Yves Lampaert hoopte even op goud: “Ik dacht dat ik weg was”

© Getty Images
Redactie KW

Yves Lampaert moest zondag vrede nemen met een zilveren medaille na het EK. “Tegen Viviani was het moeilijk”, verklaarde hij na afloop. “Ik kan mezelf niets verwijten. Dit was het hoogst haalbare.”

“Ik denk dat ik een heel mooie prestatie heb neergezet vandaag”, aldus Lampaert. “Zilver is mooi, al win je natuurlijk wel liever. Ik heb er alles aan gedaan, maar het was onmogelijk om van Elia af te geraken. Op een bepaald moment moet je dan de keuze maken om die medaille te verzekeren. Ik vind niet van mezelf dat ik fouten heb gemaakt.”

Lampaert had de eerste shifting al doorgevoerd en kreeg toen Viviani en Ackermann met zich mee. “Dan denk je wel even: shit, die rappe mannen. En dan versnelde ik nog een keer, dat wisten ze ook dat ik iets ging proberen. Ik had meteen een groot gat en even flitste door mijn hoofd: Elia gaat het ploegenspel spelen (ze zijn ploegmaats bij Deceuninck-Quick Step, red.). Ik dacht echt even dat ik weg was, op weg naar goud, maar opeens kwam hij dan met dat groot verzet. Echt wel indrukwekkend. Die heeft daar een serieuze cartouche afgeschoten, maar ook bij mij was het beste eraf en dan verzekerde ik toch die tweede plaats.”

Toen de 13 renners wegreden, kwam ploegmaat Philipsen nog dicht, vijf seconden, enkele meters. Lampaert was zich daar niet van bewust. “Tja, dat is een koers zonder oortjes. Ik heb het echt niet gezien. Kwam hij zo dicht, vijf meter? Neen, tien of zo. Dat is echt dicht. Jammer, want dan hadden we nog een tweede troef vooraan. Tja, dat kan ik niet ongedaan maken. Als je het niet ziet, dan zie je het niet.”

Lampaert finishte donderdag als zevende in de tijdrit en voelde zich toen niet al te best. “Maar vandaag had ik echt goede benen. Misschien had ik die tijdrit wel nodig om nog eens diep te gaan om vandaag weer in orde te zijn na een zware Tour waar je elke dag, drie weken lang diep gaat. Daarna train je wel, maar dat is toch anders. Had ik vorige week Prudential Ride gereden, dan was mijn tijdrit misschien beter. Nu hielp die tijdrit voor mijn prestatie vandaag. Ik heb echt goed gekoerst, was altijd mee, ik heb er vandaag het maximale uitgehaald.”

Nu volgt wat rust, daarna de Ronde van Duitsland eind augustus. “Ik moet nu toch een paar dagen rust nemen, dan weer aan die basis werken voor dat najaar en weer die topconditie pakken met hopelijk wat mooie uitslagen. Want dat zal nodig zijn om de bondscoach te overtuigen om geselecteerd te worden voor dat WK in Yorkshire. Daar moet je in orde zijn.”

Denkt hij intussen alweer aan de tijdrit? Na de verkenning in Yorkshire eind mei gaf Lampaert aan dat hij liever voor de tijdrit zou passen en voluit wou mikken op de wegrit. Nu er een olympische selectie valt verdienen is zijn mindset misschien veranderd? “Neen neen, ik moet niet naar die tijdrit gaan. Dat is voor Remco en Victor. Wat moet ik daar gaan doen?”

Waarop werd gerepliceerd dat er drie tijdrijders naar Yorkshire mogen dankzij de Europese titel van Evenepoel. “Echt?”, viel hij uit de lucht. “Is dat zeker? Ik weet het niet, het parcours is echt wel lastig. Als ik geselecteerd word voor de wegrit, doe ik liever de tijdrit niet. Anders misschien wel.”

Is hij dan niet bezig met die Olympische Spelen? “Jawel, jawel”, eindigde hij, “maar ik had mijn selectie hier moeten verdienen, met een top vijf. Ik word zevende op zeven seconden van een vijfde stek en dan haalde ik wel de norm. Ik heb er alles aan gedaan woensdag, maar het is net niet gelukt. Het parcours in Yorkshire gaat op en af en is lastig. Ik was op de verkenning. Jij hebt het ook gezien, dat is niet van de poes. Als de grote mannen zoals Roglic en co in vorm zijn, dan wordt dat daar niet gemakkelijk, top acht. Victor zal ook wel gaan.”

Maar zal die wel in vorm zijn na zijn lange voorjaar en eerder geuite twijfels? “Victor raakt wel fit, dat zal wel zeker. Hij is aan het toewerken naar dat WK.”

(Belga)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier