Neen, inderdaad, dat kan niet, want er kunnen geen 60.000 mensen terecht in De Spil in Roeselare, maar na zijn U2-verhaal in aanwezigheid van 60.000 mensen én zijn aanmoedigingen naar het publiek toe om super enthousiast mee te doen klonk het tijdens ‘Simple Life’ precies of er zoveel volk in De Spil present was. Op dat moment liep Stan door de zaal en ook dat zorgde voor nog een extra applaus, extra decibels.
“Die allemaal (en Stan wees op dat moment naar het zittend publiek, padi) hebben gelijk, maar die (én toen wees Stan naar de lege zitjes, padi) geraakten er wellicht niet”, zo begon Stan Van Samang zijn mooie voorstelling van ‘Anders dan anders’ in De Spil in Roeselare. Stan was in het gezelschap van gitarist Eric Melaerts (de dag erna zagen we hem al aan het werk tijdens de ‘Winterrevue’ in Antwerpen, padi), pianist Bert Gielen en twee sterke backing vocals. Tussen zijn verschillende songs vertelde Stan tegen het publiek hoe een bepaald lied tot stand kwam of hoe een bepaalde song dat ze met drie zouden schrijven toch een song van enkel Bert en Stan werd, omdat Eric in de file stond en toch maar niet op zijn bestemming geraakte. “Het nummer ‘Little Bits’ werd dus van ons twee”, verklapte Stan. Eric vulde aan: “En volgens mij is dat lied dus niet afgewerkt!”.
Stan verwees naar zijn waardering voor Paul Simon. Ooit zagen ze hem optreden, maar blijkbaar had hij toen geen goede dag. Uiteindelijk weerklonk toch ‘Under African Skies’. Qua songs van Raymond van het Groenewoud koos hij voor ‘In mijn hoofd’, een prachtig nummer, ook prachtig gezongen door Stan. “De bedoeling van deze theatershow ‘Anders dan anders’ is niet dat alles anders is, maar dat toch de arrangementen anders zijn”, vertelde hij ook tijdens de show. Net voor de pauze eindigde hij met een Prince-lied ‘I Would Die 4 U’.
Na de pauze begon Stan met ‘No Surrender’. ‘Goodbaye’ zong hij voor zijn goede vriend Bram die niet meer ontwaakte en de song ‘Don’t Close Your Eyes’ kwam er in feite door zijn zoontje Lenny. “Tot zijn drie jaar was Lenny een heel slechte slaper. Uren zaten we op met dat baasje. En toen we dan even indommelden, zei Lenny: “Papa, jij moet je ogen niet dicht doen, maar wel ik!”, lacht Stan. Daarna volgde het verhaal rond U2. Hoe Stan stiekem probeerde binnen te geraken op festivals, maar ook hoe hij toevallig oog in oog stond met U2 zonder dat hij het wist. “Om gratis dat concert te kunnen zien, hielp ik mee. Ook twee dagen na dat concert moest ik nog aan de poort staan en enkel de mensen met een pasje binnen laten. Eén dag na het concert kwam er daar een groep op de motor toe. Zij hadden geen pasje, ik liet ze niet binnen, dan kwam er iemand anders bij die ze wel binnen liep. Pas ’s avonds op het nieuws vernam ik dat U2 aan hun hotel motoren hadden gehuurd en nog eens naar de plaats van het optreden waren geredenn. Stel je voor, U2 alias Bono & co stond voor mijn neus en ik had die niet herkend”, vertelt Stan. “Eén dag eerder stonden er daar 60.000 mensen om U2 aan het werk te zien, maar zij stonden wel voor mijn neus”. Stan zong: “I Still Haven’t Found What I’m Looking For’. Na ‘Janie’s Got A Gun’ volgde ‘Simple Life’. Het was op dat moment dat Stan naar het publiek riep dat ze moésten schreeuwen voor 60.000 aanwezigen. Even later ‘liep’ hij door de zaal om dichtbij het publiek te zijn. Een formidabel moment in deze show met gigantisch veel decibels van het publiek. De zanger sloot af met de bisnumers ‘Scars’ en ‘Een Ster’ in het bijzijn van de dertienjarige Chelsy Goegebeur uit Roeselare aan zijn zijde.
Dit optreden in een organisatie van PMLE verdiende méér dan het aantal bezoekers dat er was. Stan gaf immers het beste van zichzelf én ook het publiek was zo enthousiast, ondanks de beperkte bezetting. Wij waren erbij en besluiten: ’t was qua sfeer, enthousiasme precies alsof er wel degelijk 60.000 mensen in De Spil in Roeselare aanwezig waren. (PADI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier