Danny Diëgo staat heel veel op een podium in Vlaanderen én ook in West-Vlaanderen. Zijn carrière blijft maar stijgen. “Maar ik hoef er niet rijk mee te worden. Dat wil ik niet. Ik wil gewoon zingen en mensen blij maken. Ik sta voor een glimlach en voor positiviteit. Ik wil er zijn voor de fans, zoals voor Rita Vangraefschepe die in een rolstoel zit uit Houthulst/Merkem. Toen ik ze recent – weliswaar ondersteund – zag rechtstaan op een dansvloer tijdens mijn optreden, dan schrok ik. Ik ben zo dankbaar dat ik mensen kan blij maken met mijn muziek en met een bemoedigend woordje. En weet je waarom ik dat kan? Ik ben niet thuis opgegroeid, maar in een internaat. Ik draag ook een zware last qua bagage op mijn rug. Ik weet van waar ik kom en dat zal altijd zo blijven”, zegt Danny Diëgo opênhartig tegen ons net na zijn optreden bij MENT TV in Mariakerke (Gent).
Je woont nog altijd in Nederland, maar je treedt veel meer op in Vlaanderen?
Danny: “Dat is inderdaad zo. Mijn eerste boeking vond plaats op de Sint-Pieterswijkfeesten in Ieper. Daar voelde ik aan de reacties van de mensen en de organisatie dat er daar meer positieve vibes aanwezig waren, waardoor ik als buitenlandse artiest iets meemaakte dat ik in Nederland nog niet had meegemaakt. Dan praat ik over bepaalde emotie, oprechtheid van mensen. Ik word blij van mensen die oprecht zijn. In Nederland vind ik dat moeilijk. Er zit echt cultuurverschil in Nederland en in Vlaanderen. Ik ben daarvoor gevallen. Ik werk met Peter Van Bael van Showfact uit Hemiksem (Antwerpen). Net na mijn optreden in Ieper zaten we samen om mijn carrière te bespreken. Kort erna bracht ik een plaat uit en deed er iemand anders de begeleiding. Ik verscheen zelfs op een verzamel-cd. Toen versoepelde het contact met Peter. Wat later spraken we toch terug af en toen had ik een duidelijk match. Die match is zo speciaal, omdat we beiden ervoor kozen om alles zonder contract te doen. Puur op vertrouwen. In mijn leven is het belangrijk dat je op mensen kan rekenen. Als je teleurgesteld bent in je leven, dan kan je dat als mens ontgoochelen. Wij werken dus samen zonder contract, dat is zo bijzonder. We zijn nu al enkele jaren verder en dan blikken we terug en zeggen we: kijk wat we allemaal al hebben bereikt. Alles op puur vertrouwen. Misschien krijg ik andere aanvragen, maar ik zei al tegen Peter: al bieden ze 1 miljoen euro. Ik blijf. Wij hebben samen die weg bewandeld en die weg gaan we ook samen verder bewandelen. Als we over 30 of 40 jaar eens terugblikken, dan is dat samen.”
Mooi dat het vertrouwen het haalt op een contract met veel cijfers.
Danny: “Inderdaad, dat moet mogelijk zijn, ondanks corona die we meemaakten. We hadden het allebei dan wel eens moeilijk. Ik moest Peter steunen, hij moest mij steunen. Ik deed onlangs verbouwingen in mijn keuken, maar Peter stond er ook hoor. Chapeau!”
Je staat op een podium, maar je maakt mensen zo blij. Ik denk daarbij aan Rita Vangraefschepe in haar rolstoel en haar man Johan Depoorter uit Houthulst/Merkem. Die mensen herleven, die mensen zijn zo gelukkig wanneer ze een optreden van je mogen bijwonen.
Danny: “Ik sta daar ook voor. Waarom? Dat zit in mij, ik speel niets, ik zet geen show op. Mijn intentie: ik sta voor een glimlach, ik sta voor positiviteit. Ik ben niet thuis opgegroeid, maar in een internaat. Ik draag ook een zware bagage op mijn rug. Ik vind het ook soms moeilijk om zoiets onder ogen te komen maar omdat ik positief ben… Weet je, ook ik had ooit eens een gesprek met een psycholoog, omdat ik bleef hangen in het verleden. De psycholoog vroeg zich af wat ik daar in feite kwam doen. Toen had ik al een succes opgebouwd als mede-eigenaar van een discotheek. Ik liet dat wel achter mij. Ik had al zo’n mooi leven. Hoe ik voor hem zat, hoe ik met hem sprak, ik liep dat ook niet uit de weg. Ik weet dat er veel anderen zijn die het moeilijker hebben. Voor mij maakt dat niet uit: klein, dik, lang, dun,… Bij mij is iedereen gelijk. Dat is niet belangrijk, maar ik vind het belangrijk dat de ouderen zich jong voelen bij mij. Op het moment dat ik optreed, zeg ik: Jullie zijn geen 80, maar 18 en jullie komen hier op dàt moment met mij een feestje bouwen. We gaan allemaal met de glimlach eraan beginnen. Die positiviteit is een drijfveer in mijn leven. Rita zit daar dan in haar rolstoel. Da ga ik daar heen, dan probeer ik een glimlach op haar gezicht te toveren. En dat gebeurde ook. Ik nam de rolstoel mee, reed een eindje met haar rolstoel. Vanaf dat moment ontstond er tussen ons een aparte band. Op een bepaald moment waren we in Den Toerist in Meulebeke. Ik was aan het afsluiten, knipperde naar haar met mijn ogen. Op dat moment zag ik dat Rita – weliswaar ondersteund – op de dansvloer stond. Ik wist niet wat ik zag en wat ik hoorde, want toen vernam ik dat Rita door haar spierziekte maar heel zelden nog haar rolstoel verliet. Ik dacht: wat is dat hier? Gek toch!”
Je kreeg ook eens een brief van Rita?
Danny: “Rita gaf mij inderdaad een brief en vroeg of ik dat wilde lezen, zodat ik zou weten hoe haar leven ervoor uitzag. Die brief liet ik wat liggen, maar die brief was pittig. Eerst was ik bang dat het een brief was van iemand die haar kop liet hangen. Ik besef dat dit niet altijd gemakkelijk is, maar je moet zelf laten zien dat je de drive hebt om te knallen, om gelukkig te worden. Ik las een heel bijzonder verhaal van een heel bijzondere vrouw. De combinatie dat ze in een rolstoel zit, maar dat ze zo blij is door een optreden door mij.”
Hoe is de band nu met Rita en haar man?
Danny: “Ik heb een ander gevoel erbij. Iedereen is bij mij gelijk. Ik behandel iedereen op dezelfde manier tijdens een optreden, maar er springen altijd mensen er even uit. Zopas kwam ik op een optreden te weten dat ze altijd is vergezeld van haar man Johan. Ik zei: Waarom komt uw man niet mee? Rita wees hem aan. Hij zat voor haar. Tijdens dit optreden stond ik toch even stil bij dat echtpaar. Dat is zo mooi, niet vanzelfsprekend. Door haar ziekte verliest ze haar normale leven en voor een echtgenoot is dat ook niet gemakkelijk. Chapeau! Ik heb zoveel respect voor die man én dat heb ik ook gezegd tijdens m’n optreden. Ik sta erop om mensen kracht te geven, terwijl dat ook mij zoveel energie geeft. Onlangs kwam ik eveneens een positieve mevrouw tegen in een zaal, alhoewel ze erg ziek was. Ze vertelde mij dat ik haar blij maakte en dat ze op een bepaalde dag er niet meer zou zijn op m’n optredens. Ze zei dat ze zo blij was telkens ze mijn muziek hoorde weerklinken. Toen ze in UZ Gent lag en een heel zware operatie had ondergaan waarvan ze niet wisten of ze het ging halen, heb ik na een tijdje tijdens één van mijn optredens gevideochat met haar terwijl ik aan het zingen was. Die glimlach vergeet ik nooit meer!”
Als jij het nu eens moeilijk hebt, denk je dan aan die verhalen. Aan al die mensen die het nog moeilijker hebben en die door je muziek zoveel kracht krijgen?
Danny: “Absoluut! Ik ben geen robot. Ik krijg heel veel verhalen te horen. Sommige verhalen neem je mee, sommige verhalen kan je gemakkelijk aan de kant zetten. Ik ben echter heel gevoelig voor de realiteit. Peter en ik zitten veel in de auto. Ik kan met hem ontluchten. Dan draai ik de knop om. Ik ga dan naar mijn gezin, maar ik sta er open voor. Zo’n verhalen zijn voor mij geen last. Ik deel soms anderhalf uur foto’s uit, terwijl mijn manager Peter mij moet wegtrekken omdat de tijd om is. Maar ik luister zo graag naar mensen.”
Met wie wil jij je als artiest vergelijken in Vlaanderen?
Danny: “Het is grappig dat je deze vraag stelt. Peter Van Bael zit al jaren in de muzieksector. Hij heeft veel carrières zien beginnen en soms eindigen. Peter heeft kunnen zien hoe het gelopen is met Willy Sommers en Christoff. Hij zegt dat hij nu terug bezig is met het herbeleven van die successen. Maar ik blijf nuchter. Ik sta met twee benen op de grond. Ik heb geen dikkenek. Moest ik minder tijd vrij maken voor de fans, dan moet Peter mij dat zeggen. De mensen vinden dat fijn. Dan gaan we minder optredens doen, maar we mogen het contact met het publiek niet te verliezen. Ik hoef niet rijk te worden, echt niet. Ik zou er zelfs niet gelukkig mee zijn. Ik wil gewoon mensen blij maken. Dit is wie ik ben. Zo ben ik en zo wil ik mijn carrière verder blijven uitbouwen.” (PADI)
De nieuwste single van Danny Diëgo heet ‘Alleen Met Jou’. Op zondag 27 februari zie je Danny tussen 10 en 12 uur in het programma van ‘Herbert’ op MENT TV.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier