Hanne Cauwelier: “Tijd om ‘s avonds rustig in de zetel te zitten is er niet”

Bert Vanden Berghe

De creatieve en ondernemende Hanne Cauwelier uit Izegem begeleidt in het dagelijkse leven blinde en slechtziende kinderen en start nu met dezelfde stevige dosis goesting en enthousiasme een nieuw uitstapconcept. “Eigenlijk heb ik een veel te groot hart.”

Wie is Hanne Cauwelier?

Hanne Cauwelier:

Hanne Cauwelier is afkomstig van Roeselare, maar woont op vandaag in Izegem. Ze is de mama van Matteio (7) en Xeppe (2).

Ze heeft het diploma van leerkracht voor het kleuter- en lager onderwijs en begeleidt slechtziende en blinde kinderen in verschillende scholen in de streek.

Hanne organiseert vanaf nu weekendjes weg voor bepaalde doelgroepen als singles, grootouders met hun kleinkinderen en mama’s of anderen die er even tussenuit willen. Veel tijd voor hobby’s blijft er niet over. Al haar vrije tijd gaat naar haar kinderen.

www.atweekend.be

“De Tutjesboom aan het Noordhof in Roeselare kwam er op mijn initiatief. Op 19 mei staat een nieuwe ophangmoment op het programma.”

“Ik ben verschrikkelijk perfectionistisch. Mijn job in het kleuter- en lager onderwijs vroeg veel van mij, vaak ging mijn pc niet uit voor 23.30 uur. Na de geboorte van mijn tweede kindje besloot ik om het over een andere boeg te gooien. Op vandaag begeleid ik slechtziende en blinde kindjes in de scholen in de buurt. Een zalige job waarbij ik kan werken volgens de noden van de kinderen. Ik kijk niet alleen wat er in hun directe schoolomgeving verbeterd kan worden, maar ik maak ook extra tijd voor hen, door hen individueel te begeleiden. Het is de bedoeling dat ze zo goed mogelijk meedraaien in het gewone onderwijs. Een juf op schoolreis heeft bijvoorbeeld niet altijd tijd voor die extra zorgen. De dankbaarheid die je krijgt van die kinderen… ongelooflijk.”

“Mijn kinderen zijn mijn alles. De fotoboeken bulken van de leuke herinneringen.”

“Ik heb een paar drukke jaren achter de rug. Toen ik verhuisde, wilde ik zo dicht mogelijk bij de Freinetschool van mijn kinderen wonen. In mijn huisje was en is veel werk. Ik probeer ook zoveel mogelijk zelf te doen. Ik heb zelfs het grootste deel van de vloer gelegd. Dat zijn dingen die ik graag leer. En zo staan er nog wat zaken op mijn verlanglijstje, zoals gitaar spelen bijvoorbeeld. Dus nee, tijd om ‘s avonds rustig in de zetel te zitten is er niet, maar dat hoeft ook niet. Ik moet altijd bezig zijn. En het allerliefste wil ik mensen samenbrengen, oplossingen bedenken en ze meesleuren in mijn enthousiasme. (lacht) Het is van daaruit dat het idee groeide voor @Weekend, een nieuw concept in onze streek. We hebben allemaal een hectisch leven en vergeten zo vaak te genieten.”

“Leren gitaar spelen staat hoog op mijn verlanglijstje.”

“Met het EvenBatterijtjesOplaadWeekend wil ik daar verandering in brengen. Er is ook een weekend speciaal gericht op mama’s. Ze verdienen allemaal een break, maar ze durven niet altijd toe te geven dat ze wel degelijk nood hebben aan eventjes pauze. Voorts staat er ook een weekend in de steigers voor singles en met het Oma&Opa@Weekend wil ik de band tussen kinderen en grootouders versterken. De weekends vinden plaats in de Ardennen, waar ik een waaier van activiteiten aanbied, maar waar toch niets móét. Er zijn veel faciliteiten dus de mogelijkheden zijn eindeloos. Ik voel dat er een markt voor is, maar ik hoop ook dat de mensen effectief de stap zullen zetten naar mijn weekends.”

“Weekendjes organiseren om mensen samen te brengen, dat is op mijn lijf geschreven.”

“Voorlopig start ik met vier soorten weekends, maar in de toekomst wil ik zoveel mogelijk doelgroepen aanspreken. Stiekem droom ik ervan om na honderd weekends er eentje te organiseren voor daklozen. Ik heb eigenlijk een veel te groot hart voor anderen. Maar mijn kinderen hebben wel altijd voorrang. Ze zijn alles voor mij en het liefst zou ik elke dag met hen buiten spelen, maar het is vaak zoeken naar een gaatje.”

“Tijdens de geplande weekendjes deel ik spreukstenen uit, met een positieve boodschap.”

“Dat helpende zat altijd al in mij. Dat ondernemen niet zozeer, tot ik besefte dat er mij eigenlijk niets tegenhield om mijn hart te volgen. Vroeger heb ik nog een kinderdisco georganiseerd in samenwerking met de stad Roeselare. En sinds 2016 staat er op mijn initiatief ook een tutjesboom in Roeselare, waar de kinderen hun tutje in kunnen hangen als ze het niet langer nodig hebben. Die kindergezichtjes… onbetaalbaar.”