De gemeente Keerbergen stelde met trots twee buitengewone inwoners aan, die de prestigieuze titel van Ereburger kregen toegekend. Baron Peter Piot en Jacques Vermeire werden gelauwerd voor hun uitzonderlijke prestaties en hun diepe band met de gemeenschap van Keerbergen.
Op het einde van de academische zitting nam Jacques Vemeire het woord: “Ik zal zonder microfoon spreken. Ik ben immers gewoon van in grote zalen te spreken en deze is nogal klein om een microfoon te gebruiken. Vroeger deed ik ook nog theater en ik ben dus gewoon van luid te praten. Met een microfoon ben je beperkt. Ik ben ontroerd van het kader dat hier werd gecreëerd. Er zijn hier veel bekenden, die ik zou willen bedanken. Wat betekent Keerbergen voor mij? Ik ben afkomstig uit Bonheiden. Ik herinner mij nog de warme zomer van 1976. Ik werkte dan nog als aankoper. We gingen dan naar het meer van Keerbergen om te zwemmen. Hier stonden er dan nog geen villa’s. Ik was geboeid door het rijke Keerbergen. Ondertussen is de grond in Bonheiden al duurder dan in Keerbergen. Ik kon niet goed zwemmen, maar die mooie villa’s spraken mij aan. Later kwam ik hier met mijn wereldberoemde groep Kabiaar repeteren. Iedereen zal nog wel die liedjes kennen, zoals ‘Denk Aan Mij’.. Die groep ontstond door mensen van Keerbergen. We repeteerden bij een schilder, waar nu de opvang is. We gingen op de hoek een pintje drinken. We deden fuiven in de grote zaal in Keerbergen om geld te verdienen voor nieuw materiaal. Keerbergen triggerde mij.”
“In 1989 ontplofte mijn carrière in Bonheiden. Daar woonde ik in een sociale wijk. Ik wilde echter in een asociale wijk wonen in Keerbergen. Ik woonde aan het meer, maar natuurlijk niet gelijk een Herman Schueremans of Patrick Busschots. Die wonen aan het water, omdat de grond twee keren zo duur was. Ik kon mij dat niet permitteren. Al de grote muziekbazen wonen aan het water. Ik ben de enige komiek die neer kijkt op allemaal die hier ook in de zaal zitten. In 1995 kwam ik hier dus wonen. In januari 1997 ben ik getrouwd in het oude gemeentehuis in Keerbergen, met de moeder Eva Pauwels van mijn lieve kinderen Julie en Maxime. Dat was hier Hollywood, dat had Keerbergen nog nooit meegemaakt. De media had het aangekondigd dat ik ging trouwen. Tegen de politie zeiden we dat er veel volk zou komen. Eva wilde trouwen wanneer het meer bevroren was. En op onze trouw was inderdaad het meer bevroren. We dachten dat er hier honderd mensen zouden staan, maar er stonden hier honderden mensen. Ook tv, andere media. Mijn buurvrouw Rosie had een cadeautje voorzien. Er zouden twee helikopter overvliegen en honderden rode rozen uitstrooien. Wij hadden een witte duif voorzien, die dan nog op mijn hand scheet. Die helikopters waren er en storten honderden rode rozen op de menigte, maar de wind zat verkeerd en al die rozen kwamen terecht op de verkeerde parking. We hielden dan een groot feest in De Witte Meren in Keerbergen. Sindsdien is die zaak wereldberoemd geworden. Mijn kinderen zaten hier naar het Atheneum in school. Zij zijn fiere Keerbergenaars.”
“ Ik promoot altijd mijn gemeente. Treed ik met een show op in Knokke, dan zeg ik aan het publiek: Ken je Keerbergen? Alwel, dat is Knokke maar veel sjieker. Treed ik in Gent op, dan zeg ik: Keerbergen dat is gelijk Sint-Martens-Latem, maar veel sjieker. Treed ik in Antwerpen op, dan vergelijk ik Keerbergen met Kapellen maar weer veel sjieker. Ik zet altijd Keerbergen in het daglicht. Ook tijdens de corona deed ik dat. Maxime zat bij zijn grootouders. Julie en ik zaten hier maanden alleen. We beelden ons in dat we door corona in het Corona Palace Hotel verbleven aan het Coronameer in Keerbergen. Het was een schitterend meer. We maakten Instagram-video’s met Keerbergen in de spotlights… Ik was daar net ontroerd, maar nu niet meer. Nu ben ik blij dat de receptie zal beginnen”, lacht Jacques Vermeire. (PADI)
Agenda: donderdag 31 oktober, Jacques Vermeire en Luc Verschueren in CC De Leest in Izegem. Info en tickets: www.comedyshows.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier