Kleinzoon in wiel van pépé Hector Martin die vijf ritten won in de Tour de France en ook de gele trui droeg

Bart Baele was ook best geëmotioneerd toen hij bij de pancarte stond op de dijk in Duinkerke waar eerbetoon werd gebracht aan zijn grootvader Hector Martin. (gf)
Redactie KW

Op zondag 17 juli is het 97 jaar geleden dat Roeselarenaar Hector Martin de monsteretappe tussen Metz en Duinkerke (433km!) won in de Tour de France. Kleinzoon Bart Baele fietste als eerbetoon naar Duinkerke waar het Tourpeloton eerder in deze Ronde passeerde.

Yves Lampaert droeg als West-Vlaming na de gewonnen proloog in de Ronde van Frankrijk de gele trui, daar slaagde Hector Martin bijna een eeuw geleden ook in. In 1927 won hij niet enkel twee ritten, hij mocht ook drie dagen de gele trui koesteren. In 1925 had de Roeselaarse coureur ook al drie etappes (14de, 16de en 17de) gewonnen.

En dat in zijn eerste jaar als beroepsrenner. Hij zou prof blijven van 1925 tot 1935. In 1924 had hij zich ook al tot Belgisch kampioen gekroond bij de Onafhankelijken en dat jaar won hij ook de Ronde van Vlaanderen. In 1928 won hij ook Bordeaux-Parijs, een jaar later werd hij tweede. “Een van de meest mythische klassiekers vanwege de afstand”, weet Bart Baele.

Die varieerde door de jaren heen tussen de 550 en 620 kilometer, waarvan de laatste honderden kilometers achter derny’s werden gereden. “Om maar te zeggen dat ons pépé een echte flandrien was.” Barts broer Lode beheert overigens de Facebookpagina ‘Flandrien Hector Martin’ waarop geregeld foto’s en weetjes komen.

“Weet je dat hij in 1926 de Tour niet kon rijden? In de wedstrijd Rumbeke-Middelkerke-Rumbeke reed in Torhout een paardenkar in op het peloton, onze grootvader was een van de grootste slachtoffers. Hij moest maandenlang herstellen in een ziekenhuis in Parijs. Hij reed toen ook voor een Franse ploeg, zoals veel renners uit die tijd.”

“Een rit van 433 km met dat oude materiaal, je kan het je niet voorstellen”

Na zijn carrière als renner hield Hector Martin café De Nieuwe Sportwereld open, op de plaats waar nu Café Moustache is op de Grote Markt.

“Als kind heb ik daar geen herinneringen meer aan. Wel toen hij met pensioen was en ze in de Kattenstraat woonden. In totaal waren er zes kinderen in het gezin, zelf stamde grootvader uit een gezin van 15 kinderen. Er werd toen wel vaker gepraat over de koers, maar als kind sloeg je daar geen acht op. In die tijd hadden wij geen idee hoe goed hij wel was geweest als renner. Toen hij Bordeaux-Parijs won, stond Roeselare op zijn kop en werd hij ingehaald met een heuse stoet.”

In de Tour de France van 1927 kreeg Hector Martin als geletruidrager een aapje cadeau. Het diertje kroop spontaan op het hoofd van de Roeselarenaar.
In de Tour de France van 1927 kreeg Hector Martin als geletruidrager een aapje cadeau. Het diertje kroop spontaan op het hoofd van de Roeselarenaar.

Mama’s koersveto

Pas later gingen de kleinkinderen van Hector ook beseffen dat ze echt wel flandrienbloed in de aderen hebben stromen. “Een van de zonen, Marcel Martin, koerste ook. Maar kon niet zoveel potten breken als zijn vader.” Ook Bart werd eens gepolst om te koersen, maar moeder Georgette – ondertussen overleden – hield dat tegen.

“Ze schudde altijd van nee toen het ter sprake kwam. Ik ben dan maar beginnen te voetballen bij Club Roeselare, speelde volleybal bij The Jets (voorloper van Knack Roeselare, red.) en ging ook tennissen. Fietsen deed ik ook, maar ik heb mijn fiets 30 jaar op stal laten staan. Een drietal jaar geleden ben ik dan herbegonnen, ik rij onder meer mee met WTC Beveren Sportief. Twee keer per week maal ik mijn kilometers, ik doe ook nog tweemaal per week aan atletiek bij FLAC.”

Bart Baele is dus een getraind man, maar hij stond toch voor een hele onderneming toen hij dinsdag 5 juli zijn tocht aanvatte. “Ik ben van Roeselare naar Duinkerke gereden, goed voor 70 kilometer. Zonder het te beseffen kwam ik eigenlijk op het parcours voor de Tour-karavaan uit te rijden, de mensen juichten me toe.

Uiteindelijk ben ik uiteraard aan de kant moeten gaan staan en zag het peloton met gele trui Wout Van Aert passeren. Daarna ben ik naar Kassel doorgereden, waar mijn neef Jean-Pierre Martin er met zijn echtgenote mij stond op te wachten. Van Kassel ging het dan opnieuw richting Roeselare, in totaal goed voor zowat 165 kilometer. Het is maar door te fietsen dat je beseft welke hondenstiel de renners hadden.

Zeker ook vroeger. Het materiaal was veel zwaarder, ze hadden nauwelijks versnellingen, alle herstellingen aan de fiets moesten ze zelf doen… En op de pancarte die op de dijk in Duinkerke stond, als eerbetoon aan onze grootvader, stond dat die rit die hij op 17 juli 1925 won maar liefst 433 kilometer lang was. Je kan het je nu niet meer voorstellen.”

Ook muzikant

Bart Baele is bediende in AZ Delta in Roeselare waar hij de bibliotheek waar klein medisch materiaal wordt ontleend mee beheert. Bart woont samen met Mylene Decouttere in de Izegemseaardeweg. Hij is niet enkel een gepassioneerd sporter, als muzikant organiseert hij ook blues- en jazzjamsessies in Roeselare en hij is lid van vzw COBRA die optredens organiseert in de zaal De Mooie Molen. “En weet je, ook onze grootvader was een goed muzikant.” Hij kon dus meer dan koersen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier