Ouders vermoorde Ellen uit Oekene: “Ze wilde weg van Pol, dat werd haar dood”

De betreurde Ellen D'hooghe. © gf
Philippe Verhaest

De passionele moord in Oekene zindert stevig na, niet in het minst bij Rik D’hooghe en Marijke Vanlerberghe, de ouders van de betreurde Ellen. “Onze dochter had besloten om van haar man Pol te verlaten”, zeggen ze. “Dat heeft ze met haar leven moeten bekopen.”

Sinds ze het verschrikkelijke nieuws hebben vernomen, hebben Rik D’Hooghe (61) en Marijke Vanlerberghe (59) amper nog geslapen, zeggen ze. “We kunnen en willen het maar niet geloven. Onze dochter, vermoord… Dat kan toch gewoon niet?”

Het echtpaar werd door hun andere dochter Nele, hun schoonzoon en de mensen van de dienst slachtofferhulp op de hoogte gebracht. “We zaten net op een familiefeest met onze neven en nichten toen we het ondenkbare te horen kregen. Onze dochter was door haar eigen man Pol M. om het leven gebracht. Daar dúrf je toch zelfs niet aan te denken? We hadden nooit gedacht dat onze schoonzoon daartoe in staat was. We kunnen het gewoon niet vatten.”

Zaterdag sms’te Ellen ons nog dat alles goed ging met haar. Zondag zouden zij en Pol in alle rust praten. Dat gesprek is er helaas nooit meer gekomen – Marijke Vanlerberghe en Rik D’hooghe, ouders van Ellen

Ellen en Pol waren al elf jaar getrouwd. “Op 8 augustus 2008. Acht-acht-acht. En ze waren al 21 jaar samen. Pol was Ellens eerste serieuze vriendje, destijds. Afgelopen donderdag zat ze hier nog bij ons in de woonkamer. Met slecht nieuws, want ze vertelde dat ze had besloten om Pol te verlaten. Pol zelf kwam hier toen ook langs en is woedend weer vertrokken. Maar geen haar op ons hoofd dat toen kon vermoeden dat er enkele dagen later zo’n drama zou plaatsvinden. We hebben haar zaterdag nog een sms’je gestuurd om te vragen hoe het met haar ging. We kregen te horen dat bij haar thuis alles rustig was en dat ze daags nadien in alle kalmte samen over de situatie zouden praten. Dat gesprek is er helaas nooit meer gekomen.”

Zorgzame vrouw

Rik en Marijke omschrijven Ellen als een erg zorgzame vrouw. “Dat zat gewoon in haar karakter. Ze deed haar job als verzorgende bij Familiezorg met hart en ziel. Ze hielp mensen thuis in de regio rond Roeselare en Izegem en haalde daar erg veel voldoening uit. Ach, onze dochter was een fraaie. Soms zelfs wat té fraai. Haar gezin kwam altijd op de eerste plaats en haar zoon was haar god. Haar oogappel. Ellen zag ook overal het positieve van in. Het doet zo’n pijn dat we haar op deze manier moeten afgeven.”

De rustige Ketsersstraat in Oekene werd zondag opgeschrikt door het nieuws van de moord op Ellen D'hooghe.
De rustige Ketsersstraat in Oekene werd zondag opgeschrikt door het nieuws van de moord op Ellen D’hooghe.© Stefaan Beel

Hoe hun dochter om het leven kwam, weten de ouders voorlopig nog niet. “We tasten compleet in het duister. We weten gewoon dat de feiten zich in de nacht van zaterdag op zondag rond 3.30 uur moeten afgespeeld hebben. We hopen dat Ellen niet te veel heeft afgezien. Dat zou toch een kleine troost zijn. We vermoeden dat ze verrast werd in haar slaap. Haar zoon slaapt immers in de kamer naast zijn ouders en werd niet wakker.”

Vanaf nu zal er altijd een stoel leeg blijven. We zijn een deel van onszelf kwijt – Marijke Vanlerberghe en Rik D’hooghe, ouders van Ellen

De zoon zelf wordt nu door familie en vrienden opgevangen. “Ook voor hem is dit verschrikkelijk. Hij is zijn mama op een gruwelijke manier kwijt. Maar dat ventje kan – net als onze vier andere kleinkinderen – op ons rekenen. We zullen altijd voor hem klaarstaan.”

Onrechtvaardig

Behoefte om Pol M. te zien hebben Rik en Marijke niet. “Neen. Dat is voor ons echt niet aan de orde. We weten dat hij momenteel nog in AZ Delta verblijft (Pol M. probeerde ook zichzelf het leven te ontnemen, red.), maar we moeten hem niet zien. Zijn vader is maandagochtend wel even bij ons op bezoek gekomen. Hij kwam zich in naam van zijn zoon excuseren. Ook die man heeft het bijzonder lastig, maar hij treft geen enkele schuld. Zijn zoon heeft onze dochter van het leven beroofd.”

Een leven zonder Ellen, dat kunnen Rik en Marijke zich niet voorstellen. “Dit dragen we de rest van ons leven mee, zoveel is zeker. Het hele verhaal flitst constant door ons hoofd, we kunnen ons niet voorstellen dat we dit ooit kunnen vergeten. Laat staan vergeven. En straks staan de feestdagen voor de deur. Er zal altijd een stoel leeg blijven. Verjaardagen, moeder- en vaderdag… Het zal keer op keer zonder Ellen moeten en dat voelt onrechtvaardig aan. Ellen kwam hier ook elke week minstens één keer op bezoek. En met haar zus Nele was ze beste maatjes. We zijn een deel van onszelf kwijt.”

Marijke, die als poetsvrouw bij het OCMW van Ledegem werkt, gaat op 1 december met pensioen en zou eindelijk met haar man – die 41 jaar als metaalarbeider bij Maeyaert in Oekene aan de slag was – volop van het leven kunnen genieten. “Maar dat moeten we nu zonder onze Ellen doen. En dat voelt zéér zuur aan.”

Wanneer er afscheid genomen kan worden van Ellen, is voorlopig nog onduidelijk. Sowieso zal de familie dit in intieme kring doen.

Wie vragen heeft rond zelfdoding, kan terecht op het gratis nummer 1813 of op www.zelfmoord1813.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier