Mariola (36) is zeven maanden zwanger, maar loopt knaltijd in VS: “Ik ben trots op deze unieke prestatie”

Mariola liep 5 kilometer onder 27 minuten, en dat met een bol buikje. © gf
Redactie KW

Vijf kilometer onder 27 minuten is een ambitieus loopdoel. Mariola Moeyaert presteerde het op haar 36ste met een rond buikje, want ze is zeven maanden zwanger van haar tweede kindje. De Ieperse werkt als professor in de VS, deed er een Ironman en keert nog graag terug naar haar geboortestreek. “Ik ben zelfs op zoek naar een huis in Ieper.”

Mariola Moeyaert uit Ieper was 28 weken ver toen ze deelnam aan de Run for Women. Dat is een loopwedstrijd die onlangs werd georganiseerd in Albany, de hoofdstad van de Amerikaanse staat New York. Na een politiek mandaat als gemeenteraadslid in haar thuisstad, waar ze de drijvende kracht was achter het blokcentrum, migreerde Mariola naar Amerika om een academische carrière uit te bouwen.

Sportende prof

“Ik ben vertrokken omwille van een mooi jobaanbod”, vertelt ze. “Sinds 2015 ben ik in Albany aan het werk als professor. Ervoor deed ik een deel van mijn doctoraatsstudies in Tampa, een stad in Florida, in de Texaanse hoofdstad Austin en in New York City.” Ze specialiseerde zich in statistiek en stichtte in de States een gezin. “Ik ben mama geworden van Adam, een zoon van achttien maandjes oud.”

De afgelopen Run for Women was wel haar eerste sportwedstrijd tijdens een zwangerschap. “Ik deed het omdat het mijn favoriete loopwedstrijd is op de afstand van vijf kilometer in de stad waar ik woon. De start van de wedstrijd was op slechts vijf minuutjes wandelen van onze woning. De wedstrijd was enkel voor vrouwen.”

Basisconditie

Een speciale voorbereiding bleek niet nodig. “Ik sport nog elke dag: zestig minuten cardio gevolgd door dertig minuten yoga, waardoor mijn basisconditie goed onderhouden bleef. Enkele weken geleden deed ik een fietstocht van zeventig kilometer en ik kan nog steeds een bergwandeling doen. Ik groeide op met de fiets als transportmiddel. Weer of geen weer, samen met mijn twee broers en zus moesten we de fiets nemen naar school en andere buitenschoolse activiteiten. Formeel begon ik met sport sinds het tweede leerjaar toen ik lid werd van de Ieperse zwemclub Royal Ypres Swimming Club. Ik deed competitiezwemmen tot ik ging verder studeren.”

“Het grootste risico was vallen. Vandaar dat ik extra voorzichtig was bij de start”

Tijdens haar hogere studies in het toenmalige ‘Katho Reno’ in Torhout, gevolgd door Kulak en KU Leuven, bleef Mariola heel actief op sportief vlak. “Ik begon dan vooral te lopen in combinatie met zwemmen. Zwemmen is mijn passie, ik loop graag en ik ben een goeie fietser: de perfecte combinatie voor triatlon. Elk seizoen doe ik tal van triatlons in New York en ik deed ook een Ironman.”

Longcapaciteit

Ondanks een stevige basisconditie was voorzichtigheid geboden bij haar eerste sportwedstrijd in zwangere toestand. “Door de zwangerschap is de longcapaciteit verminderd en daardoor kun je minder zuurstof innemen wat de ademhaling wat moeilijker maakt. Het grootste risico was vallen. Vandaar dat ik extra voorzichtig was bij de start, waar ongeveer 2.000 vrouwen aan de startlijn stonden. Voor de rest van de wedstrijd moest ik op mijn ademhaling letten en oppassen voor oneffen oppervlaktes om een val te voorkomen.”

“Ik ken zelf geen vrouwen die me dit voordeden. Het is uitzonderlijk en voelt enorm belonend”

Mariola liep tot de finish. “Ik dacht om te wandelen of te joggen als het te lastig zou worden, maar omringd door al die vrouwen, toeschouwers en vooral mijn man en zoontje kreeg ik extra energie en kon ik de wedstrijd volledig uitlopen. Ik eindigde in iets minder dan 27 minuten, wat natuurlijk veel langer is dan mijn normale tijd van onder de 23 minuten. Toch ben ik enorm trots op deze unieke prestatie. Ik ken zelf geen vrouwen die me dit voordeden. Het is uitzonderlijk en voelt enorm belonend en geeft me energie. Het volgende op de agenda: een bergtocht van vijftien kilometer in de Adirondack Mountain Chain.”

Huis in Ieper

De vele Amerikaanse avonturen doen de roots niet vergeten. “Ik mis mijn land en geboortestreek enorm! Vooral de cultuur, architectuur en de gezellige dorpjes. Ik heb de dubbele nationaliteit, want ik zou nooit mijn Belgische nationaliteit opgeven. Intussen heb ik hier een gezin opgebouwd, wat het wat moeilijker maakt om terug te keren, maar we houden alle opties open. Ik ben momenteel op zoek om een huis te kopen in Ieper, aangezien ik enkele keren per jaar terugkom. Mijn job als professor aan de universiteit maakt het mogelijk om voor langere periodes tijdens de kerst- en zomervakantie in België te verblijven.” (TP)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier