Omer uit Ichtegem blaast 100 kaarsjes uit: “Blij dat ik nog steeds zelfstandig thuis kan blijven wonen”

Stamvader Omer Beuselinck vierde zijn honderdste verjaardag in het gezelschap van zijn familie, vrienden, en enkele lokale mandatarissen. © Foto Coghe
Emmy Dens
Emmy Dens Medewerker KW

Op 9 juli was het feest in de Kapelleweg 2, want stamvader Omer Beuselinck vierde er zijn honderdste verjaardag in het gezelschap van zijn familie en vrienden.

100 jaar geleden, op 9 juli 1924, werd Omer Beuselinck geboren als oudste van vier kinderen in een landbouwersgezin met een boerderij in de Streulestraat in Eernegem. Later volgden nog één broer en twee zussen. Na de lagere school (in de gemeenteschool) vervolgde Omer zijn studies aan het college in Torhout en stapte daarna mee in het bedrijf.

Hij leerde de vijf jaar jongere Adelsona Vanden Abeele uit Langemark kennen en trouwde met haar in 1955. Zij zetten het bedrijf van Omers ouders verder en maakten er een bloeiend gemengd landbouwbedrijf van, met akkerbouw, melkkoeien, varkens en legkippen.

Omer en Adelsona kregen drie kinderen, die er echter geen van allen voor kozen om de boerenstiel verder te zetten: Johan (°1956) werd leraar plastische opvoeding, Jos (°1958) en jongste dochter An (°1966) zijn beide sociaal verpleegkundige. De zonen verhuisden naar Brugge, An woont met haar echtgenoot in Vleteren, terwijl hun zoon Robbe Landuyt (°1996) in Gent woont.

Automatisering

Omer zag de boerenstiel én de samenleving evolueren van noeste handenarbeid van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, zonder elektriciteit, telefoon, luxe… naar een steeds verder doorgedreven automatisering. In de jaren ‘90 van de vorige eeuw besloot het koppel na vele jaren de boerderij te verkopen en zij verhuisden naar de Kapelleweg.

Omer had nu volop tijd om zijn kinderen te helpen bij hun (ver)bouwplannen, om te werken in zijn mooie tuin, te gaan dansen en fietsen.

Adelsona overleed in 2012 op 83-jarige leeftijd, maar Omer bleef deelnemen aan het Eernegemse verenigingsleven. Tot op vandaag is hij lid van Okra, Samana en Neos, en op zondag vind je hem steevast samen met enkele vrienden in café De Provence. “Ik ben blij dat ik, dankzij de hulp van de kinderen, de buren en thuiszorgdiensten, nog steeds zelfstandig thuis kan blijven wonen”, vertelt Omer zelf nog.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier