Zeven maanden na ongeval in refter draagt zwaar verbrande Diëgo (3) nog steeds een masker

Diëgo (3) hier op de foto met zijn masker. Tijdens de warme zomermaanden bleek het drukmasker alvast geen cadeau. "Hij zweet enorm, waardoor hij jeuk krijgt. Op de zonnigste momenten kan hij bovendien amper of niet naar buiten." © GF
Redactie KW

“Ja, ik ben verbrand, maar daarom ben ik speciaal.” Met die ingesteldheid gaat de amper driejarige Diëgo al een halfjaar door het leven nadat hij zwaargewond raakte bij een ongeval in de schoolrefter. Het jongetje draagt nog steeds zichtbaar de gevolgen en moet 23 uur per dag een speciaal drukmasker dragen. Wellicht zal hij dat nog een volledig jaar moeten doen. “Enkel om te eten mag hij het afzetten. Gelukkig is hij een enorm moedig ventje”, zegt zijn mama. Het onderzoek van de Blankenbergse school naar het incident is ondertussen volop bezig.

Eind april getuigde de mama van Diëgo (3) al over de moedige strijd die het jongetje sinds begin februari levert. Hij raakte toen samen met twee klasgenootjes zwaar verbrand nadat een mobiele buffetkar met warm eten en kokend water op de kleuters viel. De mama van Lander (3) liet vorige week in deze krant al verstaan dat haar zoontje er helemaal bovenop zal komen en de littekens bijna niet meer te zien zijn.

Voor Diëgo duurt de strijd langer. Het jongetje uit Blankenberge raakte het zwaarst verbrand en moest zelfs een huidtransplantatie ondergaan. Pas na enkele weken mocht hij het ziekenhuis verlaten. Vandaag dinsdag, bijna zeven maanden na het ongeval, is hij nog steeds volop aan het revalideren. “Uiterlijk is het nog steeds zichtbaar dat onze zoon zwaar verbrand raakte”, vertelt mama Annelies Raes. Haar zoontje draagt al maandenlang, 23 uur per dag, een speciaal drukmasker en zal dat ook het komende jaar moeten doen.

Positief

De jongen ging op het eind van vorig schooljaar al opnieuw naar school. Opvallend: de ouders kozen weer voor d’Oefenschool, waar het ongeval in de refter gebeurde. Maandagochtend stapte Diëgo zoals alle andere kinderen de school binnen voor de eerste dag van het nieuwe schooljaar. “We dachten dat dat het beste was voor hem. De meeste kindjes weten wat er met hem gebeurde en het is een vertrouwde omgeving”, verklaart zijn mama de keuze.

Enkel om te eten mag hij het masker afzetten

Ondertussen maakt de kleuter fikse vorderingen in zijn revalidatieproces, maar wacht er hem tegelijk nog een lange weg. Zijn ouders zijn alvast fier op de vechtlust van hun zoontje. “Enkel om te eten mag hij het masker afzetten. Het is ongelofelijk hoe moedig Diëgo is”, zegt Annelies. Tijdens de warme zomermaanden bleek het drukmasker alvast geen cadeau. “Hij zweet enorm, waardoor hij jeuk krijgt. Op de zonnigste momenten kan hij bovendien amper of niet naar buiten. Als we hem al meenemen naar buiten, is dat met een pet op.” Hoewel de verwondingen in zijn gezicht nog duidelijk zichtbaar zijn, blijft Diëgo met de hulp van zijn mama en papa opvallend positief. “Ja, ik ben verbrand. Maar daarom ben ik speciaal”, is de ingesteldheid van de kleuter, ingefluisterd door zijn mama en papa.

Schrik

Tegelijk merken zijn ouders wel dat Diëgo schrik heeft als hij bijvoorbeeld teveel water over zich krijgt of kopje onder gaat in het zwembad. “Ik hoop dat dat niet het gevolg is van het ongeval. We merken dat hij enorm gevoelig is voor warme dingen en vooral water. Zo heeft Diëgo veel liever een badje dat eerder koud is dan warm”, zegt Annelies.

“Maar onze zoon heeft zoveel kracht, moed en doorzettingsvermogen. Het is bijna niet te beschrijven hoe een kind omgaat met zo’n situatie. Al maken we hem er wel attent op dat hij mag praten over wat er gebeurd is. De kans bestaat dat hij op latere leeftijd bijvoorbeeld psychologische problemen krijgt over zijn zelfbeeld. Dat willen we absoluut vermijden.”

Ondertussen is het intern onderzoek van de school naar het incident nog steeds bezig. In afwachting nam de directie meteen na het ongeval al maatregelen door de buffetkar te verwijderen en de kleuters in een andere refter te laten eten.

(MM)