Tot zondagavond mochten regisseur Stany Crets en zijn team de ‘Winterrevue – Made in Belgium- voorstellen in Theater Elckerlyc in Antwerpen. Slechts vier keer konden ze allemaal schitteren op het podium, want de federale overheid trok terug de stekker eruit en dus mogen er sinds maandag jl. niet meer dan 200 mensen in een theaterzaal vertoeven. Dat is erg, heel erg, voor zo’n team dat wekenlang naarstig aan het repeteren was om een sterke zesde editie van de ‘Winterrevue’ te kunnen voorstellen. Tijdens het slotnummer waren er dan ook traantjes op het podium toen men besefte dat men voor wellicht de allerlaatste keer in 2021 de ‘Winterrevue’ voorstelde aan het publiek. Britt hield het niet droog en ook Ingeborg moest even haar gezicht bedekken. Nogmaals, erg, heel erg, want zo’n voorstelling zorgt voor vitamientjes voor het publiek dat in Theater Elckerlyc van de eerste tot de laatste minuut genoot. Wij waren getuige hoe het publiek op regelmatige basis zich hees schreeuwde omdat het zo ludiek, zo goed gevonden, zo mooi was.
Gastvrouw Ingeborg uit Brugge deed het voortreffelijk, zelfs na al die jaren dat ze nog eens op een podium stond. Het was ook Ingeborg die als eerste een nummer ‘Verlangen’ mocht zingen en die van de gelegenheid regelmatig gebruik maakte om wat reclame te maken voor haar Scheurkalender. De humor rond ‘Auditie voor een nieuwe zangeres’, ‘De ronde van België’, ‘Twee oude toerten’, enz.. was vernieuwend en leuk. Ook de bindteksten waren goed gevonden. Of zoals Britt en Patrick Oniza spraken over iets wat hij meemaakte, een steentje in zijn voorruit, een sterretje, met dank aan Carglass en daaraan gekoppeld het nummer ‘Een ster’, speciaal voor al die mensen van Carglass. Goed gevonden!
Deel twee was nog béter. En dat vond ook het publiek dat zich hees schreeuwde toen Get Ready! (neen, niet de échte) op het podium kwamen. Met de pruiken op begon je bijna te twijfelen of dat nu toch Glenn was dat op het podium stond of niet. Dirk Van Vooren alias The Confetti’s en de song ‘The sound of C’ van Peter Renkens was er boenk op. En wat vond je van ‘Pump Up The Jam’ van Technotronic? Formidabel toch. De opname van de Vlaamse filmklassieker was ook een topper, met dank aan natuurlijk Dirk Van Vooren alias ‘de meeuw van Vlaanderen, Jan van Gent’, die op een bepaald moment zelfs Patrick zei tegen ‘de filmregisseur’, maar Patrick heette in deze sketch helemaal geen Patrick en dat zei hij dan ook spontaan. Dirk Van Vooren keek even naar Patrick en begon te lachen, was ook even het noorden kwijt, maar dat was niet erg. Dirk moest plaatsnemen op zijn paard dat in feite een turntoestel was of een bok. Hij zei: ““Die heeft geen kl… Weet je wat, ik noem hem Jambon. Hij is hier toch niet zeker? Of anders zou hij al direct weer weg zijn…”. Het publiek schaterde het uit en er volgde een spontaan luid applaus. Iedereen genoot ook van de spelletjes met de Vlaamse liedjes. Benny De Kwiet zorgde ervoor dat het ambiancegehalte nogmaals fors de hoogte in ging. Een Natalia- en Soulsister-medley mocht ook niet ontbreken, waarna het afscheid nabij was. De song ‘Door de wind’ van Ingeborg werd in een nieuw jasje gestoken en werd door de cast samen gezongen. Schitterend! Met een feestje ‘Made in Belgium’ werd deze zesde Winterrevue afgesloten. Spijtig dat we geen tweede of derde keer kunnen gaan kijken. Toch hopen we dat de federale overheid nog deze maand terug het licht op groen zet, zodat deze sterke cast opnieuw het podium kan betreden en zoveel mensen gelukkig kan maken. Onze score: 9/10! (PADI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier