Zwitser Johan Jacobs uit Middelkerke debuteert als prof voor Movistar in Argentinië

Johan Jacobs met vriendin Charlotte Messelis, de dochter van ex-crosser Ivan. © foto Coghe
Tom Vandenbussche

De Zwitser Johan Jacobs (22) maakt maandag zijn debuut als profwielrenner in de Argentijnse Ronde van San Juan.

Niet zo opmerkelijk, denkt u? Dat is het wel. Jacobs woont intussen al bijna drie jaar met zijn West-Vlaamse vriendin Charlotte Messelis in Middelkerke, was bij de jeugd de grote concurrent van Eli Iserbyt in het veld, is dit jaar ploegmaat van Alejandro Valverde en wordt bij Movistar begeleid door Patxi Vila, de ex-trainer van Peter Sagan. “De ploeg gelooft in mij, anders zouden ze iemand als Vila zich toch niet om mij laten bekommeren?” Een monoloog. In perfect Nederlands en met zelfs een vleugje West-Vlaams dialect.

“Mijn vader Patrick is Belg en groeide op in het Vlaams-Brabantse Ternat. Een jaar of 35 geleden ontmoette hij mijn Zwitserse moeder Eva, die als inkoopster bij C&A in Brussel werkte. Het was liefde op het eerste gezicht. Mijn vader is mijn moeder gevolgd naar Zwitserland, waar ik geboren werd en opgroeide. Tweetalig. Mijn moeder sprak Duits, mijn vader Nederlands. Hij heeft vroeger ook gekoerst, als elite zonder contract. Toen hij en mama in Zwitserland woonden, heeft hij daar nog een hele tijd cyclosportieve wedstrijden gereden. Granfondo’s, zoals ze nu zeggen. Zo is het allemaal begonnen en kreeg ik de liefde voor de koersfiets met de paplepel ingegeven.”

“Ik kon Eli Iserbyt als junior soms eens verslaan. In Middelkerke, op 500 meter van waar ik nu woon. Best grappig als ik daar nu aan terugdenk”

“In Zwitserland word je als nieuweling in een nationale ploeg voor weg, veld én mountainbike opgenomen. Op die manier ben je haast verplicht om van alle disciplines te proeven. Dat vind ik een heel goed concept van Swiss Cycling. Als junior zette ik bijvoorbeeld ook al mooie prestaties op de weg neer, zoals mijn ereplaatsen in de Ronde van Vlaanderen en de Oberösterreich-Rundfahrt. Ik maakte deel uit van een sterke lichting. Pavel Sivakov, Bjorg Lambrecht, Harm Vanhoucke… dat waren toen de grote namen. Ook Stan Dewulf vind ik een heel goeie coureur. Met Egan Bernal, ook een generatiegenoot, heb ik als junior nooit gekoerst. Hij reed toen vooral nog met de mountainbike. In Zwitserland beschikken we trouwens ook over een heel sterke generatie uit de jaren 1996, 1997 en 1998, met Marc Hirschi, Stefan Bissegger, Joel Suter, Patrick Müller (die door aanhoudend blessureleed gestopt is, red.)…”

Eerste cross in Brecht

“De eerste keer dat ik met mijn ouders naar België kwam, moet ik een maand of zes oud geweest zijn. Voor zover mijn herinneringen teruggaan, kwamen we drie keer per jaar naar hier om mijn grootmoeder te bezoeken. Als dat in de winter was, pikte ik altijd een cross mee. Ik herinner me nog goed mijn eerste veldrit ooit in België, ergens tussen Kerstmis en Nieuwjaar. Het was in Brecht, een dorpje in de provincie Antwerpen. Ik weet niet of het nog altijd op die manier gaat, maar bij de aspiranten werd de startopstelling door lottrekking bepaald en mocht ik, omdat ze trots waren dat er een Zwitser aan de start stond, de lotjes trekken. Ik trok meteen mijn eigen nummer en mocht op de eerste rij plaatsnemen. Ik won die cross nog ook.”

Startverbod in Affligem

“Ook een wedstrijd in Affligem is me bijgebleven. In België had je een kalenderkaart nodig, zodat men kon controleren of je als jonge renner niet te veel wedstrijden per week reed. In Zwitserland bestond dat zelfs niet, omdat er daar simpelweg te weinig wedstrijden zijn. Mijn ouders hadden die kaart aangevraagd, maar blijkbaar had je als buitenlander ook de toestemming van je eigen federatie nodig om een wedstrijd te mogen rijden. Absurd voor een 10-jarige die een koersje van vijf kilometer wil rijden. Maar ik mocht dus niet starten. (lacht) Er zijn toen serieus wat traantjes gevallen.”

Johan Jacobs, op de foto na zijn zege in 2015 in Middelkerke, streed in het verleden vaak met Eli Iserbyt voor de overwinning in de cross.
Johan Jacobs, op de foto na zijn zege in 2015 in Middelkerke, streed in het verleden vaak met Eli Iserbyt voor de overwinning in de cross.© foto Belga

Opgemerkt door Sunweb

“Het crossen vlotte goed en zo ben ik op een bepaald moment opgemerkt door André Tummeleer, ploegleider van Arta Building-Deschacht. Dat was de opleidingsploeg van Sunweb-Napoleon Games. Toen heb ik voluit voor de cross gekozen, want in de ploeg zei men: je kan maar één iets goed doen. Als junior presteerde ik heel goed in het veld. Ik was dé grote concurrent van Eli Iserbyt. Meestal was hij wel beter dan ik, maar af en toe kon ik hem, als ik een goede dag had, het vuur aan de schenen leggen en soms kon ik hem zelfs verslaan. In Middelkerke bijvoorbeeld, op 500 meter vanwaar ik nu woon. Toen wist ik dat natuurlijk niet, maar het is best wel grappig als ik daar nu aan terugdenk. Wist je trouwens dat ik altijd goed gepresteerd heb in Middelkerke? Ook de Krawatencross in Lille heb ik gewonnen. En de Wereldbeker in Namen, mijn grootste zege bij de juniores.”

Tweede in Paris-Roubaix

“Bij de beloften ging het moeilijker. Ik amuseerde me niet meer in het veldrijden. De trainingen verliepen goed, maar op wedstrijddagen verkrampte ik. Op een bepaald moment heb ik de beslissing genomen om de cross achter me te laten, maar toch wilde ik het nog een keer op de weg proberen. Met succes. Mijn tweede plaats in Paris-Roubaix voor beloften, achter Tom Pidcock, was mijn mooiste prestatie van 2019. Het was mijn eerste volledige seizoen op de weg, maar zo’n groot verschil met ervoor was het niet. Ik werkte ook vorig jaar met dezelfde trainer als toen ik croste. Bovendien heb ik, ook toen ik vooral op het veldrijden focuste, altijd graag op de weg gekoerst. Bij Pauwels Sauzen had ik al een mooi wegprogramma kunnen afwerken, met onder meer de Ronde van België, de Grote Prijs Marcel Kint en de Ronde van Limburg. Zo deed ik al heel veel ervaring op. Vorig jaar heb ik bij de beloften van Lotto-Soudal echt veel gekoerst en bijna alleen UCI-wedstrijden afgewerkt. Een bewuste keuze, want het was mijn laatste seizoen als belofte. Het was money time. En dat is goed uitgedraaid. Ik ben iemand die in koers vaak in dienst rijdt. Op kop, in de aanval, altijd maar blijven geven… En in een koers als Paris-Roubaix wordt die manier van koersen beloond.”

Valverde en Sagan

“Via mijn manager, die ook de belangen van onder meer Pascal Ackermann, Emanuel Buchmann en Ilan Van Wilder behartigt, ben ik nu bij Movistar beland. De ploeg wil internationaler worden en investeren in de jeugd. Toen ik tijdens de Tour een telefoontje kreeg, was dat natuurlijk even serieus schrikken voor mij. Ik, die nu plots ploegmaat ben van de grote Alejandro Valverde en met Patxi Vila door de vroegere trainer van Peter Sagan begeleid word. Toen het minder ging in de cross, ben ik op een bepaald moment serieus aan mezelf beginnen te twijfelen. En vroeg ik mezelf af: kan ik nog wel iets? Maar in 2019 koos ik voor de weg en behaalde ik mooie resultaten, toch zeker voor een type renner zoals ik, dat niet gemakkelijk resultaten bijeen rijdt. Zo ben ik weer opengebloeid. En ze geloven in mij bij Movistar, anders zouden ze Vila zich toch niet om mij laten bekommeren? En nog belangrijker: ik geloof nu meer dan ooit dat ik nog beter kan.”

“Ik had niet gedacht dat ik ooit in België zou komen wonen. Ik was de Zwitserse rust gewoon”

“De eerste stages met Movistar vielen heel goed mee. Je zit natuurlijk met een heel andere taal, want de meeste mensen binnen de ploeg spreken Spaans. Maar gelukkig ben ik flexibel. Ik ben tweetalig en iemand die snel nieuwe dingen oppikt. Spaans spreken en begrijpen lukt al vrij aardig. Als ze door elkaar beginnen te praten, wordt het natuurlijk moeilijk, maar ik probeer vooral te luisteren en te absorberen. Me echt in een gesprek mengen, is moeilijk, maar één tegen één lukt wel al.”

“Movistar is één grote familie, heb ik gemerkt. Iedereen praat met iedereen. De grote baas, de mecanicien, de kok, de renners… Ik ben onder de indruk, want ik had niet zo’n familiale sfeer verwacht. Tijdens de teambuilding in oktober was José Joaquin Rojas mijn slaapkamergenoot, toch ook wel een grote naam. En op de eerste echte stage in december deelde ik de kamer met Carlos Verona (de Spaanse renner die indertijd via de Wulvergemse verzorger Johan Molly prof werd bij het Quick-Step van Patrick Lefevere, red.). Jürgen Roelandts is natuurlijk ook belangrijk voor mij. We rijden met de voorjaarskoersen hetzelfde type wedstrijden. Het is mooi dat ik iemand met zo veel ervaring naast me heb. Bovendien spreekt Jürgen heel goed Spaans, want zijn vrouw is een Spaanse. Dat is een groot voordeel.”

Johan Jacobs rijdt nu voor het Spaanse Movistar.
Johan Jacobs rijdt nu voor het Spaanse Movistar.© foto Instagram

Verliefd op Middelkerke

“Mijn vriendin Charlotte heb ik leren kennen op Mallorca, toen ik er op trainingsstage was. Vervolgens hebben we eens afgesproken en uiteindelijk werden we een koppel. In het begin was het niet makkelijk, want ik woonde bij mijn ouders in Zwitserland en zij bij haar ouders in België. Maar toen ik in juli 2017 afstudeerde, ben ik twee dagen na mijn laatste examen in de auto gesprongen en naar Middelkerke gereden.”

“Toen ik Charlotte nog niet kende, had ik nooit gedacht dat ik ooit in België zou komen wonen. Ik groeide op in een klein dorpje tussen Zürich en Schaffhausen, vlakbij de Duitse grens. In een dorp met 300 inwoners, met veel groen en wat heuvels. Ik was de rust daar gewoon. Mijn vader is van Ternat afkomstig en dat ligt bij Brussel. Nooit is het daar stil. Als ik dus in België was, kon ik nooit rustig fietsen en dat vond ik niet tof. Maar toen ik in Middelkerke kwam, ben ik op mijn fiets gesprongen en zat ik na twee minuten in de polders. Ik dacht: wauw, wat is dit hier? Zalig gewoon. Ik was al verliefd op Charlotte en werd dat nu ook op de streek.”

Schoonvader Ivan

“Natuurlijk weet ik dat de vader van Charlotte, Ivan Messelis, vroeger een prima veldrijder was. Ik ben een liefhebber van de cross en was onder de indruk van wat hij vroeger gepresteerd heeft. Ook Charlottes opa was trouwens een heel goede coureur. Ivan praat heel weinig over zijn periode als crosser. Dat vind ik best wel jammer, want ik hoor zulke verhalen graag. Ik ben blij dat ik in een echte koersfamilie ben terechtgekomen. Het dialect van hier begrijp ik intussen perfect en zelf kan ik er ook af en toe een West-Vlaams woordje tussen stoppen.”

Trainen met Dupont

“Ik ben iemand die graag op zijn eentje traint, maar geregeld trek ik op pad met collega-prof Timothy Dupont. In december trokken we nog samen op stage naar Calpe. Ik heb hem leren kennen via Dieter Pylyser, de zaakvoerder van restaurant Sauteuse en in zijn vrije tijd een fanatieke fietser. Door zijn werk als kok traint hij altijd ‘s ochtends, net zoals een prof. Ik ben Dieter eens tegengekomen en zo ben ik later ook met Timothy in contact gekomen. Intussen hebben we een mooi trainingsgroepje. Daarnaast is er ook in Westende een bende die elke ochtend om negen uur vertrekt. Die mensen kennen me ook al. In Middelkerke heb ik dit jaar trouwens nog niet vaak met mijn nieuwe outfit van Movistar rondgereden. Maar in Spanje kijkt iedereen naar je. Auto’s komen naast je rijden met het raam open en hun gsm in de hand om filmpjes of foto’s te nemen. Geloof me, dat is echt grappig als je dat niet gewoon bent.”

“In Ronde van San Juan in dienst van Betancur”

Zondag rijdt Jacobs zijn eerste koers als prof, de openingsrit van de Ronde van San Juan met start aankomst in de stad San Juan. “Ik ken het precieze plan van de ploeg niet, maar ik veronderstel dat we met Carlos Betancur voor een klassement zullen gaan. Ik zal dus vooral in zijn dienst rijden en hem in de vlakke ritten bijstaan. Het wordt ook de ideale wedstrijd om ritme op te doen voor de voorjaarsklassiekers. Dat wordt een periode van ondergaan. Ik wil vooral leren en dingen oppikken. Er zal een groot verschil met het niveau bij de beloften zijn, maar ik ben op de goede weg. De strandrace van De Panne (die Jacobs eind november won, red.) was al een goede indicatie dat ik goed bezig ben, maar zo’n wedstrijd mag je natuurlijk ook niet overschatten.”