LP is bekend van ‘Forever for now’, maar binnenkort nog méér van ‘Churches’, haar nieuw album dat ze uitbracht bij PIAS. Wij konden haar via zoom eens interviewen en we moeten zeggen: de babbel met deze internationale ster viel heel goed mee. Normaal kwam ze op 29 januari optreden in de Roma in Antwerpen. Dit optreden werd echter vandaag – door de coronamaatregelen – verplaatst naar 15 juni in dezelfde zaal. Geniet van ons interview.
Mijn eerste vraag is altijd dezelfde in deze rare tijden. Hoe gaat het nu met je? Want een album uitbrengen tijdens een pandemie is waarschijnlijk vreemd?
LP: “Ja, dat is zo. Als ik een fan was en ik ben een fan van veel artiesten, denk ik dat het geweldig is om nieuwe muziek te hebben van een artiest waar je van houdt. We gaan hier allemaal doorheen. Mensen zijn zeker niet gestopt met het luisteren naar muziek. Ze zijn misschien niet in staat om veel naar shows te gaan, maar ik denk dat de mensen de muziek echt wel nodig hebben. Omdat ik groter en groter werd, voelde ik een soort van verantwoordelijkheid om nieuwe muziek te blijven uitbrengen. Ik was een grote fan van Jeff Buckly. Toen hij stierf, brachten ze een album ‘Grace’ uit om hem te eren. Het was zijn moeder, team en producers die de demo’s samenbrachten en dit album maakten. Ik ben niet iemand die echt fan is van een artiest. Ik zal bijvoorbeeld nooit op de eerste rij staan, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar dat was anders toen ik die plaat kreeg. Het herinnerde me eraan dat ik nooit meer iets van hem zou horen. Dat dit de laatste liedjes waren die ik ooit zou horen. Het brak echt mijn hart. En als ik daaraan denk, denk ik aan mijn fans en ik moet ze gewoon nieuwe liedjes geven, tot het einde.”
Je werkte opnieuw samen, met producer ‘Mike Del Rei’ voor dit album. Hij werkte ook mee op je vorige platen. Vertel me meer over deze samenwerking, want dit gaat ver terug in tijd. Wat is zo speciaal?
LP: “Ik weet het niet. Ten eerste, denk ik dat het misschien is omdat we ook ‘verbonden’ zijn als mensen. Echt, hij is zo’n lief mens. Hij is een van mijn beste vrienden. Als hij hier is bij mij thuis, dan praten we tot 4 uur in de ochtend. We kunnen niet stoppen. Het voelt echt alsof we in een band zitten. En dat hebben we ook, we zijn eigenlijk mijn band thuis. (Hij houdt niet van touren, ik wou dat hij dat deed.) Hij is echt mijn soulmate, mijn muzikale soulmate. Met deze plaat, toen we samen bleven schrijven, was het net alsof we een getrouwd stel waren dat elkaars zinnen afmaakten. Het is cool. Ik heb mezelf altijd verbaasd, wanneer mensen succes hebben met een plaat of nummer. Ze willen soms nooit meer met die producer werken. Of dan willen ze een andere sound creëren bij een volgend nummer. Voor mij is het net omgekeerd. Ik wil gewoon nummers blijven maken met deze persoon. Maar ik blijf wel open minded. Aan deze plaat hebben ook andere mensen meegeholpen. Ik houd er altijd van om met veel schrijvers samen te werken. ‘If it’s not broken, why you have to fix it’ ?”
Ik haal er even wat cijfers bij: twee biljoen streams. Het album ‘Lost On You’ is goud in België. Je schreef nummers als ‘Change My Mind’ voor Celine Dion, maar ook voor Rihanna. Je laatste plaat ‘Heart To Mouth’ kreeg sublieme recensies. Voel je dan een druk om een nieuwe plaat uit te brengen?
LP: “Ik probeer dat te vermijden. Ik probeer niet nog een ‘Lost on you’ te schrijven. Ik wil gewoon nummers schrijven en niet aan cijfers denken. Want ik wist niet eens wat ik in ‘Lost on you’ had. Mensen die mijn verhaal kennen, weten dat ik bij Warner’s Brothers ben weggegaan. Ik speelde hen dat liedje ‘Lost on you)’ wat goed voor hen zou zijn geweest als je ziet welke hit het is geworden, maar in plaats daarvan lieten ze me vallen. Ze geloofden niet in mijn nummer. Toen ‘Lost on you’ een hit werd, was ik al 40 nummers verder. Intussen tijd had ik al zoveel nieuwe liedjes geschreven. Ik zat er niet op te wachten dat ‘Lost on you’ een wereldwijde hit zou worden. Ik wist überhaupt niet dat het in de verste verte een goed liedje was. Dat is de ironie van deze business en het is gewoon hilarisch. Zelfs op deze nieuwe plaat, zijn er veel verschillende stijlen. Ik wil altijd het genre kruisen zoveel ik kan, zonder grenzen.”
Ik las in een eerder interview dat je het album al een tijd geleden wou uitbrengen, maar dat er nu nog nummers zijn toegevoegd. Welke songs waren dat en waarom moesten ze er nog bij?
LP: “Nou, het plan was om het in oktober 2020 uit te brengen, maar vanwege de pandemie werd het verplaatst en besloten we om te wachten tot nu. Ik had nog een heel jaar voor me, had geen tournee en bleef dus nummers schrijven. Het leven gaat verder. Als ik er nu op terugkijk, was het een geluk bij een ongeluk. Er zijn minimaal vijf nummers meer in vergelijking met het album dat ik vorig jaar wilde uitbrengen. En om eerlijk te zijn, ik heb al een aantal nieuwe nummers voor het volgende project.”
Ik wil het even over de sound hebben. Het is uiteraard nog steeds herkenbaar ‘LP’, maar het is toch ook anders. Je experimenteert met nieuwe geluiden. Hoe verliep het studio proces voor dit album?
LP: “We hebben gereisd. Het lied ‘One last time’ is ‘gebouwd’ in Griekenland. De titel en veel zinnen werden daar geschreven, maar er werd ook aan dat nummer gewerkt in Mexico. En toen gebeurde er een gigantische pandemie (weet niet of je het je herinnert, lacht). Dan moest ik in LA al de teksten schrijven. Het was wereldschokkend. Mijn verloofde en ik gingen ook uit elkaar en weet je, dat was belangrijk. Het was een rommelige, afschuwelijke zaak. Ik denk dat ik gewoon veel heb meegemaakt. Mike en ik wilden heel graag experimenteren met verschillende sounds. Het nummer ‘Everybody’s falling in love’ is er gekomen omdat hij een nieuw muziekpanel had. En hij wou dat ik er doorheen zong en toen begonnen we te experimenteren. Het is zo inspirerend en ik sta er altijd voor open. Ik ben goed in samenwerken, omdat ik toch wel zeker ben van mijn bijdrage. Je kan me daar niet hebben (lacht). Het is fantastisch. Ik had de mogelijkheid om verschillende plaatsen te bezoeken en met verschillende mensen te werken.”
Je bent een echte singer-songwriter. Je schreef al voor heel wat anderen. Je teksten zijn eerlijk en de zang is prachtig. Hoe ziet het schrijfproces er bij jou uit? Schrijf je heel veel nummers en maak je er dan een album van? Of ga je echt meteen aan een project, ‘een album’ werken?
LP: “Nou, ik denk dat ik gewoon heel veel liedjes schrijf. En als ik klaar ben, is er bij bepaalde songs een speciale klik. Toen ik ‘Churches’ schreef – het was een van de eerste nummers die ik voor dit album schreef – had ik meteen het gevoel dat ik wist dat dat nummer op deze plaat zou komen. Er was geen sprake van dat het er niet op zou staan. Ik heb er altijd van gehouden. Ik wist in mijn hart dat dit het nieuwe album zou zijn. Maar er is bijvoorbeeld nog een nummer ‘Can’t let you leave’. Deze song schreef ik een paar maanden na ‘Lost on you’. Het ging over dezelfde persoon over wie ik ‘Lost On You’ schreef.”
Ik zou het graag even uitgebreider hebben over enkele nummers op de plaat. ‘Everybody’s Faling In Love’ en ‘Yes’ zijn zo goed en krachtig.In ‘yes’ zing je de tekst ‘Say yes, the more you live, the more you get’. Waarover gaat het nummer voor jou?
LP: “Voor dat nummer was ik geïnspireerd door een verhaal dat ik over John Lennon hoorde. En ook uit een film met Jim Kerry. Ik dacht gewoon, het is een simpele context. Maar als je meer ‘ja’ zegt, laat het zaken toe en bereik je meer. Het streven naar meer en er telkens harder voor werken, is fantastisch. Want als je er eenmaal bent, kan je het meest waarderen. Ik zou iedereen aanraden om gewoon een beetje meer ja te zeggen, het trekt je uit je comfortzone.”
Heel artistiek en speciaal, maar je album sluit af met een gedicht. Als ik ernaar luister dan denk ik dat het iets heel persoonlijk is voor je. Je zegt dat je iemand niet kan laten gaan, omdat je je ‘veilig’ voelt, maar toch zegt de andere persoon ‘goodbye’. Waarover gaat het precies? En hoe kwam je op het idee om een gedicht te maken?
LP: “Ik weet het niet, ik zei het op een dag tegen Mike… ‘When we touch’ was het laatste nummer dat we maakten voor deze plaat. En net als velen zat ik gewoon op m’n eentje toen we in lockdown gingen. Herhaaldelijk dacht ik in mijn hoofd, komt dit nu echt voor of ben ik aan het dromen? Niemand kan optreden. En toen we erin zaten, was ik al aan het denken hoe het zou zijn als het touren weer begint. Toen schreven we dus ‘When we touch’, vanuit dat perspectief. Het voelde meteen als een perfecte intro voor deze plaat, ik heb niet eens geprobeerd er een song van te maken. Het kwam vanzelf. Het duurt maar 2 minuten, want voor mij was het slechts een introductie. Ik dacht dat het misschien wel cool was om gewoon dezelfde muziek te nemen, maar aan het einde van de plaat, om de plaat af te sluiten. Het idee van een gedicht schoot door mijn hoofd en ik kon niemand bedenken die dat al had gedaan, dus het was wel origineel. Maar het moest iets zijn dat echt het volledige album zou weerspiegelen, maar ook zijn eigen planeet was, als je begrijpt wat ik bedoel. De laatste nacht dat we aan de plaat werkten, deed ik wat backing vocals op ‘Churches’ en toen dook het op. Toen we het opnamen kon Mike niet geloven dat het gebeurt was. Het was als een leuk creatief iets. Het blijft zo verrassend voor mij hoe dingen zo creatief kunnen komen. Net als op het einde van ‘Goodbye’, een ander nummer op deze plaat, waar ik ‘Goodbye’ in verschillende talen zeg, dat was gewoon een leuk en creatief idee dat plots tevoorschijn kwam.”
Ik wil het ook nog even over het visuele hebben. Op de album cover zien we jou met een rode papegaai. Wat is daar het verhaal achter, of het idee ?
LP: “Ik wilde iets speciaals en artistiek. Het rood had een soort religieus gevoel. Ik heb het gevoel dat ik veel met vogels omga. Om eerlijk te zijn, zou ik graag een vogel willen hebben als huisdier. Volgens mij is er gewoon iets zo heiligs aan vogels. Kan je je voorstellen dat je terugkomt als een vogel, in je tweede leven? Dat zou het beste zijn ooit, gewoon rondvliegen en alles zien. De vogel, van op de cover, was zo grappig. Haar naam was ‘Chiken’. Ze had iets hilarisch, toen ik de fotostudio binnenliep, hoorde ik een alarm, later bleek dat het haar was die ik hoorde. Dan moest ik haar vasthouden voor de shoot, en ze deed haar ‘alarm’ in mijn oor, dat was te gek en pijnlijk. Ik was echt verschoten toen ze dat deed. Die shoot zal ik me blijven herinneren, het was geweldig!”
Volgend jaar maak je een grote Europese tour en kunnen mensen je ook komen bewonderen in Antwerpen, op 29 januari. Wat kunnen we verwachten van deze tour?
LP: “Euhm, hopelijk kan ik het beste uit mijn stem halen en alle nummers perfect zingen… (lacht). Elke plaat maak ik het mezelf steeds moeilijker om het live te zingen. Hopelijk zal ik goed klinken. Deze nummers betekenen zoveel voor mij en ik hoop dat ik dat kan vertalen naar het publiek en contact met hen kan maken. We zijn nog volop bezig met het podium, met hoe het eruit komt te zien, enz. Het wordt dus iets puur met mezelf en mijn geweldige band.”
Dankjewel, om tijd voor me vrij te maken. En dankjewel voor de eerlijke en goede muziek. Tot in Antwerpen, volgend jaar! (PADI & Jérémie)
LP komt met haar show af op 15 juni in De Roma in Antwerpen. Info en tickets: https://nl.livenation.be/show/1344765/lp/antwerpen/2022-01-29/nl
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier