Donderdagavond werd in de Rode Zaal van het Antwerpse Fakkeltheater een tijdperk afgesloten. Daar vond immers de allerlaatste première plaats van een stuk van producent Judas Producties. Het gezelschap kondigde eerder al aan wegens geldproblemen de handdoek in de ring te moeten gooien, maar niet vooraleer Vlaanderen nog één keer kon genieten van een wervelend stuk. En zo geschiedde met ‘Josephine B.’, een stuk dat nog tot 6 november in datzelfde Fakkeltheater speelt en een week later zelfs afzakt naar de Stadsschouwburg in Brugge.
Het teken van Sandrine Van Handenhoven na afloop van de première kon niet duidelijker zijn, ze was kapot. Ruim twee uur lang gaf ze het beste van zichzelf tijdens een wervelend revuespektakel, waarin ze de rol vertolkte van de legendarische veelzijdige Amerikaanse Josephine Baker. De vergelijking met Peter Van De Velde, die overigens ook in de zaal zat, kon niet groter zijn. Daar waar Van De Velde afgelopen zaterdag een streep trok onder zijn glansrol als Daens, speelt nu ook Sandrine een rol die haar als gegoten zit. Als één ding duidelijk is na het zien van de herwerkte ‘Josephine B.’ – de eerste versie dateert al uit 2013 – dan is het wel dat Sandrine de rol niet speelde. Sandrine wórdt op de planken gewoon Josephine Baker. Elke woord dat ze zegt, elke zin die ze zingt, je gelooft als publiek alles. Het werd een revue zoals het hoorde, met veel gelach, een aantal tranen en op tijd en stond eens wat rondzwaaiende pluimen. Sandrine had zelfs zoveel over voor haar rol, dat ze er letterlijk voor uit de kleren ging. Want ja, ook de befaamde scène waarbij Baker volledig naakt en met enkel een bananenrok aan het publiek bespeelt, kwam aan bod. Al gebeurde ook dat met het nodige respect. Zo kregen enkel de mensen op de eerste rijen mogelijk ietsje meer te zien, maar danste ze de scène bijna volledig in het donker, waardoor alles aan de verbeelding van het publiek werd overgelaten.
Aan Sandrines zijde stonden nog acht mannen op het podium, waaronder onder meer Juan Gerlo, Matthew Michel en Kobe Van Herwegen. Maar ook onze provincie werd vertegenwoordigd door de jonge acteurs Aaron De Veene en Victor Lammertijn. De Veene woont momenteel bij zijn ouders in Izegem en zijn collega bracht de voorbije jaren veel tijd door bij zijn grootmoeder in Avekapelle bij Veurne. Voor Victor was het de eerste keer dat hij bij zo’n productie mee het ensemble mocht vormen. “Ik zit in mijn laatste jaar musical en voor Ian (Schelfaut, red.) en mij is het onze eerste stage die we doen”, laat hij optekenen. “Al voelde het zo goed aan dat ik niet het gevoel had dat we stagiairs waren. De regisseurs zijn er echt in geslaagd dat we als gelijken werden beschouwd en niet als stagiairs.” Aaron knikt bevestigend en treedt zijn collega bij. “Dat klopt helemaal. We hebben een zeer hechte groep waarmee we regelmatig weggaan en waardoor we telkens het beste in elkaar naar boven willen halen, maar voor ons waren Ian en Victor meteen gelijken. Ze werden echt al quasi onmiddellijk als volwaardig deel van de cast beschouwd. Het zijn dan ook zeer professionele acteurs. Zo hebben Victor en ik onze opleiding genoten aan dezelfde school, het Conservatorium in Brussel. Het grappige is dat hij die opleiding eigenlijk deels door mij is gaan volgen. Zijn vader is regisseur en voorzitter van een theatergezelschap in Deinze en zo zijn we aan de praat geraakt. Victor speelde met het idee om verder te studeren in die richting, maar wist niet goed wat hij ervan moest verwachten. Na een gesprekje met mij hebben hij en zijn ouders beslist om hem dan toch in te schrijven voor die opleiding. En kijk, vier jaar later staan we hier samen.”
Om de ervaring nog completer te maken, komt de muziek tijdens de voorstelling niet van een vooraf opgenomen tape, maar wordt die live gebracht door een tienkoppig orkest dat onder leiding staat van pianist en musical director Thomas Vanhauwaert. Zij zorgen ervoor dat er op elk moment meteen de juiste sfeer in de zaal hangt. Een sfeer waarbij Sandrine de zaal dan weer stil krijgt of juist opzweept. De prestaties van de nu 38-jarige voormalige Idool-finalist zijn ook de heren niet ontgaan. “Sandrine is top! Die vrouw is geweldig en kan alles aan!” moet Victor toegeven. “Zij neem ook geen pauze. Wanneer het voor het publiek pauze is, heeft zij een kledijwissel van een halfuur met aangepaste make-up. Zij heeft geen minuut pauze doorheen de show en doet alles met zo’n naturel alsof het vanzelfsprekend is.”
“Mensen zitten zeker goed bij ‘Josephine B.’ als ze zin hebben in een avondje humor, maar er ook geen problemen mee hebben dat er af en toe eens een traan vloeit. En toch stappen de meeste mensen met een voldaan gevoel de zaal buiten. Alleen al voor deze rollercoaster aan emoties moet je deze productie zeker komen bekijken. Dat het jammer genoeg de laatste productie is van Judas Producties, maakt het zelfs nog unieker en laat je best overtuigen om het zeker niet te missen vooraleer de revue niet meer wordt opgevoerd.” (PADI & Tom)
‘Josephine B.’ houdt op zondag 13 november om 15 uur halt in de Stadsschouwburg van Brugge. Die voorstelling is momenteel al helemaal uitverkocht, maar inschrijven op de wachtlijst is mogelijk via www.ccbrugge.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier