Paul Buyssens (80) uit Ledegem verloor afgelopen weekend zijn beste vriend Eric Vanacker, toen die met geweld om het leven gebracht werd door de 51-jarige Charles J. Paul vond maandag zijn levenloze lichaam. “Eric was geen sociaal persoon maar iedereen kende hem”, zegt Paul. “Zijn bijnaam was De Witten, naar zijn witte krullenbos van toen hij nog koerste.”
Paul en Eric waren al lange tijd bevriend en kwamen minstens wekelijks bij elkaar over de vloer. Afgelopen maandag wou Paul zoals zo vaak eens langsgaan bij zijn kameraad maar dit leidde dit een gruwelijke ontdekking. “Eric had twee huizen langs de Sprietstraat, een waar hij woonde en een dat hij verhuurde”, begint Paul. “Zoals altijd ging ik maandag eerst kijken bij zijn eerste woning maar daar was hij niet. Bij zijn tweede woning stond wel zijn auto maar alles was dicht.”
“Ik had er meteen een slecht gevoel bij dus ben ik via een openstaand raampje naar binnengegaan. Die huurwoning was een luguber huis, binnen is alles gebouwd uit steen, het stond al even leeg en het was er donker. In een slaapkamer op de benedenverdieping lag een berg dekens op een bed. Een lichaam was nog niet te zien.”
Stok
“Ik durfde de lakens zelf niet open te trekken, ik hoopte nog dat Eric diep lag te slapen. Ik ben dan eerst hulp gaan halen bij mijn buurman en samen zijn we teruggekeerd. Met een stok hebben we de dekens dan maar een klein beetje verplaatst en toen zag ik het: een bloedvlek. Ik heb meteen de politie gebeld, dat was rond 18.30 uur maandagavond.”
“Eerst dacht ik nog dat Eric misschien zichzelf van het leven had beroofd. Hij zei vaak dat hij 102 wou worden zoals zijn moeder, maar op andere momenten zei hij dan weer dat hij er een eind aan wou maken. Maar zodra ik zag dat zijn hondje nog leefde, wist ik dat dat niet het geval kon zijn. Eric zou nooit zonder Siske gegaan zijn.”
“Ik wist nog niet dat het om moord ging maar moest wel meteen aan Charles denken. Hij woonde sinds een paar weken in het huis dat Eric verhuurde en zou daar wat opknapwerken doen. Dat was hun overeenkomst en bij mijn weten waren daar voordien weinig problemen mee. Eric zei zelfs dat hij tevreden was met zijn werk. Misschien werd zijn gierigheid hem fataal. Eric kwam niets te kort maar ging niet snel iets betalen. Waarschijnlijk kregen hij en Charles ruzie over geld.”
Gevechtsport
“Hem ken ik ook al lang. Hij zal waarschijnlijk wel een goed hart hebben en het is een vlotte prater, maar hij heeft veel agressie in zich. Hij heeft nog gevechtsport gedaan en is fysiek enorm sterk. Het is toch jammer, ik mis Eric.”
“Ik kende Eric al lang, maar sinds mijn scheiding twaalf jaar geleden, werden we echt goede vrienden. We hadden elkaar wat gevonden als twee alleenstaande mannen. Een scheiding is geen drama maar ook geen feest. Hij heeft mij er wat door gesleurd en deed me terug buiten komen. We wisten op de duur alles van elkaar, ik noem hem mijn soulmate. We gingen vaak samen wandelen met zijn hond, mensen dachten zelfs dat we een koppel waren.”
“We gingen ook regelmatig naar dancings met mensen van onze leeftijd. Iedereen kende Eric daar. Hij hield van swingen, dan kon hij zich precies afreageren. Eric was ook een fervent koersliefhebber, we gingen vaak samen naar een kermiskoers in de streek. In zijn jonge jaren was hij zelf ook coureur. In de jaren ’70 werd hij nog West-Vlaams kampioen. Zijn bijnaam in de koers was De Witten, naar zijn witte krullenbos.”
“Eric was geen sociaal persoon. Hij had slechts een paar nauwe vrienden en hield van het eenvoudige leven. Hij was gehard in de stiel van het metsen. Nadien werd hij aannemer, tot aan zijn pensioen. Zijn familiale omgeving was verdwenen. Eric had twee zussen, een broer en drie kinderen maar met hen had hij amper contact. Ik was eigenlijk zijn enige vriend.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
