Loslopend wild

Thalisa Devos
Thalisa Devos Chef Magazine

Groene vingers. Ons covermodel Els Pynoo heeft ze, en voor de gelegenheid ook letterlijk, in de klei gedopt. Het gevolg van een speels onderonsje met fotograaf Phile Deprez. Deze week bezingt de Vive La Fête frontvrouw haar liefde voor de natuur en de stilte die ze daarbij hoort. En de creativiteit die samen met de knopjes loom ontluikt, wanneer het even windstil is. De hele lockdown deed ons massaal naar bloembollen, pakjes gist en tekenpotloden grijpen. Om de stilte te temmen.

Ook ik, altijd gulzig, haalde alle bovenstaande in huis en ging naarstig aan de slag. In eerste instantie om de verloren prikkels te compenseren. Elk -naar mijn zin veel te traag groeiend plantje- werd ‘s ochtends luidkeels aangemoedigd. Zolang het maar niet stil werd. Enkele weken later praat ik niet langer tegen de omhoogklimmende Passiflora, de uitdeinende Monstera of de verkeerdelijk verpotte Sanseveria. Maar val ik gewoon terug mijn collega’s lastig. Of de lockdown ons veranderd heeft? Het is de meest gestelde en intussen beu gehoorde vraag van het moment. Ik weet het ook niet. De zwaar hulpbehoevende plantjes zijn intussen gesneuveld, de sterke bananenplant floreert en is blij dat ik haar even haar gang laat gaan. De collega’s horen, met wisselend enthousiasme, opnieuw mijn grapjes aan. En ik zelf. Ik ben rustig. Toch iets meer dan in precoronatijden.

Luc Appermont zei het afgelopen week in een andere krant. “Door corona heb ik elk grassprietje zien groeien, elk blad aan de boom zien ontluiken. Als de tijd je daartoe dwingt, zie je elke dag in de natuur iets wat gisteren anders was.” Ik ben altijd onder de indruk van de man Luc Appermont, ook nu weer. Of elk loslopend wild gekalmeerd is, weet ik niet. Maar ik zie toch dingen die gisteren anders waren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier