Reculer pour mieux sauter: indien het op iemand van toepassing is, dan toch wel op Cédric Defreyne, die door een rollercoaster moest om op zijn pootjes neer te strijken. Als elite zonder contract leek hij bij Dovy Keukens-FCC goed terecht te zijn gekomen, tot hij er clashte met een ploeggenoot. De Koekelarenaar met Oudenburgse roots trok naar Moeder Lambik Beachraceteam, dat aansloot bij zijn opmars als strandracer.
2018 bracht al een mooie campagne, maar die werd nog ruim overstegen door 2019, waarin Cédric Defreyne zijn zegecijfer verdubbelde (Nieuwpoort in 2018 tegenover Evergem en Koekelare in 2019), opgelijst met ruim 50 (!) andere toptienplaatsen. Er was evenwel vooral 5 september 2019, de dag waarop hij drie bevallige vliegen in één klap sloeg: in het bezit gekomen van zijn bachelor sportmanagement, een huis gekocht in Koekelare, waar hij ‘s namiddags met een bevrijd hoofd zijn tweede zege van het seizoen behaalde. “Eerst was ik van plan om tijdens die euforische dag ook nog mijn vriendin ten huwelijk te vragen, maar dat zou van het goede teveel geweest zijn”, voegt Cédric er schalks aan toe, “maar uitgesteld is zeker niet verloren.”
Prof? Nee, bedankt!
Sakkerse Cédric: zou “wat als?” eind 2019 niet in hem opgekomen zijn? Aangezien hij als 24-jarige aan het seizoen 2020 begon is dromen nog steeds niet verboden. “Toch niet! De droom om profrenner te worden blijkt vaak een nachtmerrie en is dus niet aan mij besteed”, weet Cédric daarvan wanneer hij de situatie van enkele kameraden monstert.
Cédric heeft er wel een minder copieuze beachracewinter opzitten. “Na een intensief wegseizoen heb ik de teugels wat gevierd”, geeft Cédric ootmoedig toe. “Ik had daar nood aan en ben zelfs vijf kilo bijgekomen, maar ben die inmiddels alweer kwijt. Het belette mij niet om in drie van mijn negen deelnames het podium te halen en in het bloedmooie Le Touquet zelfs de hoogste trede te bestijgen. En dat ik mijn winter verre van slecht doorgebracht heb, spreekt ook alweer uit mijn vierde plaats in mijn openingskoers vorige zondag in Maldegem. Of ik daarmee opnieuw vertrokken ben voor een karrevracht nevengaaien (negen keer tweede en elfmaal derde in 2019) weet ik niet. Ik zou graag wat meer overwinningen behalen, maar er zullen er wel meer zijn die dat willen. Bovendien sta ik wat geïsoleerd tussen meerdere sterke blokken. Mijn algemeen gevoel is wel beter dan een jaar geleden, waarbij ik de indruk heb dat ik scherper uit de hoek kan komen.”
Job als koerier
Beroepshalve heeft hij als koerier de horeca groothandel Deruytter ingeruild voor Dekeyzer-Ossaer, zowaar gevestigd in Koekelare, dat voor de elite zonder contract dé locatie van zijn leven aan het worden is. “Koerieren zal ik blijven doen zolang ik koers en dat kan dus nog even duren”, vult Cédric aan. “Het één is ideaal te combineren met het ander. Mijn bachelor sportmanagement loopt niet weg en daar kan ik later eventueel nog iets mee doen.” (BC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier