Auteur Isabel Boons uit Vladslo schreef jarenlang allerlei boeken over alcohol, maar pakt nu uit met Van gin tot pap, naar eigen zeggen ‘de ultieme survivalgids voor het opvoeden van kleine monsters’. “Het is oké om te zeggen dat je je kinderen af en toe achter het behang wil plakken.”
Het is geen geheim dat kinderen je leefwereld, hormonen en slaapritme omgooien, maar voor Isabel Boons voelde die switch extra confronterend. De geboorte van haar eerste kind zorgde voor een aardverschuiving, zo zegt ze zelf, het tweede voelde aan als een orkaan door haar hoofd en huishouden. “Mijn vrouw en ik hebben heel bewust gekozen voor kinderen en ik kan niet eens beschrijven hoe graag ik hen zie, maar alles is veranderd. Je hebt een sociaal leven, je vrijheid en opeens zit je op een soort eiland en heb je geen uitlaatklep meer. Dat voelde ik ook heel hard bij enkele vrienden en andere jonge ouders. Bovendien waren onze beide kinderen behoorlijke nachtbrakers. Úren hebben we langs de IJzer gereden in de hoop hen in slaap te krijgen. Die roze wolk? Nooit gezien.” (lacht)
“Uitgaan zit er niet meer in, dus feesten we voortaan thuis”
De mama van twee kinderen richtte begin dit jaar een Facebookpagina op, Van gin tot pap, waar op vandaag zo’n 15.000 gelijkgestemden hun ervaringen en besognes delen. “En daaruit blijkt dat we allemaal maar íéts doen. Dat elke kersverse ouder nood heeft aan wat steun, een bemoedigend woordje, maar evenzeer aan een stevige portie humor en relativering. En het is oké om te zeggen dat je je kinderen af en toe achter het behang wil plakken. Al merk ik dat sommige mensen er niet mee kunnen lachen als je je kinderen kleine klootzakjes noemt.”
Dat ondervond radiopresentatrice Siska Schoeters drie jaar geleden overigens aan den lijve toen ze haar kinderen omschreef als ‘kleine fuckers’, waarna ze een hele storm van kritiek over zich heen kreeg. Isabel wijdde in haar boek een heel hoofdstuk aan de zogeheten ‘mamamaffia’. “We zijn op dat vlak nog iets te puriteins in dit land, denk ik. Het lijkt alsof we alleen maar mama mogen zijn, en niet langer vrouw, vriendin of simpelweg onszelf. We denken het wel allemaal, maar het is fout om dat hardop te zeggen. Dat is volgens mij ook de reden dat niemand dit gegeven al in een boek goot.”
Ontmoetingsruimte creëren
“Dit boek is een soort therapie geweest, ja. De meest lastige periode was toen Henri werd geboren, nu twee jaar geleden. Laurette sliep toen nog niet door en geloof mij, dat hakt erin.”
Net als haar kinderen, betekent dit boek voor Isabel een nieuw hoofdstuk. “Ik blijf culinair journaliste, maar ga geen boeken over alcohol meer schrijven. Ik start binnenkort aan een vervolg op dit boek, waarbij ik mij meer focus op de eetmomenten. En daarna zien we wel.”
Isabel heeft ook een pand gekocht in het centrum van Vladslo, waar ze straks haar bureau inricht om in alle stilte te kunnen werken. “Op termijn wil ik daar ook workshops geven en heel graag een soort ontmoetingsruimte voor jonge ouders uitbouwen. Want in de streek is er op dat vlak heel weinig te doen. Zelfs een babysit vinden is hier geen evidentie. En aangezien er de laatste jaren niet veel ruimte was om op stap te gaan, hebben we thuis een schuur ingericht als een soort bar, waar op vrijdagavond al eens vrienden langskomen. We feesten voortaan gewoon thuis. (lacht) Met gin en pap!”
Van gin tot pap is een brutaal eerlijk geschreven relaas over het jonge ouderschap, met survivaltips voor als je een slapeloze nacht achter de rug hebt, trucjes om moeilijke eters aan te pakken en goeie raad voor papa’s.
‘Van gin tot pap’, uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts, 192 blz., 22,99 euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier