Regisseur Katelijne Verbeke strijkt met ‘Calendar Girls’ neer in Antwerpen
“Kijk, we staan in de gazet!” klonk het onlangs bij de West-Vlaamse familie van Katelijne Verbeke. Met een moeder uit Poelkapelle en ook een vader met West-Vlaamse roots, koos uw blad er enkele weken geleden voor om Katelijne Verbeke even te interpelleren over haar allereerste grote productie die ze mocht regisseren: ‘Calendar Girls’, naar de gelijknamige film uit 2003 waar zes Vlaamse theatervrouwen ook écht uit de kleren gaan op de planken. De voorstelling ging zondagmiddag in première in het Antwerpse Theater Elckerlyc.
Maar ‘Calendar Girls’ is natuurlijk veel meer dan zomaar een ordinaire manier om meer bloot op het podium te krijgen. Integendeel, het vertelt het verhaal over een vrouwengroep die van dichtbij geconfronteerd wordt met een door kanker zwaar aftakelende man van één van hen. “Je kan het inderdaad bezwaarlijk een billenkletser noemen, maar ik ben wel blij te merken dat de aanwezigen ook af en toe eens gieren met de humor die er toch tussen steekt”, blikt regisseur Katelijne na afloop van de première terug. “Uiteraard is het ook vaak bittere ernst en dat zie je dat 800 aanwezigen gewoon muisstil zijn en kan je een naald horen vallen. Dit was mijn eerste grote productie als regisseur en ik mag wel zeggen dat ik ongelooflijk blij ben met de reacties van het publiek. Hoe lang je ook zelf hebt gespeeld en hoeveel je ook als regisseur met je ogen steelt van de groten waarmee je al hebt mogen samenwerken, op een bepaald moment moet je het stuk loslaten en kan je niets meer doen. Als je dan deze reacties krijgt, creëert dat zeker wel een voldaan gevoel. Ik moet ook zeggen dat ik blij ben om me in deze productie te kunnen laten omringen door de mensen van Backstage Producties. Dat is een geweldig huis met fantastische en zeer geëngageerde technici en op de koop toe is Theater Elckerlyc ook nog eens een heel goede schouwburg om te mogen spelen.” En toch is de theaterstuk geen simpel afkooksel van de film, benadrukt Verbeke. “Hoewel het stuk natuurlijk erg bekend is door de film, ben ik wel blij dat men mij de kans heeft gegeven om het stuk ook naar mijn hand te zetten qua vormgeving. Ik koos er bewust voor om niet te anekdotisch te gaan en ook niet al te realistisch qua details omdat dat voor sommigen wel gevoelig ligt. Maar de mensen genieten er duidelijk van en dat vind ik geweldig.”
Eén van de zeven vrouwen uit het gezelschap is Cecilia. Een rol voor Katja Retsin. Cecilia is de jongste van het gezelschap en duidelijk ook de wildste van allemaal. Ze ziet er bijgevolg ook geen graten in om zich letterlijk helemaal bloot te geven. “Achter de schermen vliegen de kledingstukken in het rond, want op momenten dat we tussen de gebakjes en dergelijke staan, hebben we ook effectief quasi niets meer aan”, verklapt Retsin aan onze redactie. “Er wordt inderdaad als eens lacherig gezegd dat ‘Calendar Girls’ weinig om het lijf heeft, maar het tegenovergestelde is waar. Het stuk heeft enorm veel om het lijf. Niet alleen organisatorisch, maar ook qua verhaal. Eerst en vooral spelen we een waargebeurd verhaal, wat altijd fijn is en anderzijds wordt in dit stuk ook fictie met realiteit verweven. Want of we het nu willen of niet, helaas krijgt ieder van ons vroeg of laat weleens te maken met kanker binnen zijn omgeving. Dat zoiets ook echt binnenkomt als je naar het stuk komt kijken, konden we zelf al vaststellen tijdens onze eigen repetities. Die hadden een enorme impact qua emoties, net omdat het zo herkenbaar gebracht wordt. Ik heb in het verleden vaak komedies gespeeld, maar ik heb nog nooit een stuk gespeeld dat zo dichtbij kwam dan dit. En we moeten het zelfs niet al te ver gaan zoeken, want met Ann Van den Broeck hebben we een vrouw in ons midden die net ook écht een heel traject achter de rug heeft in de strijd tegen die ziekte. Ik heb ook heel wat vriendinnen die borstkanker gehad hebben, veel familieleden die ermee te maken hebben gehad. Ja, het is heel realistisch en heel echt.”
En net als hun personages, gaan Ann Van den Broeck, Sandrine André, Greet Rouffaer, Katrien De Becker, Veerle Malsschaert, Mieke Bouve en Katja Retsin ook écht uit de kleren voor een kalender. “Dat was toch even slikken toen ik het hoorde. Ik heb best al wel veel fotoshoots gedaan, maar lang niet meer op deze leeftijd. Daar kwam best wel wat nadenkwerk aan te pas of we dat effectief zouden doen, maar na overleg met de groep waren we wel heel tevreden dat we het op deze manier konden doen”, weet Katja. De naaktkalender van de acteurs is tijdens de voorstelling in de zaal te koop aan de democratische prijs van 20 euro, waarvan de opbrengst integraal naar Stichting Tegen Kanker gaat. Een organisatie waar speelster Ann Van den Broeck trouwens ook nog eens meter van is. Het idee van zo’n kalender is niet uniek, weet Katelijne Verbeke. “Dat is iets wat wereldwijd gebeurt, zelfs tot de kleinste amateurgroep uit Engeland. Ik denk dat het idee ooit gegroeid is doordat mensen die het speelden beseften dat je moeilijk winst kan maken op de miserie van een ander. Als acteur kan je er best vrede mee nemen dat de winst die wordt gemaakt door dit soort thema’s dichter bij de mensen te brengen, ook effectief aan de mensen te schenken die het echt nog hebben en er ook daadwerkelijk mee geconfronteerd worden. En daar sta ik zelf ook volledig achter. Ik vind het zelf ook niet mooi dat er echte winst geboekt zou worden op de kap van zieke mensen.” (PADI & Tom)
‘Calendar Girls’, met naast bovengenoemde actrices ook nog Lander Depoortere en een geweldig realistisch acterende Johan Terryn in de cast, speelt nog tot en met zondag 14 mei in Theater Elckerlyc in Antwerpen. Tickets en info via htttp://www.elckerlyc.be/.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier