Wielerteam Ieper laat zijn renners op een leuke manier de wielersport ontdekken

Met de eerste wegkoersen in zicht zijn er veel wielerploegen die hun nieuwe kern voorstellen. Dat deed ook Wielerteam Ieper. In Flanders Lodge zagen we een pak jonge, gemotiveerde renners én een trotse voorzitter Bjorn Vermeersch. Hij blikt terug op een fantastisch 2019 en hoopt dat 2020 even mooi wordt.

Elf jaar is het al geleden dat Bjorn Vermeersch en Johan Callemein het zotte idee kregen om een eigen wielerploeg op te richten. Een initiatief waar sommigen hun bedenkingen bij hadden, maar ondertussen hebben ze de lachers mooi op hun plaats gezet.

“De afgelopen jaren hebben we veel onvergetelijke momenten beleefd met de ploeg”, knikt Bjorn Vermeersch. “Jonge renners kunnen bij ons op een leuke manier de wielersport ontdekken. Het is niet onze bedoeling om gastjes van 10-12 jaar op te zadelen met trainingsschema’s, voedingstips en weet ik wat allemaal. Goede prestaties zijn mooi meegenomen, maar zeker niet het belangrijkste. Genieten van de prachtige hobby en plezier hebben met je vrienden, dat is op jonge leeftijd het voornaamste. En ik denk dat we er met ons team vrij goed in geslaagd zijn om onze leden een toffe periode te bezorgen. We hebben in ieder geval heel wat afgelachen en enkele vriendschappen voor het leven gesmeed. Als we zeggen dat we een familiale club zijn waarin iedereen zich thuis moet voelen, dan menen we dat ook.”

Sterk jubileumjaar

2019, het tiende levensjaar van de ploeg, werd een jaar waar het bestuur met veel plezier op terugblikt. Over alle categorieën heen behaalde Wielerteam Ieper meerdere ereplaatsen én boekten ze een aantal mooie zeges. Sander Dekien zette meteen de toon door te triomferen op het clubkampioenschap bij de junioren en bij de nieuwelingen zagen we een sterke Gerben De Winter. “En dan hebben we het nog niet gehad over de knappe resultaten bij de miniemen en aspiranten, de goede prestaties van onze veldrijders, de aanvalslust van onze renners… Sportief gezien springt de podiumplaats van Gerben De Winter in Nederhasselt (een manche van de BvB) er misschien wat bovenuit, maar eigenlijk hebben al onze jongens het uitstekend gedaan. Hier staat een trotse voorzitter en ik wil iedereen bedanken voor het fantastische seizoen. De renners, de omkadering, de ouders en supporters… en natuurlijk de trouwe sponsors. Ik kan alleen maar hopen dat de komende maanden net zo mooi worden”, besluit de voorzitter.

Arne D’Huysser is één van de nieuwkomers bij Wielerteam Ieper. De bijna 15-jarige Ieperling is al jaren zot van de koers en rijdt over enkele weken zijn eerste wedstrijden. De eerstejaarsnieuweling werkt momenteel met lichte stress, maar vooral met heel veel enthousiasme toe naar zijn competitiedebuut.

“Ik ben toch wel een beetje nerveus”, bekent Arne D’Huysser. “Maar ik heb er vooral veel zin in. Mijn eerste koers zal ik waarschijnlijk in maart rijden. Ik moet eerst nog mijn fietsproef afleggen. Dat zou dan in de krokusvakantie moeten gebeuren. Op die manier heb ik wel wat extra tijd om de conditie op te bouwen. Daarna zal ik proberen om iedere maand een aantal koersen mee te pikken. Elke week koersen lijkt me wat te veel van het goede. Eerst maar eens kijken hoe het gaat, want als debutant zal het niet gemakkelijk worden.”

Aan zijn motivatie zal het alleszins niet liggen. En ook de conditie moet wel op punt staan. Arne is een actieve jongen die al van verschillende sporten geproefd heeft. Vorig jaar speelde hij tennis en daarvoor was hij een voetballer. “Maar ik heb altijd al graag met de fiets gereden”, vult de 14-jarige Ieperling aan. “En ik kijk ook graag naar de koers. Dan supporter ik vooral voor Wout van Aert en de andere Belgen. Dus ik denk wel dat ik met het wielrennen mijn sport gevonden heb. Ik ging regelmatig naar de ploegtrainingen en die verliepen redelijk goed. Tijdens het seizoen zal ik dan proberen om twee keer per week intensief te trainen, plus de sportles op school. Hopelijk levert dat iets op in koers, maar het eerste jaar zal vooral bestaan uit conditie opbouwen en wedstrijdervaring opdoen”, besluit de leerling technische wetenschappen.

Eén van de mannen om naar uit te kijken, wordt ongetwijfeld Nathan Castelain. De tweedejaarsjunior uit Hollebeke wil na een eerder matig 2019 het één en ander rechtzetten en hoopt eindelijk nog eens van een overwinning te kunnen proeven.

2019 is voor Nathan Castelain (17) niet echt het jaar geworden waarop hij gerekend had. De Hollebekenaar probeerde hard, maar kon niet veel spraakmakende resultaten bijeen rijden. Een achtste plaats in Wervik was zijn beste resultaat. “Het was inderdaad geen topseizoen”, beseft Nathan. “Ik kende wel veel pech met valpartijen, maar ook dat is koers. Ik wil me daar zeker niet achter wegsteken. Het moet gewoon beter de komende maanden.”

En dus verschijnt er straks een uiterst gemotiveerde Castelain aan de start van het clubkampioenschap, de eerste koers van het seizoen. “Ondanks een verstoorde voorbereiding is het gevoel vrij goed voor deze tijd van het jaar. Door een scheur in de ligamenten van mijn enkel moest ik een maand van de fiets blijven, maar ondertussen is die achterstand bijna volledig weg gewerkt. Ik verwacht klaar te geraken voor de voorjaarskoersen.”

“Ik hoop in 2020 vooral een regelmatig seizoen te draaien en eens te winnen. Specifieke koersen waar ik naar uitkijk zijn er niet echt. Alhoewel, het Brussels City Crit is wel een wedstrijd die me aanspreekt. Dat is een criterium in het centrum van Brussel dat wordt verreden met pistefietsen. Veel draaien en keren met een vaste pion en zonder remmen. Een minder bekende discipline in Europa, maar wel leuk om te doen. Én niet te onderschatten. Vorige zomer nam ik voor het eerst deel en toen werd ik tweede. Het zou mooi zijn mocht ik dit jaar kunnen winnen.”

Matthew Deborggraeve begint straks aan zijn vierde seizoen bij Wielerteam Ieper. En toch zal hij dit keer met een beetje meer zenuwen aan de start van het clubkampioenschap verschijnen. De bijna 19-jarige renner uit Watou maakt zich namelijk op voor enkele zware maanden, zijn eerste bij de beloften en elite zonder contract. “En dat is altijd een beetje van nul herbeginnen”, beseft Matthew Deborggraeve. “De eerste maanden staan in het teken van leren en aftasten wat mijn mogelijkheden zijn. Als ik merk dat ik goed meekan en mijn wedstrijden kan uitrijden, dan zal ik eens proberen om mee te glippen in een ontsnapping.”

En dat is hoe Deborggraeve het liefste koerst: niet te veel nadenken en gewoon aanvallen. In 2019 zagen we de hardrijder uit Watou bijna meer in de spits van de koers dan in het peloton. “Ik blik dan ook met een positief gevoel terug op het afgelopen jaar. Met negen toptienplaatsen, 12 keer top 20 en enkele verre ereplaatsen in interclubs was mijn seizoen zelfs meer dan geslaagd. En altijd koerste ik op een offensieve manier. Enig minpuntje misschien: ik mocht het soms wat slimmer hebben aangepakt (lacht). Dat wordt iets om op te letten.”

Ondanks een meer dan degelijke campagne als junior besloot Deborggraeve toch om Wielerteam Ieper trouw te blijven. “Een weloverwogen keuze”, knikt de eerstejaarsbelofte. “Ik heb me altijd goed gevoeld bij WT Ieper en dit is de ideale ploeg om te ontdekken wat ik waard ben in deze zware categorie, zonder druk of verwachtingen. Mijn voorbereiding is tot nu toe vlekkeloos verlopen. Voor het eerst volgde ik een uitgewerkt schema en trainde ik op hartslag. Hopelijk werpt dat straks zijn vruchten af.” (BVS)