hebben echt heel hard genoten.”
En hoe anders was dat optreden in vergelijking met de drie optredens in de Ziggo Dome in Amsterdam?
Freek: “Het is vergelijkbaar. Het is ook even groot.”
Suzan: “Het is een ander volk. De mensen hier zijn vaak als we iets zeggen wat stiller, bij ons kletsen ze meer. Bij ons zijn ze ook wat heftiger in het meezingen. Hier zijn ze wat lieflijker.”
Freek: “En hier zijn ze ook wat respectvoller.”
Suzan: “Dus wij houden wel van het Belgische publiek. Het zijn fijne mensen.”
Wat vonden jullie het mooiste moment tijdens het optreden?
Freek: “Het was een moment dat we een liedje deden van het album ‘Iemand Van Vroeger’ en daarin hadden we een stukje dat ik zei weet je nog dat we elkaar 10 à 15 jaar geleden in het muzieklokaal zagen. Moet je kijken hoe ver we gekomen zijn. Toen zei ik, laat ons één moment onze ogen dicht doen om het te voelen alsof we nog met z’n tweeën waren.”
Suzan: “Ik stopte ook eventjes met piano spelen en we waren ook even stil. Toen begonnen de mensen heel hard te klappen en toen ze zagen dat het ons iets deed, begonnen ze nog harder te klappen. Dat ging maar door waardoor we tranen kregen.”
We zien jullie volgend voorjaar ook opnieuw opduiken in ‘Liefde Voor Muziek’.
Hoe verliepen de opnames?
Freek: Geweldig! Het was een hele leuke groep, een professionele groep. Het was een hele leuke week en we hadden goed weer. Ik hoop dat dit ook op het scherm te zien is. “
Suzan: “Je bouwt ook een leuke vriendschap met elkaar op. Bijvoorbeeld, veel van de artiesten kwamen kijken naar ons in het Sportpaleis. Het schept echt wel een band.”
Waren er artiesten bij die jullie niet kenden?
Freek: “Ja, zoals Johannes Genard. Jasper Steverlinck kende ik wel, maar Suzan niet. We kenden veel mensen van namen, maar nog niet echt als persoon.”
Suzan: “Het is heel leuk aan de meiden van K3 om te merken dat er zoveel meer achter zit dan alleen een liedje zingen voor kids. Het zijn ook echt meiden die ervoor staan voor wat ze uitdragen.”
We zeiden het daarnet al: een nieuw album, een nieuwe single, het
Sportpaleis, volgend voorjaar terug in Liefde voor muziek. Het gaat
ontzettend hard in België en Nederland. Waar dromen jullie nog van? Wat
staat nog op die bucketlist?
Freek: “Dit gewoon vol kunnen houden en kunnen genieten. Het zou ook mooi zijn om misschien ooit met een gezinnetje te mogen starten.”
Suzan: ”We hadden ook nooit echt een doel. We laten het gewoon wat over ons heen komen. En proberen gewoon dankbaar te zijn voor wat er komt. We kijken van dag tot dag.”
Spreek deelname voor Nederland aan het Eurovisiesongfestival jullie aan?
Suzan: “Ik heb nooit echt iets met Eurosong gehad. Ik kijk natuurlijk wel graag. Maar we hebben nooit echt de ambitie gehad om wereldwijd te gaan. We blijven liever in Nederland. Daarom gun ik het meer aan iemand die de opstap kan gebruiken voor zulke ambities. Ik gun het onszelf niet echt. We gunnen het meer iemand die dat wel kan gebruiken om op tour te gaan in Europa. Ik heb ook het gevoel dat de mensen je dan ook echt leuk moeten vinden. Ik heb liever dat mensen luisteren als ze het leuk vinden en als ze het niet leuk vinden is dat ook oke. Als je voor een land staat, heb je veel verantwoordelijkheid.”
Jullie gaan volgend jaar opnieuw op tournee. Goed nieuws: jullie komen ook
naar onze provincie West-Vlaanderen, namelijk naar Waregem. Zal dat
optreden een ‘soort copie’ zijn maar weliswaar in ’t klein van jullie optreden
in het Antwerpse Sportpaleis? Méér intiemer?
Freek: “Het wordt weer een nieuwe show. We gaan iets nieuws in elkaar steken.”
Suzan: “Het is ook in een kleine zaal. Dat laat ons ook andere dingen toe. Zoals iets akoestisch doen en wat meer interactie met het publiek. We proberen bij zowel kleine als grote shows iets intiems te doen, maar ook iets heel groots.”
Die duizenden én duizenden fans. In feite kan dat toch niet meer misgaan. Heb je angst dat het ooit kan stoppen?
Freek: “Nee, ik geniet eigenlijk van het moment en het nu.”
Suzan: “Het voelt wel alsof we op een piek zitten. En daar probeer ik ook echt wel nog van te genieten. En als die piek voortduurt, dan vind ik dat fantastisch. Maar als we maar één keer in het Sportpaleis hebben gestaan ben ik daar ook heel blij om. Ik hoop natuurlijk dat we nog terug mogen komen.”
Hebben jullie onze provincie West-Vlaanderen al wat beter leren kennen?
Suzan: “Ik kan het accent al wat beter verstaan, omdat ik ook wat meer mensen spreek. Neem nu Ozark Henry. In het begin dacht ik van ‘Wat zegt hij nou?’. Maar het went wel, je moet de tongval begrijpen. Het voelt veel meer thuis komen.” (PADI)
Na de uitverkochte show in het Sportpaleis wil het Nederlandse duo Suzan & Freek hun nieuwe plaat ‘Iemand Van Vroeger’ ook op intiemere manier voorstellen. Daarom spelen ze op 24 februari in De Roma (Antwerpen), 22 maart in Trixxo Theater (Hasselt) en op 23 maart in Waregem Expo. Tickets: www.fkpscorpio.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier