26 oktober 2018, 05:15Bijgewerkt op: 26 november 2020, 15:23
2018 was een boerenjaar voor Quick.Step Floors Cycling Team. De ploeg van manager Patrick Lefevere reeg de overwinningen aan elkaar: 73 zeges, een absoluut record. Fotograaf Sigfrid Eggers was overal bij en laat ons in het boek The Wolfpack meegenieten vanop de eerste rij. “Al waren er ook momenten waarop ik echt dacht dat een renner zijn helm naar mijn hoofd ging smijten”, verklapt de fotograaf met Bredense roots.
The Wolfpack is de geuzennaam die de wielrenners van Quick.Step Floors zichzelf gegeven hebben. The Wolfpack is, net zoals een roedel wolven, een familie. Ze koersen samen, winnen samen, leven samen en laten niemand achter. Ook Sigfrid Eggers maakte een seizoen lang deel uit van de wolvenfamilie van Quick.Step Floors.
“De ploeg had me gevraagd of ik de rennersportretten aan het begin van het seizoen wou maken. Omdat ik weinig zag in de typische foto’s waarbij de renners in hun tenue poseren, stelde ik voor om hen te portretteren tijdens de inspanningstesten in de Bakala Academy en tijdens de stage in Calpe.”
“Dat mijn vader een enorme Quick.Step-fan was, maakte dit jaar voor mij extra bijzonder”
“Tussendoor maakte ik ook foto’s van achter de schermen als making-of, en die combinatie was zo geslaagd dat zowel de ploegleiding als ikzelf voelden dat we er iets meer mee wilden doen”, vertelt Sigfrid. En dus mocht Sigfrid het reilen en zeilen van de ploeg het hele seizoen lang volgen. “Thuis, op training, in de bus of op hotel… Alle deuren gingen voor me open. Als enorme wielerfan voelde ik me enorm vereerd dat ik dit mocht doen”, zegt Sigfrid, die nochtans niet uit een wielerfamilie stamt.
“Ik groeide op in Bredene, tussen de vissers. Mijn moeder komt uit een echte vissersfamilie en aan mijn vaders kant hadden ze viswinkels. Maar mijn vader, die ondertussen overleden is, was een enorme koersliefhebber en dat kleurde onze zondagen. Eerst genoten we van het heerlijke eten dat mijn mama had klaargemaakt, en daarna keken we samen naar de koers op televisie, een glas wijn bij de hand. Af en toe wegdommelend ook, om elkaar dan wakker te maken voor de laatste 50 kilometer… Dat mijn vader een enorme Mapei- en later Quick.Step-fan was, maakte dit jaar voor mij extra bijzonder.”
Het echte leven
Het was een jaar met bijzonder veel hoogtes. The Wolfpack sloot het seizoen vorig weekend af met 73 overwinningen, een verbetering van het record van 71 overwinningen van het toenmalige Mapei-Quick.Step in 2001. Maar in het boek kan je niet alleen van die overwinningen genieten, Sigfrid fotografeerde de ploeg ook op die momenten dat het minder goed ging. Zo is er de beklijvende foto van Bob Jungels na de Tourrit naar Roubaix. “Ik had die dag zelf geen valpartijen gezien, maar zag hoe de ene na de andere renner gehavend de bus binnenkwam. Terpstra, Gilbert, Jungels ook. Toen Bob me zag kijken, deed hij teken dat ik foto’s mocht nemen. En zo ging het meestal op die mindere momenten: de renners wisten dat ik niet op zoek was naar sensatie, maar het echte leven van een renner wou weergeven.”
Al waren er ook momenten waarop de renners Sigfrid liever niet in de buurt hadden. “Vooral wanneer een renner een superdag had maar toch niet kon winnen, laaide de frustratie soms hoog op. Dan werd er soms wel wat geroepen. En ja, ik heb op zo’n moment wel eens gevreesd dat een renner zijn helm naar mijn hoofd ging smijten… Maar dan kreeg ik ‘s anderendaags gegarandeerd een sms’je met excuses. Wielrennen is en blijft emotie natuurlijk.”
‘The Wolfpack’ met foto’s van Sigfrid Eggers en tekst van Rik Van Puymbroeck is uitgegeven bij Kannibaal, telt 240 blz. en kost 35,50 euro.