Zanger, kleinkunstenaar en rasmuzikant Laurentius Vanacker weet ondanks zijn 83 lentes nog niet van ophouden. “Een nieuwe cd of aanwezigheid op Spotify zit er niet meer in voor mij. Vandaar dat ik twee nieuwe nummers gratis op Youtube wilde zetten. Het eerste, ‘Oede visjher’, is er sinds kort te beluisteren.”
Laurentius Vanacker is, voor wie het zich nog kan herinneren, voor altijd verbonden met The Swallows, de Bredense band die van 1961 tot 1976 in Vlaanderen een begrip was. Met The Bunch sloeg hij, samen met Raymond Bossaer, vervolgens een geheel nieuwe muzikale weg in om nog veel later, in de herfst van zijn carrière, te vervellen tot kleinkunstenaar met een voorliefde voor het lokale dialect.
Om maar te zeggen, Laurentius Vanacker is een muzikant van het zuiverste soort. En daar lijkt voorlopig nog geen verandering in te komen. “Ik ben een oude man en dat merk je aan mijn stem. Die is niet meer wat ze geweest is. Ik ben vorig jaar bovendien zwaar ziek geweest en moet me sindsdien beperken tot hier en daar een lied brengen op een vernissage of, zoals elk jaar, op de herdenking van op zee gebleven Bredenaars. Ik droom er trouwens van om dat ooit eens te mogen doen aan het vissersmonument in Oostende.”
Muziek schrijven, dat blijft Laurentius wel nog doen. “Ik heb alweer twee nieuwe nummers klaar. Maar die komen niet meer op een cd. De productie kost handenvol geld. En wie heeft nog zo’n cd-speler? Het is bovendien een illusie dat mijn muziek ooit op Spotify te vinden zou zijn. Ik heb dan maar besloten beide nieuwe nummers gratis op YouTube achter te laten.”
Het eerste, Oede Visjher, vind je er nu al terug. “Norbert Callebaut, een vriend, zet wel vaker foto’s en filmpjes van Oostende op het medium. Hij vroeg me onlangs of ik niet wat muziek had om de beelden te ondersteunen. Het is Oede Visjher geworden. Een gepast nummer, want het is een melancholisch eerbetoon aan de visserij en ons uitstervend dialect. Het lijkt alleszins aan te slaan, want in twee weken tijd was het al meer dan 500 keer bekeken.”
Klassiek werk
De winnaar van de Bredense Cultuurprijs heeft intussen ook al een tweede nummer klaar staan. “Met Ik zo wailn vliegn ga ik eerder de humoristische toer op. Dat lied verschijnt binnen enkele weken op YouTube.”
Behalve op kleinkunst en volkse muziek heeft Laurentius zich de laatste tijd ook op klassieke muziek gestort. “Met Castle of Wynendale heb ik een klassiek werk geschreven over de plek waar ik op 100 meter vandaan ben geboren. Ik heb de partituur ervan geschonken aan de eigenaar van het kasteel en mijn droom was dat het er ooit zou opgevoerd worden. Een voorstel in die richting aan de cultuurschepen van Torhout viel jammer genoeg in dovemansoren. Ik heb nu het plan om het met een klein ensemble op te nemen in de studio.”
Maar eerst gaat hij met de kleinkinderen naar BeatleStory, een coverband die in maart optreedt in het Staf Versluyscentrum. “Die jonge gasten hebben nog nooit van de beste popband ooit enfin, zo denk ik erover gehoord. Hoog tijd dus om ze wat muziekgeschiedenis bij te brengen…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
