Creatieve duizendpoot Isabelle (42) opent atelier: “In de voetsporen van oma”

Isabelle specialiseerde zich in kledij op maat en heeft nu ook haar eigen atelier. © GF
Redactie KW

De van oorsprong Roeselaarse Isabelle Matthys (42) is een artistieke duizendpoot. Ze specialiseerde zich in kledij op maat en opende onlangs haar nieuwe atelier in Sint-Denijs-Westrem, waar ze nu woont. “Nu ik het creatieve en het sociale kan combineren, is de cirkel rond.”

Isabelle Matthys woonde tot haar twaalfde in Rumbeke, bracht haar jeugd door in Tielt en belandde na haar studies met haar man Hans Teirlinck in Gent. Ze studeerde sociaal werk in Hiepso, maar er ontbrak iets… “Van kleinsaf aan ben ik gefascineerd door tekenen, schilderen, naaien en zo veel meer, maar zoals wel vaker ging ‘een diploma halen’ voor op hobby’s. Pas toen ik afstudeerde, kon ik me toeleggen op mijn artistieke kant en volgde ik de ene na de andere opleiding.”

Isabelle trad in de voetsporen van haar oma en mama en begon te naaien. “Ik moest echt van nul beginnen, maar ik had de smaak meteen te pakken en al snel volgde ik extra cursussen, tot soms wel drie avonden per week”, lacht ze. “Ook nu ben ik me constant aan het bijscholen en naast het naaien ben ik ook afgestudeerd als floriste.”

Duurzaam label

De creatieve uitlaatklep was een fijne hobby tot Isabelle zo’n 14 jaar geleden ‘Trashic’ oprichtte. “Eerst was ik kleermaakster in bijberoep, maar nu is het mijn voltijdse job. Van bij het begin zette ik in op duurzaamheid en ik was één van de eerste die aan ‘upcycling’ deed. Dat betekent dat ik van oude kleding, zogenaamde trash, iets chique maakte. Ik kocht kleren in de kringloopwinkel, verknipte die en creëerde een nieuw stuk. Vandaag vertaalt zich dat in werken met deadstockstoffen. Dat zijn designerstoffen van vorige collecties die ik opkoop zodat ze niet op de afvalberg belanden.”

Maar ook het sociale is nooit ver weg… “Met mijn label steek ik een beetje mijn middelvinger uit naar de maatschappij”, legt ze uit. “Mensen worden vaak ten onrechte beoordeeld op hun uiterlijk. Iemand die vol tattoos staat, zal voor veel mensen als ‘trash’ gezien worden, maar steek ze in een mooi kleed en het wordt kunst.”

“Met mijn label steek ik een beetje mijn middelvinger uit naar de maatschappij”

Isabelle specialiseerde zich in de loop der jaren in kledij op maat. “En je mag dat ruim interpreteren. Ik zorg niet alleen voor de juiste kledingmaat, mijn kleren passen ook echt bij het karakter van de persoon voor mij. Ik vind het heerlijk om samen met de klant te ontdekken hoe die in elkaar zit en welke kleren hem of haar als gegoten zitten.” En iedereen is welkom. “Ik ontwerp zowel doordeweekse kleding, als kleren voor speciale gelegenheden zoals bruidsjurken. Klanten komen letterlijk van om de hoek, maar ik hielp ook al bruidjes van Limburg tot West-Vlaanderen”, lacht ze. “En hier komt ook mijn floristenopleiding tot uiting, want het gebeurt regelmatig dat ik de bloemen voorzie op het feest, afgestemd op het trouwkleed.”

Creatief meets sociaal

Isabelle geeft haar creatieve ideeën ook door aan anderen via workshops en kampjes. “Vorige zomer ben ik gestart met zomerkampjes voor kinderen. Dat was eigenlijk uit noodzaak, want ik had opvang nodig voor onze zoon Lewis (12) die ook heel creatief is. Ik wil daar verder in groeien en daarom volg ik nu een post-graduaat creatieve coaching. Het is zalig om te zien dat tieners die super onzeker toekomen op het einde van de week vol zelfvertrouwen hun eigen creaties op de catwalk showen.”

Met Trashic verbindt Isabelle haar sociale studies met haar creatieve uitspattingen. Via de kampjes, maar ook bij het maken van kleren, is een goede afstemming nodig. “Voor één kledingstuk zie ik de mensen minstens drie keer, dus ik bouw echt wel een band op met mijn klanten. Ze weten dat ze hier in een warm nest terechtkomen waar ze even op adem kunnen komen. Het lijkt hier dan soms ook een beetje op een kapsalon”, lacht ze. “Er wordt veel gebabbeld en ik kom veel te weten.”

Nieuw atelier

Drie weken geleden opende Isabelle haar gloednieuwe atelier in Sint-Denijs-Westrem. “Voorheen werkte ik in onze mancave”, lacht ze. “Dat was een gezellig, maar klein en donker kamertje vol cd’s en platen aan de muur. We hebben dan maar de garage verbouwd tot een oase van licht en groen waar mensen kunnen onthaasten en tot rust komen. Ik kan hier veel beter werken én mijn man heeft zijn mancave terug. Iedereen content!” (LV)

Ben je benieuwd naar meer? Neem dan zeker een kijkje op www.trashic.be.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier