Producer Filip Martens : “Voor Sabrina alias Laura Lynn begon het allemaal in mijn studio in Eeklo”
Ken je producer Filip Martens ? Sommigen misschien wel, anderen dan weer niet. Misschien ken je beter Sterman & Cook alias producer Filip Martens én zijn vrouw tekstschrijfster Lieve Decock. Tientallen artiesten kwamen al langs naar hun studio. Het was ook daar dat het voor Sabrina alias Laura Lynn uit Ardooie allemaal begon, want in deze studio werd ‘Je hebt mij 1000 x belogen’ opgenomen. Voor dat lied kreeg Laura Lynn in deze studio in oktober 2020 een speciale Award en dat deed haar wel wat want het was in deze studio dat het inderdaad allemaal voor haar begon. Laura Lynn nam een viertal albums op bij Filip en Lieve alias Sterman & Cook. Het echtpaar stond in voor een 40-tal liedjes, die op al die albums terug te vinden zijn. Filip Martens stond ook ooit als Phil X op het podium van de Baccarabeker in Middelkerke. “Eén keer, maar daarna nooit meer”, lacht hij. De man uit Eeklo woonde ook van 1984 tot 1998 – samen met Lieve – in Sijsele. Daarna verhuisden ze terug naar Eeklo, waar ook de enige zoon en de twee kleinkinderen wonen.
F
“Ik begon op negenjarige leeftijd in de plaatselijke fanfare in Lembeke, dichtbij Eeklo. Daarna trok ik naar de muziekacademie in Eeklo, waar ik klassieke opleiding saxofoon en notenleer volgde. Later speelde ik bij verschillende rock-/popbandjes als saxofonist en keyboardspeler (toen sprak men nog over een orgel), op de piano of de saxofoon. Ik was nog maar 16,5 jaar toen ik Lieve leerde kennen uit Adegem (Maldegem). Bij mij was het liefde op ’t eerste gezicht, maar ik moest toch voor haar wat moeite doen. In 1977 zijn we getrouwd. Toen speelde ik in balorkesten. We deden de begeleiding van o.a. Jimmy Frey, Jacques Raymond. Ik had een vriend die een Revox-bandopnemer had. Ik kocht ook één aan en daarmee deed ik opnames, maar niet voor professionele doeleinden. In 1979/1980 werd ik gevraagd om een saxofoonsessie in te spelen voor een plaatopname van Dream Express in een studio in Hilversum. Daar kreeg ik de microbe om zelf met een studio te starten te pakken.”
Combineerde je de muziek met nog iets anders ?
Filip : “Ik werkte zo’n 25 jaar als ambtenaar op de dienst van de binnenscheepvaart bij het Ministerie van Verkeer. Eerst in Gent, later in Brugge. De muziekbusiness was namelijk heel onzeker. Omdat ik meer werk kreeg in de muziek koos ik voor verminderde prestaties op m’n vaste job. Pas in 2005 stopte ik als ambtenaar en opteerde ik om van de muziek te leven. In 2003 werd mijn vrouw echter een eerste keer borstkanker. Dat was ook de periode dat het in de muziek een onzekere tijd was. Voor mezelf was het even moeilijk en wist ik niet wat de toekomst ging brengen. Mijn vrouw die ziek was, de muziek die verslapte… Ik besloot dan toch terug halftijds te werken in Brussel, maar dat deed ik maar één groot jaar meer. De combinatie met mijn muziekwerk was immers niet haalbaar.”
In welk jaar had je dan je eerste opnamestudio ?
Filip : “Na mijn huwelijk vestigden we ons in Eeklo. Samen met vrienden uit Brugge hadden we een achtsporenstudio. Dat was de periode van de vrije radio’s. We verkochten veel djinglepakketten of andere opnames. In die tijd viel er met de muziek nog maar weinig te verdienen. In 1984 kochten Lieve en ik een huis aan in Sijsele. We doekten die opnamestudio in Eeklo op. Toen we waren verhuisd, deed ik een tweetal jaren niets qua muziek. De investeringen waren té groot geworden. Ik dacht er zelfs aan om volledig te stoppen met muziek. Alles van instrumenten moest buiten. Het was Lieve die zei : wat ga je dan doen ? Ik zei wandelen, schilderen, het gras afrijden…Lieve geloofde niet dat ik dit lang ging volhouden. Lieve sprak er over met een kameraad. Hij kwam met het idee af om al mijn vorig materiaal te verkopen. Hij gaf mij de tip om een Atari-computer aan te schaffen. We bezochten in 1986 een grote muziekbeurs in Duitsland, waar ik die toestellen in werking zag en waar ik één aankocht. Plots werd ik gevraagd om muziek te maken voor een documentaire. Dat sprak mij wel aan. Ik deed ook nog een tweede opname. Kort daarna vroeg Adriaan Van Landschoot aan mij om een instrumentale band te maken van ‘Laat je gaan’ voor zangeres Petra. Daarna zat alles in een stroomversnelling, want Tien-om-te-Zien begon.”
Aan de muur hangen er veel gouden en platina awards. Met wie werkte je allemaal samen ?
Filip : “In de beginperiode van Tien-om-te-Zien was dat Petra. In dezelfde periode maakte ik een nummer in dancestijl. Ik liet dat lied horen aan iemand en hij liet dat eveneens horen aan de manager van 2Unlimited. Even later belde de manager mij op met de boodschap dat hij het liedje ‘Workaholic’ wilde gebruiken. Ze hadden genoeg liedjes voor het eerste album, maar voor het volgende album mocht ik nog liedjes schrijven. Van het eerste album werden er 2,5 miljoen exemplaren verkocht. Voor het tweede album leverde ik drie liedjes af, waarvan er twee singles werden. Van dit tweede album verkochten ze 4,5 à 5 miljoen cd’s. De single ‘Tribal Dance’ werd een hit, met o.a. een vierde plaats in Engeland, in andere landen vaak op nummer één. Dat was een ongelofelijke doorbraak in mijn muzikale carrière. In eigen land was Tien-om-te-Zien volop bezig. Ik werd gevraagd om voor verschillende artiesten iets in het dance-genre te doen, maar dan wel in het Vlaams. Ik werkte samen met o.a. Sha-Na, Petra, Touch of Joy, X-Session… Er waren momenten dat ik met zes liedjes in de top 10 in Tien-om-te-Zien stond. Als producer of songschrijver kreeg ik heel wat awards, die ik natuurlijk blijf koesteren. Ik denk toch dat ik een 35-tal awards ontving.”
Je werkte eveneens vaak samen met Adriaan Van Landschoot, dé man die zoveel ideeën had en heel veel uitbracht.
Filip : “Inderdaad. Adriaan kwam met een ander idee aandraven : gekende klassieke stukken mixen met nieuwe muziek, zodat die klassieke muziek ook toegankelijker werd voor het gewone publiek. Dat was een schitterend idee. Ik denk dat we vier of vijf albums opnamen voor Adya, met telkens 20 liedjes op. In Vlaanderen was dat een groot succes. Dat kwam ook in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk uit. In totaal werden er zo’n 700.000 albums verkocht. Een succes ! Met Adriaan heb ik voor de meeste van zijn artiesten gewerkt, zoals Petra, Good Shape, Enzo, Schatteman-Couvreur…”.
In oktober 2020 kwamen we hier nog naar je studio, want dan werd Laura Lynn gehuldigd voor een superverkoop van ‘Je hebt me 1000 x belogen’.
Filip : “Voor Sabrina alias Laura Lynn is het hier allemaal begonnen. Haar manager Patrick Vandewattijne vroeg om in mijn studio een stemtest te doen. Sabrina zong enkele liedjes, zoals ‘De Roos’ van Ann Christy…Patrick vroeg wat ik ervan vond. Sabrina zong goed, maar wat kan je met dat soort muziek doen ? Iedereen deed dat in die tijd. Enige tijd later liet Patrick weten dat hij van een vriend uit Duitsland een liedje had doorgekregen dat toen een hit was in de skioorden, een Après Ski-nummer. Ik had daar nog nooit van gehoord. Ik maakte een nieuwe bewerking van dat nummer. Sabrina kwam het inzingen. Ik zei dat het niet echt mijn stijl van muziek was, maar dat Laura het heel goed bracht en dat het heel goed paste bij haar stem. Patrick ging met dat nummer naar ARS en plots kwam alles in een stroomversnelling. Zonder dat de single al aan het scoren was, moesten we daar al een volledig album van klaar maken. Die single kwam korte tijd later al binnen in de hitparades. Eerst werd dit nummer niet gedraaid op de nationale radio’s, maar het bleef scoren en dus konden ze dat niet tegen houden en moest ook de nationale zender die liedjes draaien. Ik was totaal niet thuis in dat genre, zodat ik een overdosis Frans Bauer-liedjes beluisterde. Ik hoorde wel dat de producties van Frans professioneel waren gemaakt, met zelfs blazers die werden uitgevoerd door bekende muzikanten uit Nederland. Mijn vrouw en ik zijn dan beginnen liedjes schrijven. Lieve schreef al ervoor teksten en ik zorgde voor de muziek, maar ook in dat genre was zij niet thuis. We begonnen nog meer liedjes te schrijven voor Laura Lynn. We namen vier albums op en we schreven voor haar in totaal 40 liedjes, die op de diverse albums staan. De albums zijn ‘Dromen’ (platina, méér dan 100.000 exemplaren), ‘In vuur en vlam’ (goud, méér dan 20.000 exemplaren), Voor jou (goud, méér dan 40.000 exemplaren) en ‘Duetten Album Frans Bauer en Laura Lynn (goud, 20.000 exemplaren). Eerlijkheidshalve voeg ik eraan toe dat dit album met Frans Bauer niet in mijn studio werd opgenomen, maar op deze cd stonden er wel drie nummers op die mijn echtgenote Lieve had geschreven. Trouwens, weet je welk nummer na ‘1000 x belogen’ dé grootste hit van Laura Lynn was ? Dat was ‘Jij doet de wolken verdwijnen’. Dat was een heel drukke periode voor ons, want dat kwam allemaal samen met de Adya-periode van Adriaan Van Landschoot en het was ook in die periode dat Lieve een eerste keer ziek werd.”
Zijn er nog bekende mensen waarmee je samenwerkte ?
Filip : “Sinds 1995 tot heden werken we samen met Bart Kaëll. Vorig jaar werd hier ook de clip opgenomen van het nummer ‘Cha Cha Cha’ van Raymond van het Groenewoud. Kim Kay, Will Tura, Clouseau, Bart Herman, Lindsay, Chrstoff, Lisa Del Bo, Rocco Granata, The Gibson Brothers, Willy Sommers, Luc Steeno… zijn ook allemaal artiesten waarmee we al samenwerkten.”
Welke periode was voor jullie de gouden periode ?
Filip : “Vooral eind de jaren tachtig en de jaren negentig. Dat was een gouden tijd.”
Welk lied hoor jij het liefst van de songs die jij realiseerde ?
Filip : “Er is één liedje dat mij altijd zal bijblijven. Niet omdat ik dit het liefste hoor, maar wel omdat ‘Door jou’ – gezongen door Laura Lynn – een tekst is van mijn vrouw. Ze schreef dit lied in 2004/2005 na haar eerste behandeling van haar ziekte. Ze schreef dat liedje speciaal voor mij, omdat ik er in die periode voor haar was. Voor mezelf is dat lied dus een song met een heel emotionele betekenis. Dit nummer verscheen op het tweede album van Laura Lynn.”
Op 8 juli 2015 overleed je vrouw. Hoe moeilijk was het om na haar overlijden verder met muziek bezig te zijn ?
Filip : “In 2003 werd ze ziek en deed ze alle behandelingen. Ze genas en dan bleef het tien jaar stabiel. Dan was de ziekte er terug en we wisten dat het ongeneeslijk was. Niemand kon ons zeggen hoeveel tijd dat Lieve nog had. Twee jaar na de vaststelling is ze overleden. Na haar overlijden deed ik één jaar niets in de studio. Ik kon geen toets meer aanraken. Ik maakte geen nieuwe nummers, geen nieuwe producties. Méér dan één jaar na haar overlijden is mijn eerste kleindochter geboren. Dan schreef ik voor haar een liedje. Ik deed het zelf, want ik was met Lieve mijn tekstschrijver en mijn klankbord kwijt. Dat schreef ik dus zelf voor mijn kleindochter, zonder dat ik het uitbracht. Dat was terug mijn muzikale start.”
Zijn er Vlaamse zangers of zangeressen waar je zeker niet meer zou mee samenwerken ?
Filip : “Ik heb mij nooit aangetrokken hoe zangers of zangeressen in de omgang waren. Van zodra ze hier in de studio kwamen, was dat om te werken. Je werkt om een product zo goed mogelijk af te werken. Ik kan begrijpen wanneer artiesten handtekeningen uitdelen na een show dat het wel eens lastig kan worden of dat ze eens met hoofdpijn zitten. Maar hier in de studio is dat heel anders. Van zodra ze in mijn studio kwamen, dan zijn het voor mezelf geen bv’s. Dat zijn artiesten die aan een nieuw product werken. Ik heb geen slechte ervaringen of toch één keer. Dat was nog toen ik in de studio in Sijsele werkte. Een zanger dacht dat hij kon zingen. Hij vond mijn koptelefoon niet goed, hij zei dat het aan mijn microfoon lag, enz. Na een tijdje vroeg ik of het niet aan hem kon liggen, maar hij bleef maar aanhalen dat zijn koptelefoon thuis beter was. Ik zei : geen probleem, neem dat thuis op . Ik deed de deur open en hij vertrok. Op muzikaal vlak heb ik er nooit nog iets van gehoord.”
Mag je bepaalde artiesten als vrienden beschouwen ? Komen artiesten langs in ’t weekend om eens één te drinken ?
Filip : “Dat valt meer voor met journalisten ( lacht ). Vrienden moeten niet enkel in ’t weekend langskomen. Het is ook niet omdat ze in de studio zitten, dat het daarom geen vrienden zijn. Maar ik heb vooral een goede band met sessiemuzikanten. Met de gitaristen, de blazers, de koormensen… Dat zijn topprofessionele mensen, die niet zo bekend zijn bij het grote publiek, maar die wel goede kameraden zijn geworden. Maar ik heb ook artiesten die gewoon eens bellen, zoals Udo. We werkten nog niet veel samen, maar we praten graag eens samen over muziek.”
Heb je bepaalde West-Vlaamse anekdotes ?
Filip : “Dé grootste West-Vlaamse anekdote zijn die veertien jaar – waarvan ik tien jaar een studio had in Damme-Sijsele -, waar al die grote Tien-om-te-Zien-artiesten langskwamen. Een andere West-Vlaamse anekdote is dat ik in 1985 deelnam als Phil X aan de Baccarabeker in het Casino van Middelkerke. In ons team zat o.a. Marva, Chelsy… Dat was echter niets voor mij. Ik ben geen zanger, ik kan wel zingen en ik kan notengewijs wel juist zingen, maar ik had geen ambitie om een solozanger te worden. Waarom ik dan deelnam ? Ik had een liedje geschreven, de pilootstem ingezongen en het was de bedoeling dat er dat iemand anders zou opnemen. Dat was in de beginperiode dat ik in Sijsele woonde en dat ik maar weinig van studiomateriaal had. Adriaan Van Landschoot zei dat we dat gingen opnemen. Ik vroeg : wie gaat dat zingen ? Adriaan zei : jij . Ik heb dat dan maar gedaan. Adriaan schreef mij dan in om te zingen bij de West-Vlaamse ploeg. Oorspronkelijk zat Iris Vandekerkchove alias Wendy Van Wanten ook in onze ploeg, maar die stapte ervoor over naar de ploeg van Johan Verminnen van Oost-Vlaanderen. Bij ons kwam dan Yvan Guilini, een keyboardspeler maar ook geen echte zanger. Eerlijk, onze deelname was geen hoogvlieger. Daarna zei ik : één keer, maar dit nooit meer.”
Ben je rijk of heel rijk geworden van de muziek ?
Filip : “Ik ben rijk geworden van de muziek in die zin dat ik veel bijleerde wat muziek is en wat je er kan mee doen. Ik ben heel rijk geworden van de muziek omdat ik ook weet dat ik nog veel kan bijleren. Maar financieel ? Lieve en ik verdienden goed onze boterham, maar de grootste investeringen die wij deden in de muziek was na het succes van 2Unlimited. Er waren daarvan tussen de 10 à 15 miljoen exemplaren verkocht. Die auteursrechten zorgden wel voor goede inkomsten, maar dat investeerden Lieve en ik in onze nieuwe studio. En wees gerust, dat is ook een dure aankoop. Wat belangrijker is : ik oefende al vele jaren een heel mooie job uit. Ik kon iets doen wat eerst een hobby was en daarna kon ik daarvan mijn beroep maken.”
Eind dit jaar word je 65. Heb je nog muzikale dromen ?
Filip : “Absoluut. Ik wil nog een instrumentale plaat maken met hoofdzakelijk piano aangevuld met wat strijkers. Eerlijk, ik ben er al mee bezig op regelmatige basis. Het is een hommage-plaat aan mijn vrouw. Ik hoor ons leven in die plaat. Of ik die zal uitbrengen ? Het is mijn bedoeling van die cd wel uit te brengen, maar ik wil de opbrengst van die cd schenken aan Het Kinderkankerfonds of aan Kom op tegen Kanker doneren. Mijn project is dus tweedelig : een hommage aan mijn overleden vrouw en een goed doel steunen. Ik wil zolang mogelijk verder doen met nieuwe dingen. Ik wil muzikaal creatief blijven en nieuwe stijlen uitproberen. Ik zeg niet dat ik daarin zal slagen, maar ik wil dat zeker blijven proberen. Ik ben misschien op leeftijd, maar ik ben wel nog jong van geest ( lacht ). Pensioen ? Daar denk ik niet aan, omdat ik mijn werk niet als écht werken beschouw. Met mensen samenwerken, musiceren, nieuwe dingen creëren. Ik doe dat niet meer om financieel succes te oogsten, maar ik zou het leuk vinden moest ik voor die al bekende artiesten en ook voor nieuwe artiesten nog altijd iets kunnen betekenen.”
Proficiat met je al succesvolle loopbaan als producer en tekstschrijver. Ook in de toekomst wens ik je nog veel mooie momenten toe.
Filip : “Dankjewel.” (PADI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier