Belleman Donald Debel neemt afscheid van zondagse markt: “Het was mijn troetelkindje”

Belleman Donald Debel op zijn laatste markt. © JM
Jan Maeseele
Jan Maeseele Medewerker KW

Zondag opende Donald Debel voor het laatst de Ardooise markt als verantwoordelijke, nadat hij die elf jaar geleden mee hielp stichten. Zowat iedere week was hij er bij het krieken van de dag bij om alles in gereedheid te zetten voor zijn vrienden-marktkramers. “De gezondheid is niet meer zoals elf jaar geleden. Met pijn in het hart zet ik er een punt achter.”

De taak van marktchampetter begon zwaar te wegen. Op een moment dat bijna heel Ardooie onder de wollen dekens lag, moest Donald op zondagmorgen vroeg uit de veren. De nadarhekkens opzetten en de nutsvoorzieningen zoals de schakelkasten openen, was de eerste taak in afwachting van de eerste marktkramers. “Het begon door te wegen. Kon ik afscheid nemen van de markt, mijn troetelkindje? Mijn hart zegt nee, maar mijn verstand zegt ja. Het afsluiten van de Maand van de Markt was een mooi moment om ermee te stoppen.” Elf jaar geleden stond Donald Debel aan de wieg van de zondagse markt. Het was een druk moment op zondagmorgen. “Nadat ik de verkeerssignalisatie opzette, moest ik erop toezien dat het Polenplein vrij was en er geen wagens in de weg stonden. Vaak moest ik omwonende uit hun bed bellen om hun auto te verplaatsen. Enkele keren heb ik een vrijend koppeltje moeten storen in hun intieme activiteiten. Ze schrokken zich een bult toen ik voorzichtig op het autoraam klopte. Ik verwees hen vriendelijk en discreet naar de parking van de Albertzaal waar ze in alle rust verder hun ding konden doen… Enkele malen had ik de ondankbare taak om een voertuig te doen takelen omdat de eigenaar het parkeerverbod negeerde.” De coronatijd was voor Donald een intense periode. Er werden steeds nieuwe richtlijnen uitgevaardigd. “Mondmaskers aan of af, samen winkelen of alleen, éénrichtingsverkeer voor voetgangers. Ik moest erop toezien dat alles correct werd opgevolgd. Deze hectische coronatijd én het plotse overlijden van Alex Windels (Solex) waren minder goede herinneringen. Solex was jarenlang de eerste bezoeker aan de markt en stak steeds een handje toe bij de voorbereidingen. De markt mist Solex, zoals ik nu de markt zal missen. Ik ben vooral getroffen door de grote vriendschap onder de marktkramers. Ik zorgde er ook voor dat iedereen een vaste plaats had en dat er geen toevallige marktkramers een plaats innamen als ongewenste concurrenten.

Belleman

Het einde van zijn periode als marktchampetter betekent niet het einde van zijn taak als belleman. Als belleman stop je niet, maar sterf je is de regel binnen de orde der bellemannen. “Ik blijf ter beschikking voor wie een optreden met een aangepaste roep wil hebben. Voor onze Ardooise verenigingen blijf ik paraat. Mijn uniform hangt nog niet aan de haak, maar blijft binnen handbereik.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier