Vind! Cycling Project wil de positieve lijn van vorig seizoen doortrekken

Het bestuur van vind! Cycling Project met Nicolas Nollet, Ward Vander Meiren en Ivan Depoorter. © foto Coghe
Stijn Moerman

Het hele jaar door kan je vind! Cycling Project in actie zien, want het team is zowel actief op de weg als in het beachracen. Onder leiding van voorzitter Ivan Depoorter beginnen ze straks aan hun zesde seizoen, mét ambitie: “We willen overal meedoen voor de zege.”

Naar jaarlijkse traditie vond de ploegvoorstelling van vind! Cycling Project plaats bij Wienerberger in Kortemark. Voorzitter Ivan Depoorter blikte alvast tevreden terug op het voorbije seizoen. “We hadden een goede en gemotiveerde groep en op die manier hebben we prachtige resultaten neergezet. Ik kan soms nog altijd niet geloven wat we gepresteerd hebben. We behaalden meerdere zeges in het regionale circuit, toonden ons in de interclubs, waren heel sterk op het PK…”

“Als hoogtepunt vernoem ik uiteraard onze zes zeges (vijf voor John Ross Clauw en een voor Dominique Baeckelandt, red.), maar ook de profkoers in Kortemark zal me bijblijven, waar John Ross twee uur in de aanval reed en Dominique uiteindelijk knap elfde werd. In de B-categorie van de LWU was er ook nog de provinciale titel voor Kevin Semerano en dan waren er nog de schitterende prestaties van onze mountainbikers. Maar wat me het meest trots maakt: ik zag telkens een echt team aan het werk. Iedereen amuseert zich bij ons en dat willen we ook zo houden. De renners weten dat ik altijd voor hen klaarsta.”

Profkoers Kortemark

Het team telt dit seizoen 13 renners: tien voor de weg, twee voor het strand en een mountainbiker. En de voorzitter, die in de voorbereiding zo’n 1.500 km achter hen gereden heeft tijdens de ploegtrainingen, verwacht wel iets van zijn jongens dit seizoen. “De sfeer zit goed en er wordt hard getraind. Uiteraard hebben we enkele nieuwe jongens die nog wat hun weg zullen moeten zoeken, maar de anderen moeten wel meteen iets kunnen forceren. Dan denk ik aan John Ross Clauw, Briek Beuselinck, Greg Luyssen, Dominique Baeckelandt, Ward Vander Meiren… Met deze bende zullen we overal serieus meespelen. Als we vorig seizoen kunnen evenaren en als iedereen gezond blijft, ben ik een tevreden voorzitter. En hopelijk kunnen we dit seizoen eens met onze volledige ploeg starten in de profkoers in Kortemark. Dat zou helemaal fantastisch zijn.”

Vind! Cycling Project organiseert dit jaar opnieuw zijn fietstocht, die plaats zal vinden op zondag 30 augustus. En er komt op het einde van het seizoen ook een vierde editie van hun quiz.

Quinten Verhelst: “Ideale ploeg om mezelf verder te ontdekken”

Quinten Verhelst.
Quinten Verhelst.© foto Coghe

De 19-jarige Quinten Verhelst begint als tweedejaarsbelofte pas aan zijn derde seizoen als wielrenner. De Kortemarknaar beseft dat hij voor een lastig jaar staat, maar wil voluit zijn kans gaan bij de wielerbond nadat hij vorig jaar vooral ervaring opdeed bij de nevenbonden. “De koers was een late roeping voor mij. Vroeger had ik totaal geen interesse in sport. Ik ging wat skaten en hing buiten wat rond. Maar plots wou ik een uitdaging en doordat mijn papa Nico bij de nevenbonden koerste, wou ik dat ook eens proberen. Het was niet evident om als tweedejaarsjunior te beginnen en dan volgde het jaar erop meteen die grote stap naar de beloften. Omdat ik nog veel moest leren, besloot ik bij de nevenbonden te koersen en wat ervaring op te doen. Dat ik vorig jaar uiteindelijk in de kermiskoers in Kortemark in de tweede groep kon uitrijden, was een serieuze opsteker.”

“Ik besef dat het niet gemakkelijk zal worden dit seizoen, maar ik ga ervoor bij de wielerbond. Met verloop van tijd verwacht ik wel mijn koersen uit te kunnen rijden en mijn mannetje te staan in de grote groep. Ik train alvast heel wat serieuzer dan voorheen. Het zou vooral fantastisch zijn om in de koersen voor eigen volk voor een uitschieter te kunnen zorgen. Daarnaast kijk ik ook enorm uit naar het provinciaal kampioenschap in Pittem en hoop ik aan de start te staan van de profkoers in Kortemark. Dat zou een fantastische ervaring zijn. Bovendien zit ik bij vind! bij de ideale ploeg om mezelf verder te ontdekken. Ze leggen mij geen druk op en steunen mij volledig. Ik ben Ivan Depoorter dan ook heel dankbaar”, besluit Quinten, die in zijn zevende jaar elektriciteit zit.

Dominique Baeckelandt: Met wat geluk opnieuw een koersje meepikken”

Dominique Baeckelandt.
Dominique Baeckelandt.© foto Coghe

Voor de 36-jarige Dominique Baeckelandt was het voorbije seizoen er één om nooit meer te vergeten. De sympathieke Kortemark-naar behaalde immers zijn allereerste overwinning ooit. “Vooral de manier waarop ik won, was heel mooi”, blikt Dominique terug. “Ik reed een heel sterke koers en kon in de laatste ronde wegrijden van de rest. Het was zalig om te winnen, zeker met zo’n sterk deelnemersveld in het criterium van Oekene. Ook over de rest van mijn seizoen ben ik heel te spreken, want ik kon overal mee de koers maken. Een bevestiging van al het goede dat de anderen over mij zeiden. De resultaten waren er wel niet altijd naar, maar ik ben dan ook geen sprinter. Dat wringen is niets voor mij. Zoiets leer je vooral bij de jeugd, maar ik ben pas op 30-jarige leeftijd beginnen koersen. Dat blijft dus een pijnpuntje. Wat me ook nog zal bijblijven van vorig seizoen is mijn elfde plaats in de profkoers in Kortemark. Voor eigen volk reed ik heel de wedstrijd door met kippenvel rond. Echt genieten.”

De elite zonder contract hoopt zijn goede prestaties alvast door te kunnen trekken. “Ik heb een prima voorbereiding achter de rug. De groepstrainingen met deze machtige bende vliegen voorbij, ook al duren ze soms vijf uur. Het zegt veel over de fantastische sfeer in deze ploeg. Ik kijk dus uit naar het nieuwe seizoen. Mijn ambitie? Ik hoop vooral wat zuiniger te kunnen rijden, zodat ik in de finales wat frisser zit. Maar het belangrijkste is en blijft dat we ons amuseren, dan volgen de resultaten wel vanzelf. En wie weet kan ik met wat geluk opnieuw een koersje meepikken. Ik zal er alvast alles voor doen”, besluit Dominique Baeckelandt, die werkt als automecanicien.

Kevin Semerano: “Genieten van mijn provinciale trui”

Kevin Semerano.
Kevin Semerano.© foto Coghe

Naast de Belgische tricolore van Frederik Devolder sprong ook de provinciale trui van Kevin Semerano in het oog op de ploegvoorstelling. “Gewonnen bij de nevenbond LWU”, aldus de 38-jarige sfeermaker van de ploeg. “Bij de elite zonder contract heb ik niet veel meer te zoeken. Ik heb er alles meegemaakt en heb met mijn job en twee kindjes niet meer de tijd en goesting om 15 uur per week te trainen. Ik wil me vooral amuseren en dat is vorig jaar heel goed gelukt bij de nevenbonden. Ik heb geen grote motor, maar als ze me naar de meet brengen, is de kans groot dat ik win. En dat hebben ze schitterend gedaan op dat PK. Ik had naar de kampioenschappen toegewerkt en dan is het wel plezant om effectief een trui te veroveren. In de winter pik ik dan geregeld een beachrace mee, maar vooral als training. Ik ben geen hoogvlieger. Met de mountainbike rijden doe ik gewoon graag.”

“Mijn ambitie voor 2020? Mij amuseren bij de nevenbonden en in de beachraces. Ik heb niet de ambitie om te winnen. Ik wil er gewoon iedere keer vol voor gaan en plezier maken. Dan volgt de rest wel vanzelf. De kampioenschappen zijn geen doel dit jaar. Er is de communie van mijn zoon Louis, we gaan op vakantie… Dat gaat vanaf nu voor. Maar de komende maanden ga ik wel voluit genieten van deze prachtige trui. Dat nemen ze mij niet meer af. En daarnaast hoop ik goed te presteren in de koersen in Kortemark, op gelijk welk niveau die koers is. Voor eigen volk koersen is gewoon altijd kicken”, besluit de preventiemedewerker bij CNH die pas acht jaar terug begon met koersen. “Daarvoor speelde ik 22 jaar voetbal. (lacht) Toen was ik allesbehalve een trainingsbeest.”

Glenn Decottignies: “Dankzij de ploegtrainingen sterker geworden”

Glenn Decottignies.
Glenn Decottignies.© foto Coghe

Een van de nieuwe gezichten bij vind! Cycling Project is Glenn Decottignies. De 28-jarige Bevernaar begint straks samen met zijn broer Jason aan zijn eerste seizoen in ploegverband. Beiden combineerden ze de voorbije jaren de nevenbonden met koersen bij de elite zonder contract. “Jason werd eind december aangereden op training en kent door een breuk in zijn linkerheup dus wat achterstand. Al heeft hij onlangs wel al deelgenomen aan een ploegtraining. Zelf heb ik wel een prima voorbereiding achter de rug en voel ik dat ik al heel wat sterker ben geworden dankzij de ploegtrainingen. Vooral qua snelheid ben ik al heel wat verbeterd. Met Ivan Depoorter konden we ons geen betere begeleider wensen. De koers heeft geen geheimen meer voor hem.”

“Wat ik verwacht van mijn seizoen? In de eerste plaats gezond blijven, want vorig jaar ben ik lang op de sukkel geweest met mijn bloedwaarden. In een bepaalde koers moest ik zelfs al na een halve ronde opgeven… Daardoor is mijn vorige seizoen in het water gevallen. Maar dat euvel is gelukkig van de baan. Ik hoop mijn koersen zo vlot mogelijk uit te rijden en de ploeg zo veel mogelijk te helpen. We zien dan wel wat er mogelijk is. Geregeld eens in de top 20 eindigen, zou al leuk zijn. Daarvoor kijk ik wel vooral naar de zomermaanden, want de winter is totaal niets voor mij”, lacht de koeltechnieker die vooral uitkijkt naar de kermiskoers voor eigen volk in Beveren-Roeselare. “Daar is alles begonnen voor mijn broer en ik, bij WTC Beveren Sportief van café ‘t Hoekske. (lacht) Daar kregen we de bijnaam ‘De Schlecks’, omdat we altijd in een outfit van Tinkoff rondreden.”

Frederik Devolder: “Mindere prestaties op strand, al zijn mijn wattages dezelfde”

Frederik Devolder.
Frederik Devolder.© foto Coghe

Het uithangbord van de ploeg in het beachracen is uiteraard Frederik Devolder. De 44-jarige Belgische kampioen werkt als zelfstandig aannemer, maar blijft jaar na jaar op hoog niveau presteren. “Toch blik ik dit keer met gemengde gevoelens terug op de voorbije winter. Terwijl ik vorig beachraceseizoen nog negen zeges en drie podiumplaatsen in mijn categorie behaalde, moest ik het nu stellen met één overwinning en acht ereplaatsen. Nochtans zijn mijn wattages dezelfde als vroeger. Uiteraard is de concurrentie er dit jaar bij de 40+ niet minder op geworden, met onder meer Davy Commeyne en Frederik Decaestecker die erbij kwamen. Het niveau is ook gevoelig gestegen, zeker met al die profs die steeds vaker deelnemen. Vorig jaar was een demarrage genoeg om weg te geraken, maar nu moet je al drie of vier pogingen ondernemen. Het is keuzes maken, want je kan niet op alles reageren. Ik kan mezelf niets verwijten, maar het is toch leuker als je wint”, lacht de Gitsenaar.

Zondag staat met De Classic in Bredene de laatste beachrace van het seizoen op het programma. “Dan is het tijd voor twee weken rust, vooraleer ik begin aan mountainbikemarathons in de Ardennen. Dat is heel anders koersen, meer doseren. Normaal neem ik daar ieder jaar aan deel, behalve vorig jaar. En dat was misschien een verkeerde keuze. Ik hoopte wat frisser aan de winter te starten, maar dat was niet het geval. Ik heb die zware inspanningen blijkbaar nodig om op niveau te zijn. Ik kijk vooral uit naar Malmedy, waar ik in 2018 derde was in mijn categorie. De algemene zege ging toen naar Mathieu van der Poel. Om maar te zeggen hoe sterk het deelnemersveld er is.”

Ward Vander Meiren: “Stoppen met knalprestatie in Hel van Kasterlee”

Ward Vander Meiren.
Ward Vander Meiren.© foto Coghe

2020 wordt voor Ward Vander Meiren (36) een speciaal jaar, want het wordt normaal gezien zijn laatste seizoen als competitief wielrenner. “Al weet je natuurlijk nooit”, lacht de secretaris van vind! Cycling Project. “Ik hoop in schoonheid afscheid te kunnen nemen en nog eens ergens het podium te halen. Dat is me de voorbije twee seizoenen niet meer gelukt. Het is vooral de bedoeling om via de koers een stevige conditie op te bouwen met het oog op de crossduatlons. Dit jaar zal ik in juni eens deelnemen aan de duatlons in Kortrijk en Ieper. Vooral om de wissels nog eens te oefenen. En dat allemaal uiteraard met het oog op de Hel van Kasterlee op 20 december. Dat moet het hoogtepunt van mijn seizoen worden om dan in schoonheid te kunnen stoppen.”

In 2017 werd de Roeselaarse elite zonder contract al eens tiende in deze zwaarste crossduatlon ter wereld. Vorig seizoen hing zijn deelname aan een zijden draadje. “Eind 2018 was ik klaar voor een nieuwe topprestatie in de Hel, maar na 4 kilometer scheurde ik mijn achillespees. Wat volgde, was een lange revalidatie. Die verliep gelukkig vlotter dan verwacht, waardoor ik in mei al opnieuw kon koersen en mij kon klaarstomen voor de Hel. Maar in november brak ik dan mijn sleutelbeen… Uiteindelijk was ik toch voldoende hersteld om te starten, al was het geen evidentie. Maar met een 47ste plaats op 400 deelnemers mocht ik niet klagen. Al mik je natuurlijk altijd hoger als je al eens tiende geweest bent. Dat is dus mijn ambitie voor dit jaar. Ik merk dat mijn basis momenteel wat minder is door die sleutelbeenbreuk, maar het komt wel goed. Aan motivatie alvast geen gebrek.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier