Julien Vermote: “Als het gedaan is, is het gedaan”

Julien Vermote.© BELGA
Julien Vermote.© BELGA
Tom Vandenbussche

Drie jaar geleden won Julien Vermote ei zo na Kuurne-Brussel-Kuurne. Vandaag is de 31-jarige Kortrijkzaan werkloos en moet hij toezien hoe zijn (ex-)collega’s aan het nieuwe wielerseizoen zijn begonnen. Wij volgden een week in zijn spoor. “Ik heb mezelf nog geen deadline gesteld.”

Zaterdag 13 februari

“Het is, net zoals de voorbije week, heel koud, dus heb ik eerst op de rollen getraind. Daarna ben ik nog een drietal uur buiten op pad geweest. De limiet in zo’n weer, vind ik. Na afloop voel je dat de impact van die koude er is en dat je moe bent. Ook al zit ik momenteel zonder ploeg en heb ik geen vooruitzichten, ik blijf met schema’s trainen. Sander Cordeel is nog altijd mijn trainer. Op dat vlak is er geen verschil met vroeger. Ik verzorg me zoals ik dat de voorbije tien jaar gedaan heb. Ik ben en voel me nog altijd een profrenner.”

Zondag 14 februari

“Rustdag. Zondag vind ik daar de ideale dag voor. Ik ben eerst naar de bakker gegaan en heb op mijn gemakje ontbeten. ’s Namiddags heb ik op tv naar de koers gekeken. Op Eurosport zonden ze de Clasica Almeria uit. Leuk is dat natuurlijk niet. Het voelt raar aan. Vroeger keek ik ook wel eens naar de koers, maar nu is het anders. Je wilt er zelf zo snel mogelijk weer bij zijn. Of ik met andere renners contact heb? Een beetje, maar niet overdreven veel. Elke renner is bezig met zijn eigen seizoen. Dat is de normaalste zaak van de wereld. Wielrennen is en blijft uiteindelijk een individuele sport.”

Maandag 15 februari

“Een nieuwe week en dus een nieuw trainingsblok. Vandaag ben ik eerst naar Vitori gegaan, het trainingscentrum van mijn broer Alphonse, om wat fitness en core-oefeningen te doen. In de namiddag heb ik nog tweeënhalf uur gefietst. Alphonse is natuurlijk ook druk bezig met andere mensen, maar en passant praten we geregeld wel eens bij. Dat doet deugd, want door de coronamaatregelen heb ik voor de rest weinig sociaal contact. Dat maakt deze periode nog zwaarder voor mij. Ik ben iemand die graag mensen ziet en contacten onderhoudt. Als je alleen bent, is dat niet simpel. Het zijn soms eenzame dagen. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn. Gelukkig heb ik nog een job waarbij ik af en toe mensen zie. Zo train ik soms samen met andere renners, zaterdag bijvoorbeeld met de twee zonen van Peter Van Petegem.”

Julien Vermote.© BELGA
Julien Vermote.© BELGA

Dinsdag 16 februari

“Drie uur gefietst, net zoals gisteren met wat intensiteit. Of ik mij daar makkelijk voor kan opladen? Dat valt wel mee. Ik ben het gewoon om dat te doen, ook al is er nu geen concreet doel om naartoe te werken. Vorig jaar met corona zat ik eigenlijk al eens in dezelfde situatie. Elke avond probeer ik ook telkens mijn eigen potje te koken. Ik vind het belangrijk om goed en gezond te eten. Het hoort erbij als renner en ik doe het graag. Mijn favoriete gerechtje? Pasta pesto. Jawel, versgemaakt. Maar ook een stukje zalm of wat vlees kan me altijd bekoren.”

Woensdag 17 februari

“Ditmaal stond er een rit van vier uur op de planning. Intussen is het weer een pak aangenamer om in te trainen. Ook voor de komende week zijn de vooruitzichten heel goed. Op zulke momenten is het leuk om in eigen land te trainen.”

Donderdag 18 februari

“Eerst had ik nog een interview met de radiozender van de RTBF en daarnaast was het vooral een rustige dag waarop ik wat heb losgefietst. Vrijdag, zaterdag en zondag staat een nieuw trainingsblok ingepland. Intussen gaat de zoektocht naar een nieuwe ploeg verder. Ik ben ermee bezig, maar zoiets moet je soms ook eens kunnen loslaten. Het is vooral mijn broer Alphonse die zich daarvan aantrekt en wij horen elkaar haast elke dag. De voorbije maanden had ik vaak het gevoel dat er dingen mogelijk waren, maar wat is een contact zonder contract? Zolang het niet concreet is, ben je er niets mee. Ik heb mezelf geen deadline gesteld. Ik probeer daar ook niet aan te denken. Ik hoop vooral dat het niet te lang aansleept, maar als het gedaan is, is het gedaan. Over een week is er de Omloop en Kuurne-Brussel-Kuurne. Twee wedstrijden die me nauw aan het hart liggen, maar die ik nu vanaf de zijlijn zal moeten volgen. Dat is pijnlijk en confronterend, maar ik ben al van jongs af aan een fan van de wielersport en dat is niet veranderd. Natuurlijk zal ik kijken.”