Maria is tweede eeuwelinge in Poekestraat in Ruiselede

(foto WV)
Redactie KW

Na Marie Louise Christiaens is Maria Billiet dit jaar de tweede eeuwelinge in de Poekestraat in Ruiselede. Ze had voor haar familie, vrienden en buren een groot feest gepland, dat door corona helaas niet doorgaat.

Maria is een geboren en getogen Ruiseledenaar. Ze zag het levenslicht op 19 augustus 1920 in Kruiskerke, oftewel ‘t Veld, zoals het toen heette. Haar kindertijd en jeugdjaren situeerden zich tussen de twee wereldoorlogen en waren dus geen onbezorgde of blije tijd. Het herstel na de armoedige oorlogsjaren, het vroege verlies van haar vader, het verblijf in het streng katholieke Franse pensionaat in ‘Poucke’, de zorg voor haar kinderloze zieke oom en tante, als twintiger de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog meemaken,… Het zijn herinneringen waar Maria niet graag over spreekt.

Het verlies

In 1949 trouwde Maria met Albert Lampaert. Het koppel woonde in een hoeve in de Kanegemstraat, waar ze altijd samen hebben gewerkt, de naoorlogse vooruitgang meemaakten en ook hun vier kinderen kregen. Na een tijdje kwam Maria’s moeder bij hen inwonen en dat beviel hen beiden goed: zo had ze veel hulp in het huishouden en voor de kinderen, terwijl haar man en zij konden werken op de boerderij. Daar denkt Maria met een goed gevoel en veel dankbaarheid aan terug.

Het grootste kruis in haar leven is het verlies van haar zoontje Walter, die op 6-jarige leeftijd gestorven is. Hij was het tweede kind van Maria en Albert, na oudste dochter Beatrice en nog voor Marie-Rose en Marniek, die toen een baby van 2 maanden was. Maria spreekt nog steeds regelmatig over Walter, waarbij ze ook nog steeds emotioneel wordt. “Maar erover spreken helpt om het verdriet te dragen”, zegt ze. “Mijn geloof, veel bidden, werken en verder doen voor de andere kinderen: dat heeft me ook geholpen.”

Met pensioen

De drie kinderen groeiden op, studeerden, trouwden en verlieten het nest. Algauw kon Maria genieten van haar eerste kleinkinderen. Maria en haar man hebben 33 jaar lang op de boerderij gewoond en gewerkt. Daarna zijn ze met pensioen gegaan en verhuisd naar de Poekestraat, waar ze nog 19 jaar samen hebben genoten van hun nieuwe leven. Af en toe een handje helpen op de boerderij of thuis bij de kinderen bleef een evidentie. Maar het koppel vulde hun dagen ook met (moes-)tuinieren, vrienden en familie bezoeken, kleinkinderen opvangen en er uitstapjes mee doen.

Voor hun pensioen waren Maria en haar man nooit op reis geweest. “Reizen was toen nog niet ‘in’. Er was natuurlijk ook altijd de boerderij met de dieren die verzorging nodig hadden. Een jaarlijkse daguitstap met de KVLV was al heel wat.” Op zondag gingen ze soms naar familie of kennissen of maakten ze uitzonderlijk eens een gezinsdaguitstap naar Wallonië, steevast voorafgegaan door de zondagsmis.

Eenmaal op pensioen hebben Maria en haar man wel mooie reizen gemaakt met hun beste vrienden. In de omliggende landen gingen ze vaak een weekje genieten, mooie dingen ontdekken, wandelen, ontspannen en vooral lekker eten. Maria kijkt nog graag naar alle foto’s van hun reizen, al die mooie herinneringen.

Goede vrienden

In 2002 overleed haar man Albert, die de geboortes van hun achterkleinkinderen niet meer heeft meegemaakt. Vandaag is Maria de fiere oma van negen kleinkinderen en veertien achterkleinkinderen. Na zijn dood moest Maria zich weer aanpassen, na een leven van dienstbaarheid en altijd samen met Albert. Optimistisch en wilskrachtig als ze is, werd ze lid van verschillende verenigingen, waar ze gaandeweg een grote vriendenkring heeft opgebouwd. Ze heeft heel goede vrienden die veel voor haar betekenen en heel goede buren op wie ze altijd kan rekenen.

Maria geniet ervan om naar de bijeenkomsten van Okra, Vlas Neos, KVLV en ziekenzorg te kunnen gaan. De namiddagen rummikubben met de vrienden zijn haar hoogdagen. Daarnaast leest Maria elke dag de krant, vult ze woordzoekers in en kijkt ze veel tv. Ze staat bekend om haar optimisme en ‘contentement’, haar gastvrijheid, haar dankbaarheid, haar brede interesses en haar scherpe geest voor alles van vroeger en voor nieuws van nu.

Het isolement tijdens de coronacrisis valt haar zwaar, evenals de verplichte afgelasting van haar verjaardagsfeest. Maar toch is Maria tevreden dat ze zover geraakt is en nog zelfstandig thuis kan wonen. “Ik ben dankbaar dat ik elke morgen weer wakker word.” Haar advies om ook 100 jaar te worden? “Een beetje chance hebben met de gezondheid, maar vooral content zijn.” (WV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier