Dat Marie Vandendriessche (18) in het peloton zit, is eigenlijk al een overwinning op zich. “Door de ziekte van Bechterew kon ik als jonge meid niet eens honderd meter lopen. Koersen is voor mij dan ook een echte uitdaging. Ik probeer telkens weer mijn grenzen te verleggen”, zegt de tweedejaarsjuniore.
“Ja, ik ben tevreden over enkele koersen tijdens mijn debuutseizoen. Het lukte soms om enkele tientallen kilometers het peloton te volgen. Dat het een harde leerschool was, is nog zacht uitgedrukt. Maar ik geef niet op. Ik hoop beetje bij beetje beter te worden als wielrenster.”
Ik probeer mijn grenzen telkens weer te verleggen
“Ik was destijds ruitster, maar ik heb intussen het paardrijden vaarwel gezegd”, vervolgt de Deerlijkse van Gaverzicht-Be Okay. “Daar zat mijn ziekte voor veel tussen. Bovendien ben ik samen met Thibo Vandenheede (die als eerstejaarsbelofte uitkomt voor Gaverzicht-Be Okay, red.), Via hem leerde ik de wereld van de fiets kennen. Het is op mijn leeftijd niet gemakkelijk om je weg in het wielrennen te vinden. Ik moet het opnemen tegen meisjes die al tien jaar in het peloton zitten. Gelukkig krijg ik veel goede raad van mijn vriend. Ik heb dit jaar toch al veel geleerd.”
Goed finishen
“Koersen met enkele bruggen in het traject vind ik leuk”, vertelt Vandendriessche. “Lange beklimmingen zijn voorlopig nog niet aan mij besteed. Ik moet het meer hebben van korte knikjes. Echt explosief ben ik nochtans niet. Na een bocht heb ik het soms nog moeilijk om het wiel te houden. Ik weet niet of ik een degelijke sprint kan rijden. Ik was nog nooit in die situatie. In het clubkampioenschap in Deerlijk toonde ik me wel de snelste van drie achtervolgsters. En in Dottenijs kon ik op twee kilometer van het einde nog wegrijden uit een groepje geloste meisjes. Misschien kan ik op termijn een goede finisher worden.”
Nieuw team
“Het is duidelijk dat ik nog moet groeien. Mijn algemene conditie dient aangescherpt te worden. Vorige winter bereidde ik me goed voor. Van mijn ploeg kreeg ik een oefenschema van Pulso. Met de ploeg gingen we mountainbiken. Van Lieselot Decroix kreeg ik al heel wat bagage mee, maar enkele maanden training volstonden niet om meteen te kunnen meedraaien in het peloton. Lieselot zegt dat ik vooral aan mijn gezondheid moet denken. Ze is begripvol dat ik Gaverzicht-Be Okay zal verlaten. Ik ga normaal gezien tekenen voor Hubo CT uit Beveren. Maar ik blik met plezier terug op mijn eerste campagne en ben enorm dankbaar voor alle kansen die ik kreeg bij KSV Deerlijk.”
Van Lieselot Decroix kreeg ik al heel wat bagage mee, maar enkele maanden training volstonden niet om meteen te kunnen meedraaien in het peloton. Lieselot zegt dat ik vooral aan mijn gezondheid moet denken
Medisch secretaresse
Voor Vandendriessche volgt er weldra nog een grote uitdaging. “Op 2 oktober begin ik aan Syntra Kortrijk te studeren voor medisch secretariaat. Ik leerde eigenlijk voor verzorgster, maar dat is door mijn reumatische aandoening (bij Bechterew gaat het om een gewrichtsontsteking van de wervelkolom, red.) geen optie meer. Ik bekijk dat niet negatief. Integendeel, ik ga geen uitdagingen uit de weg. Niemand uit mijn omgeving had verwacht dat ik ooit in het peloton zou zitten. Mijn kinesitherapeut staat versteld wat ik tegenwoordig allemaal kan. Ik kom van ver. Toen ik jong was, kon ik amper lopen. Koersen is een heel lastige sport, maar dankzij mijn goede fietspositie houdt mijn rug het en kan ik me ten volle uitleven. Ja, ik kijk al uit naar mijn tweede campagne”, aldus nog Marie Vandendriessche. (MVH)
Dames Jeugd
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier