De stap van de juniores naar de elites is bijzonder groot. Vraag dat maar aan Lotte Popelier. Ondanks een straf 2019 heeft de Ruddervoordse het moeilijk om zich dit seizoen door te zetten. Afgelopen weekend probeerde ze het nog in de Memorial Luc van Haesebroucke, maar een echt succes is dat niet geworden.
Nochtans heeft Lotte Popelier al meermaals getoond over voldoende talent te beschikken. Toen ze in 2017 haar eerste seizoen als wielrenster afwerkte, kroonde ze zich meteen tot provinciaal kampioen tijdrijden. Dan heb je heel wat in je mars en dat is vorig jaar nog maar eens gebleken. “Ik ben zeker tevreden met mijn seizoen als tweedejaarsjuniore”, blikt Lotte terug op 2019. “Ik boekte twee overwinningen, kon al eens proeven van enkele UCI-koersen en behaalde een tweede plaats in de eindrangschikking van WestSprint. Het is wel een beetje jammer dat ik net geen plaatsje in de WK-selectie kon afdwingen. Al kon ik de bondscoach wel begrijpen. De andere meisjes waren een tikkeltje beter en het vlakke parcours was niet echt mijn ding. Ik ben meer een klimmerstype en veel hoogtemeters waren er niet in Yorkshire.”
Moeilijk begin
De 18-jarige renster trok toch met een positief gevoel de winter in en begon met veel enthousiasme aan de voorbereidingen op haar eerste maanden bij de dames elite. Ze kende weinig problemen, maar moest in januari noodgedwongen wat gas terugnemen. “Ik zit in mijn eerste jaar dieetkunde aan de Vives hogeschool in Brugge”, verklaart Lotte. “Over mijn lessenrooster kan ik niet klagen en in principe kan ik goed trainen, maar in januari had ik examens en die krijgen natuurlijk voorrang. Dan blijft er om te fietsen niet veel tijd over. Optimaal is het niet, maar ik wil me daar ook niet achter verstoppen. Ik ben heus niet het enige meisje dat koersen met hogere studies moet combineren. Bovendien ben ik in de lesvrije week samen met een vriendin naar Spanje getrokken. Daar kon ik stevig trainen, dus dat maakt veel goed.”
En toch loopt het momenteel niet echt lekker voor de Ruddervoordse. Afgelopen weekend verscheen ze aan de start van de Memorial Luc Van Haeseboucke in Outrijve, maar de wedstrijd uitrijden lukte haar niet. “En daar ben ik echt ontgoocheld over… Vooral mijn positionering in het peloton is een probleem. Voor ik het wist zat ik achteraan en dan heb je het vlaggen hé. Dan kom je op de kant te zitten en vlieg je eraf. Dat wordt nog een serieus werkpunt. Bij de juniores had je een pelotonnetje van 40 rensters, nu zijn dat er plots 100 meer. En de snelheid ligt een pak hoger. Je kan niet meer in één ruk naar voren rijden. Hopelijk krijg ik het snel onder de knie, maar ik verwacht dat het nog een tijdje zal duren.”
Kristof Vandewalle
De renster van het Waasland Security-Wase Zon CT maakt zich op voor een echt leerjaar, maar kan daarbij op voldoende steun rekenen. Haar ploeg gunt haar alle tijd om te groeien en ook haar ouders staan volledig achter haar. En dan is er nog haar trainer: Kristof Vandewalle, drievoudig Belgisch kampioen tijdrijden bij de profs. “Kristof was zelf een steengoed renner en woont amper een straat verderop. Normaal traint hij geen renners, maar ik ben het hem toch gaan vragen. Ik weet zeker dat ik nog veel van hem kan leren en ga er de komende maanden gewoon het beste van maken.” (BVS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier