Vrijblijvend koersplezier staat voorop bij de gewezenjeugdtopper Thomas Chamon

De 28-jarige Thomas Chamon telt ook in 2018 opnieuw mee in het regionale circuit van de elite zonder contract en beloften. Vooral de podiumplaats in Vlissegem en de zesde plaats in de Memorial Wouter Dewilde in Veldegem hebben dat kracht bijgezet.

Het doet de vraag rijzen of Thomas Chamon na augustus 2012 niet al te voortvarend de handdoek heeft gegooid. “Ja én neen”, laat de Houthulstenaar in het midden. “Ik had misschien gewoon moeten verderkoersen, wars van prestatiedruk, maar dat lag mij toen nog niet. Anderzijds vond ik dat ik al twee jaar eerder eind 2010 na mijn bestjaar bij Dunkerque Littoral Cyclisme, dat mij helaas geen profcontract opleverde had moeten stoppen als ambitieuze coureur. Ik was toen tenslotte al ruim 21 jaar.”

Beveren 2000

“Achteraf gezien heb ik één kapitale fout gemaakt”, zucht Thomas. “Ik werd door Beveren 2000 gesolliciteerd, maar hield nog even de boot af. Ik was uiteraard vereerd, maar wilde toch wat meer bedenktijd, omdat er nog andere aanbiedingen waren. Mijnheer Willy Van Keirsbulck wilde evenwel dat ik meteen ter plekke tekende en ik begrijp hem, want er waren nogal wat gegadigden voor zijn schaarse plaatsen. Indien ik voor Beveren had gekozen, dan was ik nu misschien contractrenner, maar achteraf heb je makkelijk praten. Aan mijn capaciteiten lag het niet, want ik moest niet of nauwelijks onderdoen voor mijn generatiegenoten Jens Debusschere, Sven Jodts, Jarl Salomein, Julien Vermote… Maar gedane zaken nemen evenwel geen keer.”

Comeback in 2017

Het koersbloed kruipt waar het niet gaan kan en dus trad Thomas eind mei 2017 schuchter wederop. Een maand later rolden de eerste sporadische ereplaatsen er al uit alsof Thomas nooit was weggeweest. “Mijn tweede koersleven maakt mij heel gelukkig. Koersplezier staat voorop. Wat er aan fraaie resultaten bijkomt, is mooi meegenomen, maar het is geen obsessie meer.”

Goede resultaten zijn mooi meegenomen, maar het is geen obsessie meer

Zou Thomas Chamon bijvoorbeeld niet uitstekend gepast hebben in het ambitieuze plaatje van Shifting Gears? “Neen”, weerlegt de Houthulstenaar zonder nadenken. “Ik zou met die gasten goed overeenkomen, maar voor mij ligt die lat wat te hoog. Geef mij maar de kabbelende omgeving van CT Restaurant Niklaas (dat zijn mama runt op de Grote Markt van Diksmuide en waarin hij anderhalf jaar meewerkte, red.) Chaletpark De Blekker, waar ik met Giorgio D’hoore, Jelle Goderis, Michael Jonckheere en Nick Vlaeminck een hechte vriendenbende vorm. Céline Vanelverdinghe (de vriendin van Jelle, red.) zorgt voor de vrouwelijke toets.”

“Even zag het ernaar uit dat ook de innemende Jarl Salomein zou aansluiten, maar zijn hogere beroepsopleiding verpleegkunde doet hem daar (voorlopig?) van af zien. Het is onwaarschijnlijk dat hij deze zomer op de weg zal koersen. De beachracen kan hij beter inplannen. Jarl had zeker in ons plaatje gepast. Wie weet wat de toekomst nog brengt.”

Opvolging verzekerd?

Thomas durfde als tiener wel eens een woelwater te zijn. Dagelijks is hij aan de slag in de bloeiende fietsenzaak van Bram Misseeuw in Zedelgem. Ook privé is hij tot rust gekomen in Houthulst. Hij is gehuwd met Deborah Simoens. Zij hebben een zoontje van één jaar, Leon. “Leon Chamon”, het zou als een rijm galmen door de micro van Gilbert Vandromme en Werner Verschaeve. “Indien het zich voordoet, mag Leon van mij zeker koersen. Wie zou ik zijn om hem te ontzeggen wat mij zoveel vreugde heeft verschaft?”