James Malikey is 22 jaar. Hij zag het levenslicht in Genk, maar hij verblijft nu in Oostende waar hij regelmatig op de dijk zijn muziek laat horen aan toeristen. Op zaterdag 17 december stelt hij zijn nieuwe cinematic album voor in MaZ (vroegere Magdalenazaal) in de Magdalenastraat in Brugge. We laten hem zelf eens aan het woord.
“Eind 2019 won ik ‘Belgiums Got Talent’ met mijn filmische pianomuziek. In de halve finale bracht ik een zelfgeschreven nummer op de piano met een orkest dat mij begeleidde en in de finale won ik met mijn soundtrack voor de film ‘Frozen’. Ik had de droom om filmmuziek te gaan studeren in Los Angeles en internationaal concerten te geven. In februari 2020 ging ik met mijn beste vrienden naar Los Angeles om al eens te zien hoe het leven daar was. De corona-crisis zorgde ervoor dat optreden onmogelijk werd, mijn concerten werden stuk voor stuk gecanceld. Ook Sony Entertainment besloot hierdoor een EP op te nemen van maar 3 nummers in plaats van een album en dat zonder concerten, wat ook logisch was gezien de corona-crisis. De ongewilde break up met mijn toenmalige vriendin en het hebben van geen thuis (door een aanslepende ruzie tussen mijn ouders) zorgden ervoor dat ik in een neerwaartse spiraal terecht dreigde te komen. Ik sliep soms in mijn auto, omdat ik dacht alles zelf op te kunnen lossen in plaats van ergens aan te kloppen voor verblijf of hulp. Toch bleef ik met passie werken aan mijn eigen muziek en kreeg ik steun van mijn goede vrienden en mijn zus, waar ik ook af en toe kon blijven slapen. Toch kreeg ik veel kritiek van familie, mensen rondom mij: dat ik niets deed, niet vooruit ging en niks waard was, buiten dat ik goed kon piano spelen, en beter een echt werk zou gaan doen.”
Auditie Los Angeles
“Ik deed in deze moeilijke periode waarin veel mensen mij zeer weinig waard lieten voelen auditie voor een bekende muziekschool in Los Angeles. Tegen alle verwachtingen in werd ik toegelaten en boden ze me aan om te beginnen met studeren vanaf september van datzelfde jaar. Maar het begon allemaal in de goede richting te gaan toen ik mijn huidige vriendin leerde kennen rond dezelfde periode in Antwerpen en ik veel bij haar kon verblijven op haar kot. We hielpen elkaar met al onze problemen en waren een meerwaarde voor elkaar. Ik besloot mijn studies een jaar uit te stellen, deels omdat ik niet online muziekles wou volgen, maar face to face zonder de corona-maatregelen, en ook omdat ik deze prille relatie niet wou beëindigen. Ik bedacht in die tijd ook de artiestennaam James Malikey, waaronder ik met Sony Entertainment in het voorjaar van 2021 mijn eerste EP uitbracht.”
Eerste eigen EP,concerttour Vlaanderen en straatartiest
“Eind juni 2021 was de release van mijn eerste eigen EP, zonder Sony: “Journey 1, a story about life, love and freedom” Ik maakte ook cd’s die ik bij de eerste 50 mensen die er eentje bestelden -als verrassing- persoonlijk ging langs brengen, waar ze ook woonden in België. Zo reed ik eens op een dag meer dan 10 uren het hele land door. Ik organiseerde vanaf de zomervakantie van 2021 een eigen kleine concerttour doorheen Vlaanderen, waar ik in elke provincie 1 concert gaf voor een kleine groep van rond de 40 personen, naargelang het mogelijk was met de corona-maatregels. Dat deed ik samen met de hulp van mijn vriendin en beste vrienden. Zij deden de kassa, zorgden voor de drank,..Ik speelde ook vaak op straat in mijn stad Genk, omdat ik de mensen toch wat sfeer, muziek en entertainment wou geven gedurende deze moeilijke tijden.”
Breaking point
“Mijn wereld stortte in toen één van mijn beste vrienden zelfmoord pleegde, dit in het najaar van 2021. Ik was er vooral kapot van omdat ik voelde dat er iets niet klopte en ik nog met hem speciaal had afgesproken om los te krijgen wat er aan de hand was. Dat is nooit gelukt aangezien het plezier te groot was tijdens onze afspraak en hij niet veel wou vertellen, ondanks dat ik meermaals ernaar vroeg.”
Angst -en paniekaanvallen en mijn eerste zangnummer
“Vanaf een ingrijpende gebeurtenis op mijn 14e heb ik last van angst -en paniekaanvallen. Ik ben ook gestart met het maken van mijn eigen muziek om mijn gevoelens een plaats te geven en anderen te helpen met mijn muziek, hulp die ik soms zelf ook kon gebruiken. Na de zelfmoord van mijn beste vriend kwam dit terug heel fel op. Bijkomende gevolgen waren dat ik moeilijk kon eten, slapeloze nachten had, moeilijk alleen kon zijn en veel boetes had. Ik wou dat mijn auto overal kort bij was, zodat ik als het niet meer ging weg kon gaan (vluchtgedrag), ik kon niet meer tegen dagelijkse stresssituaties, zoals druk verkeer en ik reed vaak te snel. Maar vooral het weinige begrip van mijn familie, die het mij nog moeilijker maakten en steeds inhakten op mij als persoon zelf, duwde mij dieper. Ik kon mijn emoties kwijt in mijn muziek maar toch was dat niet genoeg om dit te verwerken. Door een project wat ik had met de schrijfster van het prachtige boek ‘Schaduwdanser’, Tineke Vandeneynde, kwam ik in contact met een opnamestudio in Haacht, die mijn zangtalent ontdekten. Voordien had ik nooit nagedacht om ook zangnummers te maken en ik begon te werken aan mijn eerste eigen zangnummer, geschreven voor mijn beste vriend. Ook bracht ik mijn 2e eigen EP uit: ‘Journey 2: a story about Nature, Legends and Time’, opgenomen in studio Crescendo in Genk.” Afscheidsconcerten en Amerika
“Terzelfdertijd organiseerde ik nog meerdere afscheidsconcerten, die afgelast werden door de maatregelen, tot ik op het idee kwam dat ik in een horecazaak mijn concerten ging geven, want de horeca mocht wel nog openblijven. Begin 2022 gaf ik mijn eerste grotere concert in Cultuurcentrum de C-mine in Genk. Aangezien de aanslepende corona-situatie ook in de US het geval was, kreeg ik te horen dat de campus nog dicht ging blijven en pas open ging in april. Ondertussen had ik iedereen al verteld dat ik eind januari vertrok naar LA en had het al in de kranten gestaan, wat mijn geloofwaardigheid een beetje deed dalen door het uitstel. Ik maakte mijn zangnummer af voor mijn beste vriend en door de vele inspiratie, wat ik altijd heb in moeilijke tijden, nam ik ook nog een tweede nummer op in dezelfde opnamestudio.” Reis doorheen Europa
“Ik besloot dan toch eind januari te vertrekken, maar maakte eerst een reis doorheen Europa als straatartiest om mensen te verbinden met mijn muziek. Ik zag dat als een missie om liefde en licht te verspreiden onder de mensen in deze moeilijke tijden en iedereen een gratis concert te geven. Het geniale van het idee was dat het winter was, waardoor ik dat zeer fel gevoeld heb, aan mijn handen vooral, maar niets kon mij tegenhouden om mijn missie te volbrengen, bijgestaan door mijn vriendin. Sommige mensen dachten dat ik een zwerver was en legden brood bij mij neer, anderen zagen mij als iets speciaal dat op hun pad kwam. Mij maakte dat niets uit, ik deed het met volle overgave en met dat doel voor ogen. Het was een ongelooflijk avontuur en ook heel uitdagend voor mij, aangezien mijn angst-en paniekaanvallen, maar alle dingen die ik deed (zoals overal zelf naartoe rijden, zelfs doorheen de tunnels van de Alpen en de drukke wereldsteden vol files) waren een soort van overwinning. Ik beet door en vertelde nooit niemand van mijn situatie. Ik had mijn rol als straatmuzikant die vreugde bracht onder het volk. Mijn dagen werden gemaakt door de positieve reacties van mensen zoals ‘Jouw muziek heeft mijn dag beter gemaakt’ of het zien van verschillende generaties en culturen die samen als 1 naar mijn muziek luisterden. Natuurlijk bestaan superkrachten niet, waardoor die zware reizen toch mentaal en fysiek een tol van mij geëist hadden en ik midden maart heel ziek terugkwam wegens een samenkomst van het griepvirus en achtereenvolgens het coronavirus in mijn lichaam. Mijn zwakkere fysieke toestand zorgde ervoor dat mijn angst-en paniekaanvallen weer omhoog piekten. Toch nam ik in die tijd nog een nieuw EP op met de nummers die ik gemaakt heb tijdens en na mijn Europa-reis, door de vele inspiratie die ik had opgedaan. Ik gaf midden april nog een concert in de C-mine in Genk, met die nieuwe nummers en bracht mijn eerste eigen zangnummer ‘Change this World’ uit, voor mijn beste vriend en met een universele boodschap voor iedereen.”
Filmmuziek in Los Angeles
“Ik vertrok eind april naar Amerika om daar filmmuziek te gaan studeren in Hollywood, Los Angeles. Ik overwon mijn vliegangst en ik moest mijn angstaanvallen overwinnen, door de dagelijkse avonturen en gevaarlijke situaties waar ik in terechtkwam. Voorbeelden daarvan zijn: in hetzelfde gebouw aanwezig zijn met een gewapende man die de politie zocht (precies zoals in een film met helikopter en al), verkeerd tanken (diesel in plaats van benzine) en met al mijn spullen aan de kant van de weg opgepikt moten worden door een takeldienst, in de luchthaven verhoord worden voor mijn verdachte ‘CD-pakketjes’, gevolgd door mijn koffer met alle materiaal in kwijt te raken op de luchthaven, gevolgd door zo laat aan te komen buiten de luchthaven dat ik -na een auto gefikst te hebben bij de enige nog open en louche autodealer met een geweer in zijn zak-een BurgerKing binnenging om met de Wi-fi die ik daar had een hotelkamer te boeken. Om nog niet te spreken van mijn bankkaart die na twee weken plots geblokkeerd werd door fraude waardoor ik noodgedwongen op straat moest spelen om eten te kunnen kopen, want ik had niet veel cash bij maar wel mijn vriendin, die niets tekort moest komen. Ik heb daardoor wel veel mensen ontmoet op straat die geïnteresseerd waren in mij, managers, producers,.. Zij hebben mij overtuigd om te beginnen aan mijn artiestencarrière omdat ik daar meer dan klaar voor zou zijn, volgens hen. Ik ben meermaals gaan praten met het hoofd van de filmmuziek school in L.A. omdat dat geen simpele beslissing was, stoppen met de school en verder gaan als artiest. Maar uiteindelijk zei hij me dat het ook beter was dat ik nu met het management mijn weg probeerde te maken. En moest dat niet lukken, verzekerde hij me dat ik het volgend jaar gewoon zou mogen starten in de school. Verder mocht ik ook online masterclasses volgen die mij hielpen mijn filmmuziek verder te ontwikkelen. Ik leerde ook nieuwe libraries en geluidssamples kennen, die mijn nieuwe muziek een heel stuk verbeterden. Ik speelde de laatste weken voor ik terug vertrok naar België op straat voor de daklozen en gaf hen eten en drinken terwijl ze naar mijn muziek kwamen luisteren. Begin juni vertrok ik terug naar België om niet veel later door te reizen naar Parijs, waar mijn management en producer vertoefde.”
Management en producer in Parijs
“In de maand juli verbleven mijn vriendin en ik bij een Marrokaans gezin, aan de buitenrand van Parijs, in Colombes. Ik ging ’s avonds vaak op straat spelen bij de Pont d’Arcole, een brug met een prachtig uitzicht nabij de Notre Dame, en ik kreeg veel steun van het enthousiaste Franse publiek en de vele toeristen. Overdag speelde ik soms op ‘Place des Vosges’, het oudste en voor mij mooiste plein omringd door indrukwekkende gebouwen. Ook dat was een enorm succes en het voelde meer als een openluchtconcert. Zolang de politie me niet wegstuurde tenminste, maar toen dat gebeurde kreeg ik dan wel een extra lang applaus van de mensen en was er protest. Ondertussen had ik in juli een aantal interessante meetings met mijn management. In de maand augustus kreeg ik voor het eerst verblijf van mijn management, in het centrum van Parijs, dicht bij de Pont d’Arcole. Dan moest ik niet telkens een uur heen en weer rijden om daar te kunnen spelen. Ik ontdekte in die maand ook het schaakpark ‘Jardin des Luxembourg’ waar ik meermaals ging schaken. Die maand heeft me mentaal en fysiek goed gedaan en het ging terug een betere kant uit. Er werden met mijn management en producer ook plannen gemaakt om een eerste volledig cinematic album uit te brengen in oktober, met mijn nieuwe nummers. Begin september ging ik terug naar België, nadat ik mezelf geëlektrocuteerd had in de douche en het verblijf niet meer leefbaar was. Ik gaf eind september een concert in Genk en mijn management verzekerde me dat ik daarna terug kon komen naar Parijs in een ander verblijf. Dat bleek moeilijker dan verwacht, want ze vonden geen verblijf voor mij, waardoor ik opnieuw geen vast verblijf had. Ook de beloofde opdrachten die ik zou hebben in Parijs vielen weg. Een tijd van onzekerheid ging van start, zeker toen ook nog besloten werd mijn album pas in december uit te brengen. In Genk kon ik moeilijk nog op straat spelen omdat een deel mensen me begon te aanzien als een zwerver. Ze begonnen boos te worden op mij en dreigden met de politie te bellen, wat uiteindelijk ook gedaan werd. Dat kwetste mij diep, aangezien ik daar altijd voor muziek en sfeer gezorgd had gedurende de moeilijke corona-tijden en mijn hoofddoel is nog steeds om mensen een betere dag te geven met mijn muziek en zowel jong als oud te inspireren. Mijn (h)erkenning als ‘Belgiums Got Talent’-winnaar was op nog geen 3 jaar tijd veranderd naar ‘zwerver waarvoor de politie gebeld wordt om hem weg te jagen’ en dat was hard om te slikken. Want ik ben nog steeds dezelfde persoon en een titel alleen zegt niet wie of wat je bent, het gaat om wat je iedere keer opnieuw doet, en welke intentie je daarbij hebt. Daarom zou ik altijd ook op straat blijven spelen, voor iedereen gratis, ook als ik de grootste concerten zou kunnen geven.”
Release Nieuw Album
“Aangezien ik geen vast verblijf had en daarop moest wachten vanuit mijn management, verbleef ik vaak in Oostende, een tussenstop, voor als ik terug naar Parijs moest om verder te werken aan mijn nieuwe album. Oostende is naar mijn mening een geweldige stad (ook als ik vroeger naar de kust ging met iemand was het altijd naar daar). We gingen steeds naar het Louisa-hotel, echt een aanrader om een kwaliteitsvol en zeer gastvrij verblijf te hebben. Daar stond ook een piano en geregeld speelde ik voor de gasten in de avond. Ik begon ook op de dijk voor iedereen die daar een wandeling nam te spelen. Ik ontving veel appreciatie en dat deed me doorzetten in deze onzekere periode. Bijna niemand herkende me onder mijn artiestennaam ‘James Malikey’, maar toch was het enthousiasme zeer groot en als mijn vriendin dan vertelde dat ik ooit ‘Belgiums Got Talent’ gewonnen had, herkenden de meesten mij wel en vonden ze het geweldig dat ik hier kwam spelen. Ik organiseerde twee concerten: één in mijn thuisstad Genk, één in Brugge om mijn nieuwe album voor te stellen, na release. Donderdag 8 December is die release van mijn nieuwe album, mijn eerste volledige cinematic album. Eind november ga ik nog even naar Parijs om alles te finaliseren.
Concerten
“Op dinsdag 13 december in de C-mine in Genk en op zaterdag 17 december in het MaZ, Magdalenastraat in Brugge kom ik mijn nieuwe album voorstellen. Met dat album neem ik jullie mee op een prachtige reis, een pakkend verhaal met een universele boodschap. Niet enkel pianomuziek, maar ook muziek die ik geschreven heb voor andere instrumenten en een beeld-en lichtshow zullen ervoor zorgen dat dit een unieke beleving wordt. Invloeden en ervaringen (zowel mooie als moeilijke) die ik heb opgedaan gedurende het dagelijkse leven, mijn avontuurlijke reizen, het genieten van de prachtige natuur en verschillende masterclasses hebben ertoe bijgedragen dat dit album iets heel bijzonder is geworden. Ik heb ook enkele nummers van vroeger hierin opgenomen, maar volledig herwerkt en tot een hoger niveau getild, waaronder eentje die ik op Belgiums Got Talent uitgevoerd heb. ‘Imagination is more important than knowledge.’ ‘Imagine a Different World and Create it.’
Mijn doel en muziek
“Ik maak mijn muziek op basis van gevoelens, verbeelding en ervaringen uit het dagelijkse leven. Ook de mooie natuur speelt een belangrijke rol hierbij. Ik wil met mijn muziek de mensen een andere wereld bieden. Een wereld waarin je kan relaxen, wegdromen en fantaseren. Een wereld die hulp kan bieden bij problemen en een positieve escape kan zijn in plaats van drugs of alcohol. Een wereld vol mooie herinneringen, die je met iemand anders of enkel jezelf kan delen. En vooral, een wereld die ik ook stap voor stap hier wil gecreëerd zien, door zoveel mogelijk mensen te inspireren en te bereiken. Een wereld van liefde, leven en vrijheid.” “Imagine a Different World and Create it.” “Dive into a lake, drown, but come back stronger.” (PADI & James)
Tickets: www.ticketsbrugge.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier