Wielergekke families, je komt ze wel vaker tegen in Vlaanderen. En toch zijn wij in Wervik op een opvallend duo gestoten. Yentl (16) en Ilken (14) Seynave zijn broer en zus en kunnen beiden uitstekend met een mountainbike overweg. Om te weten waar ze die microbe hebben opgeraapt, hoef je niet ver te zoeken.
Het is papa Vincent die meer dan tien jaar geleden de liefde voor het mountainbiken in huis heeft gehaald. Vincent speelde lange tijd voetbal, maar had er door aanhoudend blessureleed genoeg van en besloot om zich volledig op het mountainbiken toe te leggen. En nu hij met competitie gestopt is, is hij de grootste supporter van zijn kinderen. Samen met zijn vrouw Nele Vuylsteker natuurlijk. “Het is inderdaad papa zijn schuld dat ik met mountainbiken begonnen ben“, lacht Yentl. “Hij is een beetje mijn grote voorbeeld. Al moet ik bekennen dat ik ook wel fan ben van Mathieu van der Poel. Wat hij allemaal met een fiets kan, daar kijk ik echt naar op.”
“En ik leer dan weer veel bij van mijn oudere broer”, pikt Ilken in. “Vooral op technisch vlak kan ik nog wat van hem opsteken. Afgelopen zomer zijn we met het gezin een weekje op vakantie geweest naar Duitsland en daar hebben we veel downhill getraind. Mijn broer kwam dan altijd als eerste beneden, voor mijn papa en daarna kwam ik. Toffe ritjes, maar ook een beetje gevaarlijk.”
Lange autoritten
Mountainbiken is duidelijk een groepsactiviteit voor de familie Seynave uit Wervik. De meeste wedstrijden gaan door in Nederland, Duitsland of de Ardennen. Niet meteen bij de deur dus. “Dat zijn vaak lange autoritjes en de weekends zijn goed gevuld”, knikt Yentl. “Maar omdat we samen op pad zijn, vliegt de tijd snel voorbij. Ook onze mama is er meestal bij. Zij fietst zelf niet, maar is wel altijd de eerste om ons aan te moedigen.”
Yentl en Ilken amuseren zich niet alleen op hun mountainbike, het zijn ook nog eens twee toppers in hun leeftijdscategorie. Yentl was dit jaar tweedejaarsnieuweling en wist één wedstrijd te winnen. In het verleden werd hij ook al twee keer provinciaal kampioen. “Toch zou ik mezelf niet bij de besten van België plaatsen“, blijft de 16-jarige Wervikzaan bescheiden. “Top tien misschien wel, maar dat is heel moeilijk in te schatten. Veel hangt ook van het parcours af. Daarnaast moet je ook altijd wat geluk hebben en vooral goede benen.”
“Ons papa moet al op zijn tanden bijten om mee te kunnen”
Ilken presteerde de voorbije maanden nog iets straffer dan haar broer. Zij mocht drie keer het zegegebaar maken. En dat in de trui van Vlaams kampioene! Daarnaast is de 14-jarige mountainbikester ook de regerende West-Vlaams kampioene en werd ze in 2018 tweede op het BK. “Ik ben wel tevreden met mijn prestaties dit seizoen”, aldus Ilken. “Alleen jammer dat het zo kort was. Normaal start ons seizoen in februari en hebben we zowat ieder weekend een wedstrijd. Nu zaten we het hele voorjaar thuis. Hopelijk gaat het coronavirus snel liggen en wordt 2021 terug een normaal jaar.”
Nog marge
Ondanks hun goede prestaties heeft het duo van het Vanomobil MBT Cycling Team nog een ruime marge om beter te worden. “Ik zou inderdaad nog wat meer kunnen trainen”, lacht Yentl. “Tot nu toe trainde ik twee tot drie keer per week, meestal op de weg. Maar ik ga wel goed vooruit. Soms gaat papa mee en dan moet hij op zijn tanden bijten om mee te kunnen.”
“Ik train meestal twee keer per week”, vertelt Ilken. “Soms trekken we naar Lichtaart of Beringen en trainen we samen met Githa Michiels. Ook Annemarie Worst is een voorbeeld voor me. Ik ken haar persoonlijk en we slaan regelmatig een babbeltje. Twee toppers en twee hele sympathieke dames.”
“Dat maakt het alleen maar plezanter. Het belangrijkste is dat we ons amuseren in het mountainbiken en voorlopig is dat zeker het geval”, besluit Yentl Seynave het gesprek. (BVS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier