Uitgetest: bijlwerpen, de sport van de goden

Sven Belmans, Stephane Van den Berghe en onze Man Christophe Lefebvre: "Bijlwerpen is een uitlaatklep: alle stress, alle emotie of eender wat je hebt opgekropt gooi je er hier uit."
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Het leven van een man is niet altijd even eenvoudig. Moeder Natuur heeft ons zo geprogrammeerd dat we, eenmaal we in roedel op verplaatsing zijn, altijd moeten proberen de positie van het alfamannetje in te nemen. Je moet harder praten dan de rest, je moet meer pinten drinken dan je vrienden en als het neerkomt op ons voortplantingsorgaan… Hoe kun je, in dergelijk overaanbod van testosteron, nog gaan bewijzen dat jij de enige echte alfa van de groep bent? Door te gaan bijlwerpen!

We kunnen uren spenderen aan het opsommen van het competitieve karakter van bijlwerpen. We kunnen gezellig filosoferen over het grote teamspiritgehalte van een namiddagje axe throwing en we kunnen zelfs gaan palaveren over hoe leuk het niet is om een glas te drinken in andere omstandigheden. Dat kunnen we allemaal doen maar laat ons heel even eerlijk zijn: gooien met bijlen is gewoon cool. Wie een bijl in de handen neemt, vaart mentaal heel even weg naar een andere plaats. Je projecteert jezelf ergens diep in een Canadees bos, waar je met je geruite hemd de duizendste boomstronk aan het doorklieven bent. Je kon net een beer met je blote handen verjagen en zo dadelijk ga je, met een paar honderd kilo hout op de schouders, nog even 20 km door het bos lopen. Mannen wereldwijd begrijpen meteen waarover ik spreek.

België is natuurlijk Canada niet en wie hier met zijn blote handen een potje wil gaan worstelen met een beer, moet zich al snel richten tot een of andere zoo. Er bestond dus een leegte in ons land en de nadruk ligt hier wel degelijk op de verleden tijd. Stephane Van den Berghe, een 37-jarige ondernemer, begreep al snel dat wij mannen nood hadden aan een uiterst competitieve uitspatting en hij lanceerde Lumberjacks.

“Mijn tweede poging is raak! Net naast de cirkel met punten, dat wel.”

Het is in Gullegem, in het gloednieuwe Lumberjacks-bijlwerpcentrum (dat is vanaf nu een woord) dat Stephane ons introduceert in de nieuwste sport der goden. “Ik ben altijd al actief geweest in de entertainmentsector”, klinkt het trots. “Na een eindje ben ik beginnen te beseffen dat we nood hadden aan iets nieuws, iets uitdagends, iets wat ze hier niet voor mogelijk hielden. Toevallig kwam ik, na een zoektocht op het web, terecht op een pagina die volledig in het teken stond van bijlwerpen. Ik ben beginnen te lezen, verder gaan zoeken en voor ik het wist zat ik op het vliegtuig richting Amerika. Toen ik eenmaal in het epicentrum van het bijlwerpen stond wist ik het meteen: dat moeten we ook in België aanbieden.”

Bittere ernst

Het smijten van een bijl naar een blok hout, het klinkt ontegensprekelijk stoer maar in Amerika is het bittere ernst. “Amerikanen hebben zelfs een eigen liga”, gaat Stephane voort. “Je hebt er topsporters die leven van hun prestaties en die er als halve supersterren van wedstrijd naar wedstrijd trekken. Zover zijn we hier nog niet al durven we wel hardop te dromen dat we hier ooit ook een soort van competitie kunnen starten. Ondertussen kan iedereen, vanaf 16 jaar, hier komen gooien met bijlen. We hebben zelfs onze eigen software en ons eigen systeem ontwikkeld om de punten van iedereen bij te houden.”

Wij werpen met bijlen dus wij zijn gewoon de echte venten

Mijn bijl is groter dan die van jou, ik hoor de toogpraat zo al voorbijkomen maar heeft bijlwerpen ook een ander nut? “Uiteindelijk is alles gestart vanuit het principe van stress-relief“, vult Stephane nog aan. “Na een lange werkdag lopen we vaak op de toppen van onze tenen en hebben we geen uitlaatklep meer. Wel, hier kun je een uur aan een stuk met bijlen naar een doel komen gooien. Alle stress, alle emotie of eender wat je hebt opgekropt gooi je er hier uit en nadien drink je nog een heerlijke pint.”

Bijlen, doelen en pinten. Dit moet zowat de meest oer-mannelijke zin ooit zijn, maar is bijlwerpen moeilijk? We kunnen er niet omheen dat de gelegenheden waar we ons met een bijl moeten behelpen nu niet meteen mainstream zijn in Vlaanderen. Sven Belmans, een boom van een kerel dus dat zit meteen goed, is de instructeur van de dag en maakt meteen duidelijk dat kracht helemaal niets voorstelt. “Bij bijlwerpen gaat het vooral over techniek“, verduidelijkt hij. “Al gooi je die bijl als een halve gare naar het doel, als je hem op het verkeerde moment loslaat dan maakt dat alleen maar heel veel lawaai”. Sven toont twee technieken, eentje waarbij je de bijl met één hand gooit en eentje waarbij beide handen gebruikt worden. Het lijkt allemaal poepsimpel eigenlijk. Kijken, gooien, scoren, pintje pakken! Een allesbehalve realistisch beeld en na een eerste worp staan de voetjes weer stevig op de grond.

Er net naast

In een heus Momoa-moment, waarbij ik ervan overtuigd was dat mijn baard sierlijk door de wind gleed, lanceer ik mijn allereerste bijl. Heel even speelt bij mij het idee dat dit sowieso een bull’s eye moet zijn. Ik ben groot, ik heb een baard, ik heb tattoos, bijlwerpen is dus gewoon mijn ding en ik draai me al om om aan iedereen duidelijk te maken hoe waanzinnig goed ik wel niet ben. De victoriekreten volgen niet maar ruimen plaats voor een ander soort kreet: die van de hilariteit. Niet alleen raakte ik in de verste verte het doel niet, mijn bijl bleef geeneens zitten in het hout. Daar sta je dan met je spierballen en je imposante torso!

“Niet kracht, maar techniek bepaalt het resultaat.”

“Geen paniek”, pikt Sven in. “Heel weinig mensen slagen erin om al bij de eerste worp prijs te hebben”. Met wat deskundig advies verplaats ik mijn benen, neem ik de bijl op een andere manier vast en proberen we het opnieuw. TSJAKKA! Met een bijna erotisch geluid zet mijn bijl zich vast in het hout. Net naast de cirkel voor punten, dat wel (maar aan de toog wordt dat lichtjes omgebogen naar ‘t was just neffest het midden, want de mannen hebben dat toch niet gezien) maar het lijkt er inderdaad op dat de techniek hier de bovenhand heeft.

Alle deelnemers gooien elk tien keer en telkens we gooien, worden we meegezogen in het volledige Lumberjacks-verhaal. Het gooien zelf duurt misschien maar enkele seconden, maar in die seconden voel je je heer en meester van de wereld. Alle voetballers zijn seuten, alle wielrenners zijn trunten! Wij werpen met bijlen dus wij zijn gewoon de echte venten!

Zelf ook proberen? Lumberjacks heeft drie vestigingen waaronder één in Gullegem. Er zijn verschillende packs beschikbaar, met of zonder coach, waardoor het erg laagdrempelig is. Meer info is terug te vinden op de website www.lumberjacks.be.