Jens Vandekinderen (29) is nu vrachtwagenchauffeur: “Het is iets heel anders, maar ik heb er plezier in”

Jens Vandekinderen croste zelf een aantal keer in het vettige Namen. © BELGA
Tom Vandenbussche

Hoe zou het nog zijn met Jens Vandekinderen? De intussen 29-jarige Torhoutenaar hing vijf jaar geleden zijn fiets aan de haak en is nu vrachtwagenchauffeur. “Het is iets heel anders, maar ik heb mijn plezier erin gevonden.”

Natuurlijk heeft Jens Vandekinderen vorig weekend naar het EK veldrijden gekeken. Op de Citadel van Namen dan nog. “Een van mijn favoriete omlopen toen ik zelf nog croste.” We hebben het even nagekeken: als junior werd Vandekinderen tweede in Namen na Jens Adams, als belofte werd hij er een keer vijfde en tweemaal zevende, als prof in 2015 eindigde hij als 24ste.

“Ik heb er altijd goed gereden en ging graag naar Namen. Een vettig, zwaar parcours, met veel techniek in de modder. Dat was op mijn lijf geschreven. Ik heb een heel spannend EK gezien. Er was spektakel van in het begin. Met Michael Vanthourenhout en Laurens Sweeck zat ik nog vaak in de nationale selectie. Quinten Hermans en Eli Iserbyt waren iets jonger. De zege van Michael was voor mij geen verrassing. Ik weet dat hij op dit parcours zijn mannetje kan staan. Ik was meer verrast door Sweeck. Dat hij voor het podium ging meedoen, had ik echt niet verwacht, want hij is zwaarder gebouwd. Straf!”

Ervaring

Vandekinderen croste vroeger ook vaak samen met Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Die eerste was bij Telenet-Fidea zelfs zijn ploegmaat. “Het is speciaal om hen nu bezig te zien, maar ik denk niet dat ze in Namen zomaar gewonnen zouden hebben. Voor zo’n omloop moet je wat ervaring hebben. Crosstechnisch zouden ze volgens mij ervaring te kort gekomen zijn.” Begin februari volgt het WK in Hoogerheide. Vandekinderen kent ook die cross. Als junior in 2010 verloor hij er de sprint voor de derde plaats van ene Julian Alaphilippe. “Als Wout en Mathieu starten, maken ze een heel grote kans om te winnen. Hoogerheide heeft in mijn ogen weinig met techniek te maken, er wordt puur op power gereden. Dan weet je het wel.”

Vijf jaar gestopt

Zelf heeft Jens Vandekinderen nog maar weinig met sport. “Toen ik vijf jaar geleden met veldrijden stopte, ben ik meteen als vrachtwagenchauffeur beginnen te werken bij een Torhouts bedrijf. Ik voel me daar heel goed, want ik ga elke dag met plezier werken en ben elke avond thuis bij mijn vrouw en twee kindjes, die inmiddels vier en bijna twee jaar oud zijn. Vrachtwagenchauffeur is iets heel anders, maar ik heb mijn plezier erin gevonden.”

Van sporten komt niet zo heel veel meer in huis. “Toch zeker in de winter niet, maar vanaf april tot en met september fiets ik minstens één keer per week, als het kan twee keer. Met vier vrienden spreken we dan af om elke zondagochtend 80 tot 100 km te fietsen. Op het gemakje. In april piekt het telkens een beetje, maar het zit er nog altijd in bij mij, dat fietsen. Na drie keer kan ik weer mijn mannetje staan. Afgelopen zomer zijn we met ons vieren de Mont Ventoux opgereden. Samen, in een tijd van zowat twee uur. Ik ben relatief makkelijk boven geraakt. In mijn topjaren reed ik de Ventoux omhoog in een tijd van 1u10’. (grijnst) Dat is een klein verschil.”

(TV)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier