Kat Kerkhofs vierde haar ‘bachelorette weekend’ in Las Vegas

Van louche hotels tot paradijselijke plekjes, van vakantieliefdes tot kwallenbeten… Stephanie Coorevits gaat een zomer lang op zoek naar de reisverhalen van Bekend Vlaanderen.

In 2015 heb ik mijn vrijgezellenfeest gevierd in Las Vegas. Ik was er een paar jaar voordien met mijn zus al eens geweest en ik wist toen al: als ik ooit trouw, dan wil ik mijn ‘bachelorette weekend’ in Las Vegas. Dus ben ik met dertien vriendinnen, mijn zus én mijn mama naar Las Vegas gegaan om daar een week te gaan feesten. We hebben de clichés aaneengeregen, maar het is tot op vandaag nog altijd een van mijn favoriete vakanties.

We zijn bijvoorbeeld gaan skydiven in de woestijn. Ja, mijn mama was ook mee en ja, ze had de intentie om te springen, maar ken je die Amerikanen? Met al hun contracten en veiligheidsclausules en ‘als je dit doet dan is het op eigen risico’? Uiteindelijk was mijn mama toch iets te bezorgd om haar hoge bloeddruk en is ze achtergebleven, maar ze heeft er nog altijd spijt van.

Natuurlijk hebben we ook een gokje gewaagd in de casino’s, maar dat bleef al bij al binnen de perken. We zijn meisjes, hé, we gaan er niet zomaar roekeloos ons geld doorjagen. Daarbij, als vrouw moet je in Vegas nauwelijks je geld bovenhalen en al zéker niet als mensen weten dat je gaat trouwen. Op een van onze feestavonden had mijn zus voor ons allemaal een tutu laten maken, mijn gezelschap in het roze en ik in het wit, dus het was wel duidelijk dat ik de bride to be was. Hier in België is een vrijgezellenavond nog altijd meer ‘een avondje schraal gaan doen op de Oude Markt’, maar in The States is het een echt feest. Ik werd de hele avond getrakteerd door iedereen. Niet omdat die mannen me wilden binnendoen of zo, maar omdat iedereen er oprecht blij voor je is dat je gaat trouwen.

Las Vegas is wat mij betreft Disneyland voor volwassenen. Je kan die stad ‘over the top’ en marginaal vinden, maar met de juiste instelling wordt het juist een magische plaats. Nergens ter wereld bestaat iets gelijkaardigs. Het begint al met de setting. Las Vegas ligt midden in de woestijn en je moet kilometers door een zinderend heet niemandsland rijden. Dan opeens vanuit de verte, op 75 kilometer afstand (!), doemt een enorme lichtstraal uit het zand op en dan vóél je gewoon die rush. Hoe dichter je komt, hoe meer licht, hoe meer lawaai, hoe meer ‘bling’ tot je op The Strip aan het rijden bent en niet weet waar eerst te kijken. Ik vind dat zalig.

Mensen zijn er ook gewoon allemaal heel vriendelijk, want iedereen is er constant in feeststemming. En nergens ter wereld kan je activiteiten doen met de pakkende titel ‘Bullets en Burgers’. Daarbij is het de bedoeling dat je met gigantische machinegeweren op doelen gaat schieten in een ranch en daarna burgers gaat eten. In één woord: fascinerend.