28 jaar geleden startte Greet er met de kleuterklas: GBS Goudenregenstraat zwaait Juffie Greet uit

Tijdens het verrassingsontbijt in Vanbutseles molen werd juf Greet omringd door echtgenoot Franck en de collega’s Siska, Nayah, Madelief, Mieke, Julie, Bert, Joke, Ireen, Petra, Kim en Marten. © SL
Redactie KW

Gedurende een dag werd GBS Goudenregenstraat in Wevelgem omgedoopt tot ‘GoudenGreetstraat’. Juf Greet verwelkomde er 28 jaar geleden de eerste kleuters en trekt nu de deur van de peuterklas achter zich dicht. Het werd een warm en bij momenten emotioneel afscheid.

De afdeling van GBS in de Goudenregenstraat, toen bekend als ‘de jongensschool van de Wijnberg’, werd in 1996 een gemengde school en kreeg er ook een kleuterafdeling bij. En meteen ook een kleuterleidster die tussen het volledig mannelijk lerarenkorps haar mannetje moest staan.

Klas in de refter

“Die beginjaren waren wel heel intens”, begint juf Greet Vansevenant (59) die vorige vrijdag voor het laatst in haar peuterklas stond. “De school telde drie klasruimtes, die waren voor het eerste, tweede en derde leerjaar. Van bij de start had ik 24 peuters en kleuters, tijdens de grote vakantie was het dan ook alle hens aan dek om in de refter een klas in te richten die aantrekkelijk was voor de kinderen. Na enkele maanden werd de kleuterklas gesplitst, ik kreeg de peuters en het eerste kleuter onder mijn hoede, sindsdien was ik de peuterjuf van de Goudenregenstraat.”

Juf Greet werd uit haar ‘GoudenGreetstraat’ niet zomaar uitgewuifd. Weken vooraf zag je in het straatbeeld affiches hangen aan de ramen, ingekleurd door alle leerlingen van de school, waarbij Greet een fijn pensioen werd toegewenst. Op donderdag 27 juni werd ze in alle vroegte opgepikt en met een riksja naar haar favoriete kapster gebracht. Vandaar ging het naar Vanbutseles Molen waar het volledige lerarenkorps en een feestelijk ontbijt wachtte. Ten slotte werd ze de school binnengereden tussen een erehaag van kinderen.

“Een ongelooflijk emotioneel moment”, zegt ze. “Op de speelplaats stonden de klassen opgesteld, allen droegen ze een T-shirt in de kleur van hun klas. Aan het eind van de erehaag stonden de oud-leerkrachten en helemaal aan het eind mijn kleinkinderen Wout, Kato, Arthur, Sem en Lene. Een echt ‘kiekevel’ moment. Onvergetelijk.”

Vanaf nu wenkt een zee van tijd. “Ik ga zeker meer fietsen”, vertelt Greet. “En verder hoop ik wat meer te kunnen lezen en zijn er nieuwe uitdagingen, zo wil ik eindelijk eens ontdekken of pottenbakken iets voor mij zou zijn.”

(SL)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier