Iets meer dan een maand geleden haalde hij nog onze krant toen bleek dat hij achter de schuilnaam Chris Van Gansbeke zat, maar tussen het schrijven aan weetjes voor de ‘Joe Top 2000’ die volgende week start door, vond radiofenomeen Michel Follet – met West-Vlaamse roots want zijn vader is van De Panne – ook nog de tijd om een nieuw kermisboek uit te brengen. Dat kwam hij vorige week voorstellen bij MENT. In ‘Een slag van de molen’ duikt hij opnieuw in de wondere wereld van draaimolens en kermissen.
Met ‘Een slag van de molen’ is Michel Follet niet aan zijn proefstuk toe. In 1987, 35 jaar geleden alweer, verscheen met ‘Foorwaarts’ al het allereerste kermisboek van zijn hand. “Naar aanleiding van dat boek heb ik een aantal jaren de Kortrijkse Paasfoor mee mogen uittekenen en voor de gemeente Wingene heb ik tot tweemaal toe een nostalgische kermis in elkaar mogen knutselen die de bezoeker opnieuw in de sfeer van de jaren ’50 en ’60 bracht”, blikt hij terug. “Een kermis hoeft niet groot te zijn om attractief te zijn, maar West-Vlaanderen heeft wel heel wat van die attractieve kermissen. Met Izegem en Veurne noem ik er meteen twee op die nog steeds opgesteld worden in het hart van de stad. Deze kermissen benadrukken ook het belang van het organiseren van zo’n kermis in dat hart. Als een gemeente niet investeert in zijn kermis en ze wegmoffelt uit de dorpskern gaat een kermis teloor. Helaas is dat iets wat de dag van vandaag meer en meer gebeurt met de heraanleg van vele pleintjes, waardoor een kermis niet langer welkom is. In Veurne contrasteren al die kleurrijke façades zelfs met het historische kader. Dat vind ik zo mooi!”
Michel heeft al van kindsbeen af een fascinatie voor kermissen en dat die liefde na al die jaren nog niet gekoeld is, blijkt duidelijk als we hem vragen wat hij er precies zo boeiend aan vindt. “Kermis is een wereld van mobiel vertier, het komt en gaat. Het is een vorm van buitenhuisarchitectuur. Het wordt zelfs letterlijk in beweging gebracht door mensen, door gezinnen. In pretparken voel ik geen hart en ziel, dat is een bedrijf. Elk kraam of kermisattractie beschouw ik als een soort ‘kruidenier in plezier’. Bij uitbreiding ben ik geïnteresseerd en gefascineerd door alles wat rondreist en een dorp of stad in beweging brengt. Een kermis, een circus, markten, stoeten en ga zo maar door. Elk land heeft een eigen manier om kermis te vieren. Er is zelfs verschil in aanpak tussen Vlaanderen en Wallonië. Ik zeg altijd dat elk dorp of stad de kermis krijgt die het verdient. Veel hangt af van de samenwerking en communicatie tussen gemeentebestuur en zijn kermisexploitanten. En een plaatsmeester of schepen van feestelijkheden die begaan is met de kermis en zijn mensen. Als dat goed zit, krijg je vaak een mooie kermis. Geef me een luchtfoto van een kermis en ik kan meestal zeggen of het een Nederlandse, Franse, Engelse, Duitse of Belgische kermis is. Het land waar ze daar het meest verstand van hebben is en blijft Duitsland. Daar worden kermissen werkelijk tot in de puntjes verzorgd. Voor mij is wellicht het Oktoberfeest van München – wat mij betreft vaak ten onrechte louter als een bierfestival voorgesteld – de mooist opgestelde kermis ter wereld. Ook heel belangrijk: mensen maken de kermis! Zonder bezoekers geen aangename kermis.”
En nu is er dus het nieuwste kermisboek ‘Een slag van de molen’. Michel Follet legt uit wat daarin te lezen staat. “Het boek gaat puur over, grote, draaizaken. Alles wat ook maar op de één of andere manier draait. Geen autoscooter, of roetsjbaan. Het fascineert me dat er wereldwijd zo’n dertig fabrieken kermismolens maken. Sommige bouwen succesmolens na, maar er zijn ook bedrijven die ingenieurs in dienst hebben die nieuwe draaiprincipes ontwikkelen op een diameter van 17 à 23 meter en dat voor een ritje van amper 3 minuten. Belangrijk daarbij is dat de draaizaak kan worden op- en afgebouwd op relatief korte tijd. Dit jaar werden zelfs nog twee nieuwe concepten bedacht. Met name de Pandora, door het Italiaanse Fabbri en de Escape van het Nederlandse Mondial. En hoewel draaimolen zowat overal kunnen, vind je er weinig terug in pretparken. Daar zetten ze meer in op rollercoasters, (dark) rides en ander amusement. Ja, je hoort het, als het aan mij had gelegen was het boek dubbel zo dik kunnen zijn. Ik heb echt een selectie moeten maken, want er bestaan enorm veel originele draaiprincipes. Dat was al zo in de jaren ’50 en ‘60.”
Om af te sluiten kunnen we uiteraard niet anders dan eens polsen naar hoe het momenteel loopt met het boek ‘BV-Day’, dat Follet onder zijn nieuw pseudoniem Chris Van Gansbeke op de markt bracht en een soort mediasatire is waarbij Bekende Vlamingen worden vermoord. “Dat boek loopt nog altijd moeizaam. Op de een of andere manier stond Vlaanderen niet open voor dit wat ongewone idee”, betreurt hij. “Volgens uitgever Erik Segers zou het nu beter zijn dat het boek onder mijn ware naam was uitgebracht. Een boek van Chris Van Gansbeke valt niet echt op in het grote aanbod van een boekhandel. Toch krijg ik heel prettige reacties op het boek. Veel lezers vinden het hoogst origineel en actueel. Ik blijf zelf ook voor de volle 100 procent achter het concept staan.” (PADI & Tom)
‘Een slag van de molen’ werd uitgebracht bij Uitgeverij Vrijdag, telt 240 pagina’s en is verkrijgbaar in de meeste boekhandels. Het boek kost 35 euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier